Αποστολή 

 

Δεν χωρά αμφιβολία ότι τα ζητήματα σεξουαλικής ταυτότητας ανέκαθεν απασχολούσαν τον κόσμο των κινηματογραφικών φεστιβάλ με ταινίες που είτε άρεσαν είτε όχι ήταν ικανές να προκαλούν πάντοτε συζητήσεις. Κατά την διάρκεια του φεστιβάλ έχουν παιχτεί αρκετές ταινίες που ασχολούνται με αυτά και όλες συζητήθηκαν.

Χτες προβλήθηκε ο «Αρχοντας των μυρμηγκιών» του Τζιάνι Αμέλιο που επιστρέφει στο παρελθόν και παρακολουθεί την υπόθεση ενός Ιταλού φιλοσόφου (Λουίτζι Λο Κάσο) ο οποίος καταδικάστηκε σε εννιάχρονη φυλάκιση επειδή ήταν ομοφυλόφυλος. Η σχέση του με ένα αγόρι που δεν έπαψε ποτέ να τον υπερασπίζεται, ακόμα και όταν οι γονείς του τον έβαλαν σε ψυχιατρικό ίδρυμα για να …θεραπευτεί, είναι η ραχοκοκαλιά της ταινίας  που επίσης καταγράφει στιγμή προς στιγμή την παρωδία της δίκης, στην οποία ο κατηγορούμενος παρέμενε σιωπηλός.

Δείτε επίσης:

Λίγες μέρες πριν, η τελευταία ταινία του Ιταλού σκηνοθέτη Εμανουέλε Κριαλέζε, «L’ immensita» (θα μπορούσε να μεταφραστεί «Το αχανές» ή το «Χάος») έγινε πρώτο θέμα στον ιταλικό Τύπο, καθώς όπως ο ίδιος ο δημιουργός της αποκάλυψε, η ιστορία της ταινίας, είναι εν μέρει η ιστορία του ιδίου. Η ιστορία του » L immensita » τοποθετείται στην Ιταλία της δεκαετίας του 1970 και σχετίζεται με ένα παιδί ονόματι Αντρέα (Λουάνα Τζιουλιάνι) που ενώ είναι κορίτσι, νιώθει αγόρι. Η Αντρέα προέρχεται από προηγούμενο γάμο της μητερας της (Πενέλοπε Κρουζ) η οποία με το νυν σύζυγό της, ένα σκληρό άνθρωπο σε διαρκή ένταση έχει αποκτήσει δυο σκόμα παιδιά.

 

Μέσα σε αυτό το πλαισιο ο Κριαλέζε δημιουργεί μια σειρά από καταστάσεις, ευχάριστες,  δυσάρεστες και αμήχανες προσπαθώντας να εξερευνήσει όσο μπορεί τον εσωτερικό κόσμο της Αντρέα. Οπως θα το περίμενε κανείς, με την ασυνήθιστη στάση της η Αντρέα προκαλεί αντιδράσεις αλλά το μόνο πρόσωπο που δείχνει να καταλαβαίνει τη θέση της είναι η μητέρα της, ίσως επειδή η δική της συμπεριφορά διακρίνεται από μια τάση προς ανεξαρτησία και μια ασυνήθιστη για την εποχή εκείνη, ελευθεριότητα. Ο ίδιος ο Εμανουέλε Κριαλέζε αποκάλυψε στη Βενετία ότι η ιστορία της Αντρέα είναι εν μέρει εμπνευσμένη από την δική του αφού όταν ήταν παιδί είχε παρόμοιους προβληματισμούς για την  φύση του.

 

Η trans γυναίκα Τρέις Λισέτ είναι η » Μόνικα «

Στο διαγωνιστικό τμήμα της Μόστρα προβλήθηκε επίσης η  » Movικα » που γυρίστηκε στην Αμερική από τον  Ιταλο Αντρέα Παλαόρο. Το θέμα της έχει κάποιες γενικές ομοιότητες με εκείνο της ταινίας του Κριαλέζε. Εδώ μια νέα, πολύ όμορφη γυναίκα ,η Μόνικα επιστρέφει μετά απο χρόνια σπίτι της προκειμένου να βοηθήσει στη φροντίδα της άρρωστης μητέρας της . Σιγά σιγά θα γίνει αντιληπτό ότι η μητέρα είχε αποκτήσει δυο γιους και όχι κόρη. Ο Αντρέα Παλαόρο επεξεργάζεται με σεμνότητα την δυσκολία των ισορροπιών στις σχέσεις των βασικών ηρώων στους οποίους προστίθεται και ο αδελφός της Μόνικα που επίσης απομακρύνθηκε από αυτήν. Και το γεγονός ότι τίποτα δεν λέγεται ξεκάθαρα αλλά υπονοείται προσθέτει δύναμη στην ταινία.

 

Την Μόνικα υποδύεται η πραγματική trans γυναικα Τρέις Λισέτ που θα μπορούσε να διεκδικήσει το βραβείο γυναικείας ερμηνείας αν η αντίπαλός της δεν ήταν η Κέιτ Μπλάνσετ που στο «Tarr» έδωσε μια ερμηνεία αναφοράς  στο φετινό φεστιβαλ. Ωστόσο θα πρέπει να επισημανθεί ότι η Πατρίτσια Κλάρκσον που υποδύεται την μητέρα, είναι τόσο καλή στον ρόλο που πολύ πιθανό να την δούμε σε λίγους μήνες υποψήφια για το Οσκαρ Β ρόλου.