Η αυτοαναφορικότητα είναι δυστυχώς μία σοβαρή, διαχρονική παθογένεια της χώρας...
Στις αρχές του 20ου αιώνα, υπήρξε ο περίφημος Καλούστ Γκιουλμπενκιάν...
Η ιστορία της αγυρτείας είναι τόσο μακρά όσο και η ιστορία της Ελλάδας...
Μετά από αρκετά χρόνια οι περισσότερες τηλεοπτικές εκπομπές
Περίμενε να αρχίσει η συνεδρίαση της Επιτροπής Δεοντολογίας
ο θέατρο του παραλόγου το οποίο παίζεται ενώπιον των ελλήνων πολιτών
Υπάρχουν ορατές θεμελιώδεις διαφορές ανάμεσα στον κ. Αντ. Σαμαρά και στον κ. Αλ. Τσίπρα; Βεβαίως και υπάρχουν, αλλά στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Δεν πρέπει να υπάρχει ιστορικό προηγούμενο χώρας που να επιδιώκει με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο, θεμιτό και αθέμιτο, την αυτοκαταστροφή της
Η ιστορία δεν προσφέρεται για διδαχή, αλλά εμπεριέχει ορισμένες αποφευκτέες διαρκέστερες αντιδράσεις.
Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τη σημερινή Βουλή - ακόμη και αν φαίνεται απίθανη αυτή τη στιγμή
Η ψήφος είναι μυστική και η ψήφος των δημοσιογράφων ακόμη πιο μυστική. Αισθάνομαι όμως την ανάγκη να εξομολογηθώ γιατί θα ψήφιζα ΣΥΡΙΖΑ.
Να ένα πολύ απλό ερώτημα που προηγείται όλων των προγνωστικών για την προεδρική εκλογή.
Ισως οι περισσότεροι να μην το έχετε αντιληφθεί, αλλά εδώ και τέσσερις μήνες η χώρα τη βγάζει χωρίς... ξένα λεφτά!
Ο συγγραφέας Περ Βέστμπεργκ είναι πρόεδρος της επιτροπής Νομπέλ της Σουηδικής Ακαδημίας
Ενδιαφέρον το ερώτημα, σύνθετη η απάντηση, ειδικά στη σημερινή, δύσκολη συγκυρία.
H ρητορική της κρίσης των τελευταίων ετών έχει φέρει στο προσκήνιο τη συζήτηση γύρω από τη στροφή σε παραδοσιακές αξίες
Σε μια εποχή που η λέξη «πολιτισμός» αλληλοκαθορίζεται με τη λέξη «κρίση» και οι δύο μαζί εμπεριέχονται στην καθημερινότητά μας
Είναι αναπόφευκτο. Μια μέρα - συντομότερα απ' ό,τι νομίζετε - θα μαζέψουμε τα κομμάτια μας από τα χαλάσματα αυτής της κρίσης
Εναν «πολιτισμό» του αυτονόητου. Εναν πολιτισμό που θα είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την Παιδεία και την αγωγή του πολίτη
Μια σπουδαία ηθοποιός, η Ρωσίδα Αλα Ντεμίντοβα, γράφοντας στο αυτοβιογραφικό βιβλίο της για τους επαγγελματίες του θεάτρου