Καλύτερη ιατρική εκπαίδευση για καλύτερη δημόσια υγεία

Η ιατρική εκπαίδευση –άρτια και οργανωμένη –διασφαλίζει την υγεία των πολιτών και πρέπει να αποτελεί στόχο κάθε ευνομούμενου κράτους. Η συζήτηση έχει ήδη «ανοίξει» σε επίπεδο τόσο Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας όσο και Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, μέσω του Τομέα Εκπαίδευσης του Ινστιτούτου Επιστημονικών Ερευνών, προκειμένου να οργανωθεί η ιατρική εκπαίδευση σύμφωνα με τους ευρωπαϊκούς κανόνες αλλά και τα ισχύοντα στον διεθνή χώρο.

Οσον αφορά την προπτυχιακή εκπαίδευση η κατάσταση είναι πλέον απλή, αλλά θα πρέπει όλα τα πανεπιστήμια της χώρας να εφαρμόζουν τον ίδιο κύκλο μαθημάτων στις βαθμίδες κλινικής και προκλινικής εκπαίδευσης. Επίσης θα πρέπει να οριστεί αλλά και να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η πρόταση κάθε Ιατρικής Σχολής για τον αριθμό των εκπαιδευομένων.

Σε ό,τι αφορά τη μεταπτυχιακή εκπαίδευση, η συζήτηση βρίσκεται σε εξέλιξη. Είναι σημαντικό να προχωρήσει άμεσα η διεξαγωγή ενιαίων εξετάσεων σε όλη τη χώρα, με κλινική αξιολόγηση περιστατικών από τους εκπαιδευθέντες σε τρεις περιόδους κατά το τέλος της ειδικότητας. Ακόμα, η εξέταση καθ’ όλη τη διάρκεια του βίου εκπαίδευσης, σε όλο το αντικείμενο της ειδικότητας με την εφαρμογή του booklook, την αξιολόγηση των κέντρων που δίνουν ειδικότητα αλλά και των εκπαιδευτών, προκειμένου το σύστημα της εκπαίδευσης των μεταπτυχιακών προς απόκτηση του τίτλου να είναι πλήρες, σωστά δομημένο και σε νοσοκομεία που διαθέτουν όλα τα ιατρικά τμήματα, τις εξειδικευμένες μονάδες υψηλής φροντίδας και τα διαγνωστικά εργαστήρια. Οι σημερινοί εκπαιδευόμενοι καταναλώνουν πολύτιμο χρόνο στη διεκπεραίωση γραμματειακών προβλημάτων, όπως είναι οι διαγνωστικές εξετάσεις και η συλλογή των αποτελεσμάτων τους από τα διάφορα εργαστήρια.

Η ηλεκτρονική διασύνδεση των τμημάτων των νοσοκομείων, αλλά και των συναφών κλινικών, και η τήρηση αρχείου ιατρικών φακέλων είναι απαραίτητες στην εκπαίδευση των νέων γιατρών. Σε διεθνές επίπεδο ανανεώνονται τακτικά οι κατευθυντήριες οδηγίες θεραπευτικής αντιμετώπισης των ασθενών. Στη χώρα μας δεν υφίστανται καθόλου, με αποτέλεσμα την άσκοπη παραγγελία διαγνωστικών εξετάσεων, τις παρατεταμένες νοσηλείες και τη φαρμακευτική αγωγή χωρίς απόλυτη ένδειξη. Αυτό συντελεί σε κακή εκπαίδευση αλλά και σε κατασπατάληση πόρων. Η έναρξη της ειδικότητας στηρίζεται μόνο στον αύξοντα αριθμό προτεραιότητας της αίτησης. Στις ανεπτυγμένες χώρες η πρόσληψη γιατρών προς εκπαίδευση στηρίζεται σε αυστηρά κριτήρια, όπως ο υγειονομικός χάρτης, η επίδοση κατά τα φοιτητικά τους χρόνια, η απόδοσή τους στις εθνικές εξετάσεις και η συνέντευξή τους στους εκπαιδευτές. Στη χώρα μας ο μεγάλος αριθμός γιατρών προς ειδίκευση οδηγεί σε μακροχρόνια αναμονή σε πολλές ειδικότητες. Ετσι, οι άριστοι οδηγούνται στην αλλοδαπή, ενώ οι υπόλοιποι αναγκάζονται να καταλάβουν θέσεις σε νοσοκομεία που στερούνται υποδομών και εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Η επιστημονική απομόνωση των κλινικών του ΕΣΥ από τις πανεπιστημιακές κλινικές των αντίστοιχων ειδικοτήτων είναι ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα με αρνητική επίδραση στην εκπαίδευση των γιατρών. Απουσιάζει η εκπαίδευση των γιατρών σε φορείς Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, η οποία αποτελεί τη βάση του συστήματος.

Για τη βελτίωση της εκπαίδευσης των γιατρών ένας φορέας που θα απαρτίζεται από εκπροσώπους του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου, των ιατρικών σχολών και των ιατρικών εταιρειών είναι αναγκαίος για να μελετά, να συντονίζει και να προτείνει λύσεις σε προβλήματα που έχουν δυναμική σε ένα εξελισσόμενο σύστημα. Οι δραστηριότητες και η απόδοση των εκπαιδευτικών αυτών ομάδων θα υπόκεινται σε τακτικό έλεγχο από τον ανεξάρτητο φορέα που θα αξιολογεί τις υπηρεσίες παροχής υγείας, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα, τους εκπαιδευτές και την ερευνητική δραστηριότητα. Η αξιολόγηση του ανθρώπινου δυναμικού θα αφορά γνωστική επάρκεια, κλινική ικανότητα και επαγγελματική συμπεριφορά.

Απαραίτητες προϋποθέσεις για όλα τα παραπάνω αποτελούν η αύξηση της χρηματοδότησης για την ιατρική εκπαίδευση και η ανανέωση του γερασμένου ήδη δυναμικού των ΔΕΠ με προκήρυξη νέων θέσεων, προκειμένου η εκπαίδευση στη χώρα μας να συμβαδίζει με τους ευρωπαϊκούς και διεθνείς κανόνες.