Η εφετινή ΔΕΘ δεν ήταν ΔΕΘ (ίσως και καλύτερα…), όμως για πρώτη φορά έπειτα από πολλά χρόνια ακούσαμε πρωθυπουργικές εξαγγελίες που θύμιζαν εποχές ξεχασμένες.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε και για δαπανηρές αγορές εξοπλισμών και για φορολογικές απαλλαγές και για κίνητρα ενίσχυσης της εργασίας, αλλά και μεταρρυθμίσεις στα ασφαλιστικά, που όπως έσπευσε να αναγνωρίσει θα κάνουν τα «τύμπανα του πολέμου» να ηχήσουν.

Είναι και αυτό κάτι που σπανίως έχουμε ακούσει από κάποιον Πρωθυπουργό. Ίσως και να μην το έχουμε ακούσει ποτέ.

Από τα παραπάνω μπορεί ή οφείλει κανείς να συμπεράνει κάποια πράγματα.

Ο κ. Μητσοτάκης περιέγραψε ένα οικονομικό πακέτο, το οποίο δύσκολα μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει «παροχές». Έχει πολλά ρεαλιστικά χαρακτηριστικά και επίσης συνδυάζεται με μία πρωτοφανή δυνατότητα. Αν μπορούσε να πει «λεφτά υπάρχουν», θα το έλεγε. Θα ήταν προφανώς τραγικό επικοινωνιακό λάθος, δεδομένης της πικρής εμπειρίας του Παπανδρέου, όμως η πραγματικότητα είναι αυτή: λεφτά υπάρχουν.

Παρά την πρωτοφανή οικονομική δυσχέρεια, η ελληνική κυβέρνηση βρίσκεται σε μία θέση που λίγες προηγούμενες διέθεταν. Δανείζεται με ιστορικά χαμηλά επιτόκια, δεν έχει δημοσιονομικούς περιορισμούς για κάποιο διάστημα και αναμένει κάποια δισ. από τη Ευρώπη τα επόμενα χρόνια. Συνεπώς έχει πολλά περιθώρια ευελιξίας, προκειμένου να ασκήσει μία πολιτική με το βλέμμα στο μέλλον.

Το μεγάλο στοίχημα είναι αυτή η πολιτική να μην περιοριστεί σε άσκοπη παροχολογία, να διατηρήσει μία κοινωνική ισορροπία και να διαμορφώσει προϋποθέσεις ανάπτυξης για την επόμενη ημέρα της επερχόμενης κρίσης.

Την ίδια στιγμή, ο Μητσοτάκης προαναγγέλλει αλλαγές στα εργασιακά, τα συνδικαλιστικά και (προφανώς) στα ασφαλιστικά, οι οποίες ξέρει ότι θα προκαλέσουν αντιδράσεις και εντάσεις.

Είναι ίσως το πρώτο δείγμα αποφασιστικότητας, που διαφέρει πολύ από τα λαϊκιστικά παραδείγματα του παρελθόντος και που προφανώς θα δοκιμάσει τις αντοχές της κυβέρνησης, από τη στιγμή που η συζήτηση θα ανοίξει.

Είναι όμως και ένα σαφές δείγμα της διάθεσης του Πρωθυπουργού και του επιτελείου του να φύγουν από την πεπατημένη και να πορευτούν με τρόπο διαφορετικό.

Ακούγονται όλα αυτά πολύ ευοίωνα και ενθαρρυντικά.

Δεν θα είναι όμως ένας περίπατος στην εξοχή. Θα είναι μία μεγάλη πολιτική σύγκρουση, ενδεχομένως αναγκαία, για να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα.

Αρκεί να μην αλλάξουν τα πράγματα στην πορεία και καταλήξει η προσπάθεια στα αζήτητα, όπως συνέβη σε κρίσιμη στιγμή στο παρελθόν. Ο Τάσος Γιαννίτσης γνωρίζει καλά τι σημαίνει αυτό…