Λουίζα Αρκουμανέα

Ο Πρόσπερο είναι ο απόλυτος μάγος. Ελέγχει και καθοδηγεί όλα τα στοιχεία της φύσης. Η πλέον εντυπωσιακή τρικυμία στην έναρξη του έργου είναι δικό του δημιούργημα.

Πόσο ελεύθερος είναι ο άνθρωπος της Δύσης σήμερα; Ποιο το τίμημα της «συλλογικής ασφάλειας»;

Βυθισμένος στην πολυθρόνα του, ο Χαμ δεν μπορεί να πάει πουθενά. Κατ' αρχάς δεν βλέπει.

Ενας άνδρας στο βάθος της σκηνής σκύβει προς το μέρος του καθρέφτη και επεξεργάζεται το πρόσωπό του. Είναι ηλικιωμένος.

Το κλίμα της αρχής είναι σχεδόν εορταστικό. Tα φώτα ολάνοιχτα σε πλατεία και σκηνή, δύο γυναίκες διαδηλώνουν με πυγμή, διάχυτος ενθουσιασμός, πνεύμα νικηφόρο, επαναστατικό, «ξεσηκωτικό», ακόμη και εύθυμο.

Ποιο αγοράκι φταίει; Ο Φερδινάνδος ή ο Μπρούνο;

Πώς ήταν αυτός ο εραστής; Τι χρώμα είχαν τα μάτια του; Ηταν ψηλός;

«Εγώ δεν πάω δεσμοφύλακας!». Ο Ορφέας είναι αμετάπειστος. Πρώην υπάλληλος της Δημοτικής

Ενα φεστιβάλ εμπνευσμένο από τα Μεγάλα Διονύσια. Αρχαίες ελληνικές τραγωδίες ανεβασμένες με όλη την πολυπλοκότητα, το χιούμορ, τη μουσικότητα, την πολιτική αμφισβήτηση

Μια νέα γυναίκα στέκεται στο προσκήνιο και αρχίζει να μιλάει. Είναι αυστηρά ντυμένη, ελαφρώς σκυμμένη και στηρίζεται σε ένα υποβοηθητικό εξάρτημα.

Η υστερία ξεκίνησε έναν χρόνο πριν από την πρεμιέρα, δηλαδή τον Αύγουστο του 2014.

Το στρατόπεδο είναι ανάστατο: όλα τα κοπάδια βρέθηκαν πρωί-πρωί σφαγμένα. Τι συνέβη; Ποιος εξόντωσε τα ζωντανά;

Η Βερενίκη, βασίλισσα της Παλαιστίνης, αγαπά παράφορα τον Τίτο.

Είναι κοινό μυστικό ότι τα τελευταία τρία χρόνια το Φεστιβάλ Επιδαύρου έχει συρρικνωθεί.

Κοιτάζεις τη σκηνή και νομίζεις πως βλέπεις τα παρασκήνια. Πετάσματα σε διάφορα χρώματα, τραπέζια ενωμένα μεταξύ τους ή αναποδογυρισμένα, πόρτες, ξύλινα πλαίσια, καρέκλες

Πέντε άνδρες και τρεις γυναίκες εισέρχονται σταδιακά στην άδεια σκηνή.

Γνωστή για τις αριστερές πεποιθήσεις της, η Λίλιαν Χέλμαν - που αρνήθηκε σθεναρά να καταδώσει ομοϊδεάτες της στην Επιτροπή Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων του ΜακΚάρθι -

Είχε χοντρά πόδια και στραβές πατούσες. Το πρόσωπό της θύμιζε ασιατικό άλογο.

Από αυτό το κυκλικό έπιπλο-κάθισμα κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει. Μοιάζει σαν τούρτα φτιαγμένη από πολλούς ομόκεντρους κύκλους.

Μισή ντουζίνα ξύλινες καλύβες συνθέτουν αυτό το μίνι χωριό που έχει στηθεί επιμελώς πάνω στη σκηνή. Στο βάθος μια πυκνή συστάδα δέντρων.