«Τρία στρατηγικά πλεονεκτήματα έχει αποκτήσει η Χαμάς σε αυτή την σύγκρουση με το Ισραήλ», σύμφωνα με τον Αριέλ Ιλάν Ροθ, διευθυντή του The Israel Institute, ανεξάρτητου κέντρου αναλύσεων, με έδρα την Ουάσιγκτον.
Σε ανάλυσή του, που δημοσιεύεται στο περιοδικό Foreign Affairs, ο Ροθ εξηγεί ότι, παρά τον τραγικό απολογισμό, η οργάνωση των ισλαμιστών έχει κερδίσει στα σημεία.
«Πρώτον, ο δυσανάλογος αριθμός των θυμάτων στο Ισραήλ και την Γάζα έχει κάνει το Ισραήλ να φαίνεται, τουλάχιστον σε πολλά δυτικά μάτια, ως ο επιτιθέμενος, έστω και αν η Χαμάς ξεκίνησε πρώτη την επίθεση αυτή την φορά.
Δεύτερον, το Iron Dome (σσ: το ισραηλινό σύστημα αναχαίτισης πυραύλων) έχει κάνει βαρετή για τους ξένους δημοσιογράφους την κάλυψη των γεγονότων μέσα στο Ισραήλ. Το «Η ρουκέτα εξαπολύθηκε, η ρουκέτα αναχαιτίστηκε, η ζωή συνεχίζεται» δεν αποτελεί συναρπαστική ιστορία. Τα αντίποινα του Ισραήλ, τα οποία ισοπεδώνουν κτίρια αμάχων της Γάζας και αφήνουν πίσω τους δεκάδες νεκρούς, πουλάνε περισσότερες εφημερίδες.
Και έτσι, ο κόσμος έχει επικεντρωθεί στην ανθρώπινη τραγωδία στη Γάζα. Οι φίλοι του Ισραήλ μπορεί να παραπονούνται ότι είναι άδικο το Ισραήλ να τιμωρείται για την επιτυχή υπεράσπιση των πολιτών του, ενώ η Χαμάς αφήνει τους δικούς της ευάλωτους. Αλλά με αυτά χάνεται το νόημα. Ο πόλεμος δεν είναι μια άσκηση δικαιοσύνης, αλλά επίτευξης στρατηγικών στόχων», τονίζει ο Ροθ.
«Και, σε αυτόν τον στόχο, η Χαμάς έχει ήδη κερδίσει. Εχει καταστρέψει την αναγκαία για τους Ισραηλινούς ψευδαίσθηση ότι ένα πολιτικό αδιέξοδο με τους Παλαιστίνιους δεν έχει κόστος για το Ισραήλ.
Εχει δείξει στους Ισραηλινούς ότι, ακόμη και αν οι Παλαιστίνιοι δεν μπορούν να τους σκοτώσουν, μπορούν να επιβάλουν ένα βαρύ ψυχολογικό τίμημα. Επίσης, αύξησε το προφίλ τού παλαιστινιακού σκοπού και ενίσχυσε την αντίληψη ότι οι Παλαιστίνιοι είναι αδύναμα θύματα που αμύνονται απέναντι σε έναν ισχυρό επιτιθέμενο. Στην πορεία, αυτό το συναίσθημα είναι βέβαιο ότι θα μεταφραστεί σε πίεση προς το Ισραήλ, σίγουρα από τα κοινωνικά κινήματα των οποίων στόχος είναι να απομονώσουν το Ισραήλ και να του κάνουν ζημιά μέσω οικονομικών μποϊκοτάζ», προσθέτει.
«Στο τέλος, αυτός ο γύρος θα πάει στους Παλαιστινίους, όπως συνέβη με τον προηγούμενο μεγάλο γύρο μαχών το 2008. Η εστίαση στην τακτική επιτυχία δεν πρέπει να τυφλώνει το Ισραήλ για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει από αυτές τις επανειλημμένες στρατηγικές ήττες.
Δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να κάνει το Ισραήλ για να αλλάξει την συμπεριφορά της Χαμάς. Η πρόκληση για το Ισραήλ είναι να διατηρηθεί σε μια κατάσταση ετοιμότητας, και κοινωνικής συνοχής. Και την ίδια στιγμή να κάνει τις πολιτικές και τις ανθρωπιστικές επιλογές που θα εγγυώνται την ασφάλειά του, και θα ενισχύουν την ελκυστικότητά του ως στρατηγικού και εμπορικού εταίρου για τις δυτικές χώρες», καταλήγει ο Ροθ.
