Εκκληση στους Ορθόδοξους Προκαθημένους και αρχιερείς απευθύνουν οι καθηγητές του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης πολλοί εκ των οποίων είναι απόφοιτοι της Σχολής τους για την Αγια και Μεγάλη Σύνοδο.
Το κείμενο αναλυτικά:
Το Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ, συναισθανόμενο το χρέος του για την εκκλησιαστική ζωή, μέσα στο ανησυχητικό κλίμα προ της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, αποφάσισε να υπενθυμίσει, με τον προσήκοντα σεβασμό, στους Ορθοδόξους Προκαθημένους και Αρχιερείς, ιερείς και λαϊκούς, πολλοί εκ των οποίων έχουν σπουδάσει Θεολογία και έχουν λάβει τίτλους σπουδών από το Τμήμα, τα εξής καθοριστικά της ιδιαιτερότητας των Ορθοδόξων Εκκλησιών:
-Οι Σύνοδοι από την Α’ Αποστολική και εφεξής συγκαλούνται, όταν προκύπτουν σοβαρά προβλήματα για τη ζωή της Εκκλησίας και τη μαρτυρία της στον κόσμο, τα οποία λύνονται με συνοδικές εργασίες και αποφάσεις.
–Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, ύστερα από μακροχρόνια διαδικασία, αποφασίστηκε να συγκληθεί από την ολομέλεια των Ορθοδόξων Εκκλησιών στις Συνάξεις Φαναρίου 2014 και Σαμπεζύ 2016.
-Οι πρόσφατες παλινωδίες και αρνητικές δηλώσεις προσβάλλουν την ανεκτίμητη συνοδικότητα και απειλούν την πολυτίμητη ενότητα των Ορθοδόξων Εκκλησιών.
-Η σύγκληση της Συνόδου αποφασίστηκε από Σύναξη Προκαθημένων και μόνον από Σύναξη Προκαθημένων μπορεί ν’ αποφασιστεί η ακύρωσή της.
-Οι παρατηρήσεις και προτάσεις των τοπικών Ορθοδόξων Εκκλησιών στα προς επικύρωση κείμενα από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο δεν αποτρέπουν τη σύγκλησή της. Αντιθέτως την καθιστούν επιτακτική, προκειμένου εν Συνόδω να συζητηθούν λύσεις, διευκολύνοντας τον ενδορθόδοξο διάλογο.
Απευθύνουμε έκκληση προς τους Ορθοδόξους πνευματικούς ηγέτες να συνειδητοποιήσουν την ευθύνη τους
-για την υποτίμηση της συνοδικότητας και την υπονόμευση της ενότητας των Ορθοδόξων Εκκλησιών
-για τη χρήση του όρου «consensus» (συναίνεσης, ομοφωνίας), ο οποίος υιοθετήθηκε για τη λήψη των αποφάσεων στις εργασίες της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Το consensus ουδόλως νομιμοποιεί ακύρωση Συνόδου που έχει ήδη αποφασισθεί, χρησιμοποιώντας τη τακτική της μεθοδευμένης αποχής από τις εργασίες.
-για την συγκεχυμένη εικόνα της Ορθοδοξίας που παρουσιάζουν στον υπόλοιπο κόσμο και τον κλονισμό του πνευματικού κύρους της, με τις διασπαστικές ενέργειες εθνοφυλετικού χαρακτήρα
-για την απογοήτευση που δημιουργούν στους νέους, εφόσον αδυνατούν να ξεπεράσουν προσωπικές τους αδυναμίες και αποφεύγουν να ανοιχτούν στη σύγχρονη κοινωνία, προσφέροντας απαντήσεις στις ανάγκες της και όραμα στην αναζήτησή της.
Η τακτική «αποφασίσαμε να πάμε, αλλά τελικά δεν πάμε και έτσι τραυματίζουμε το κύρος της» υποδηλώνει ατομικές αποσχιστικές σκοπιμότητες, εγκλωβισμό στον εαυτό μας και άρνηση της αποστολής της Εκκλησίας να ευαγγελίζεται την ειρήνη εις τους εγγύς και εις τους μακράν έως εσχάτου της γης.
