Το προπερασμένο Σάββατο «Τα Νέα» δημοσίευσαν συνέντευξη του αμερικανού νομπελίστα οικονομολόγου Τζόζεφ Στίγκλιτς όπου επί της ουσίας παρδεχόταν πώς αυτός και μια ομάδα συναδέλφων του από το πανεπιστήμιο του Τέξας εργάζονταν το 2015 για την επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή και την έξοδό της από την ευρωζώνη. Αντιμετώπιζε μάλιστα αυτή την προοπτική ως ενδιαφέρουσα λύση στο οικονομικό πρόβλημα της χώρας μας.
Κατά τον Στίγκλιτς, η παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ «δεν είναι επιτυχία υπό την έννοια της επιστροφής της στην ευημερία». Σύμφωνα με τη θεώρηση του νομπελίστα, υπήρχε σοβαρή περίπτωση «αν είχε φύγει από το ευρώ, είχε αναδιαρθρώσει το χρέος, μειώσει τη συναλλαγματική ισοτιμία, να βίωνε μια πολύ δύσκολη περίοδο, διασφαλίζοντας σήμερα ευημερία. Δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Αλλά η χώρα πλήρωσε μεγάλο τίμημα για να μείνει στο ευρώ…»
Την περασμένη Κυριακή απάντησε από τις στήλες του Βήματος ο Ελληνας καθηγητής και άλλοτε υπουργός Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης.
Συγκεκριμένα το «Βήμα της Κυριακής» δημοσίευσε ανοιχτή επιστολή του κ.Χριστοδουλάκη προς τον αμερικανό νομπελίστα οικονομολόγο με τον αιχμηρό τίτλο «Ο επιπόλαιος κ.Στίγκλιτς».
Εκεί ο πρώην υπουργός έθετε πλήθος θεμάτων, ηθικών, πολιτικών, οικονομικών, εθνικής ανεξαρτησίας και άλλων, φθάνοντας στο σημείο να παρομοιάσει το εγχείρημα του κ.Στίγκλιτς και της σχολής του Τέξας με εκείνο της σχολής του Σικάγου στη Χιλή του Πινοσέτ στη δεκαετία του ’70.
Κατ’ αναλογίαν, τοποθέτησε  το »δημοκρατικό πείραμα» της σχολής του Τέξας στην Αθήνα απέναντι στο »νεοφιλελεύθερο πείραμα» της σχολής του Σικάγου στο Σαντιάγκο.
Δηλαδή, τα «Τexas boys» απέναντι στα «Chicago boys»
Η ομολογία του κ. Στίγκλιτς ότι αυτός και ομάδα καθηγητών του Τέξας επιχείρησαν να οργανώσουν και να επιβάλλουν συνωμοτικά σχέδιο αλλαγής νομίσματος στην Ελλάδα, κόντρα στη θέληση των πολιτικών και νομισματικών αρχών, της Προεδρίας της Δημοκρατίας και της Τράπεζας της Ελλάδος, ξεπερνά κάθε όριο και συνιστά μείζονα επέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας.
 Και όπως όλα δείχνουν δεν επιχειρήθηκε μόνο  μια  φορά. Ο κ. Στίγκλιτς – κάτι που δεν έγραψε ο κ. Χριστοδουλάκης – είχε προυπάρξει το 2009 σύμβουλος και του τότε πρωθυπουργού  Γιώργου Παπανδρέου, μετά τις νικηφόρες εκλογές του Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς.
Εχουν μείνει παροιμιώδεις οι μεταμεσονύχτιες τηλεδιασκέψεις του κ.Παπανδρέου με τον κ.Στίγκλιτς για την τύχη της Ελλάδας και κατά τα φαινόμενα υπήρξε από τότε ενθερμος υποστηρικτής της εμπλοκής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στις ελληνικές οικονομικές υποθέσεις και θιασώτης της προσπάθειας διάλυσης της ευρωζώνης με όχημα την ασθενούσα και δοκιμαζόμενη από κρίσης χρέους Ελλάδα.
Σε εκείνη τη φάση προφανώς ήταν που ο τότε αντιπρόεδρος της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας κ.Λουκάς Παπαδήμος ταξίδεψε  εσπευσμένα στην Αθήνα προκειμένου να δει τον κ.Παπανδρέου και προσπάθησε να τον πείσει να αποφύγει πάσει θυσία την εμπλοκή του Ταμείου στα ελληνικά οικονομικά πράγματα ,παρά να εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για μια αμιγώς ευρωπαική λύση.
Οπως και να έχει το κουβάρι εκείνων το σκοτεινών ημερών, τόσο του 2009 -10 , όσο και του 2015 , ξετυλίγεται σιγά- σιγά.
Και αποτελεί ευθύνη και καθήκον όλων των εμπλεκομένων να αποκαλυφθεί πλήρως η αλήθεια και μαζί βεβαίως να αποκαλυφθεί  ο ρόλος των κεντρικών προσώπων εκείνης της περιόδου που βύθισε την Ελλάδα σε υπερδεκαετή κρίση.
Οπως βεβαίως οφείλει και ο κ. Στίγκλιτς μια απάντηση πως αυτός ένας διαπρεπής ,διεθνούς φήμης ,οικονομολόγος, δημοκρατικός κατά τα άλλα,  συμμετείχε σε μια συνωμοσία σε βάρος μιας ανεξάρτητης χώρας και ενός ολόκληρου λαού.