Τα ζώα φάρμας πιθανόν τέθηκαν άδικα στο «εδώλιο του κατηγορουμένου» ως πηγή ενός τύπου φαρμακοανθεκτικής σαλμονέλας, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Βρετανοί ερευνητές από το Ινστιτούτο Wellcome Trust Sanger εξέτασαν το DNA 373 ανθρώπων και ζώων που είχαν μολυνθεί από έναν συγκεκριμένο τύπο σαλμονέλας – δείγματα του συγκεκριμένου τύπου συνελέγησαν σε διάστημα 22 ετών από ένα εργαστήριο στη Σκωτία.

Διαφορετικά γενετικά προφίλ

Όπως αναφέρουν με δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Science» οι ερευνητές, τα γενετικά προφίλ των μολύνσεων σε ανθρώπους και ζώα ήταν πολύ διαφορετικά.

Επιδημία του συγκεκριμένου στελέχους σαλμονέλας – του Salmonella typhimurium DT104 – κατεγράφη σε ζώα και ανθρώπους τη δεκαετία του 1990.

Περισσότερα από 94 εκατομμύρια άνθρωποι παρουσιάζουν δηλητηρίαση ή γαστρεντερίτιδα κάθε χρόνο μετά από μόλυνση με διαφορετικά στελέχη σαλμονέλας. Η ανθεκτικότητα του βακτηρίου της σαλμονέλας στις θεραπείες τις καθιστά αναποτελεσματικές προκαλώντας επιπλοκές και επιβαρύνοντας τα συστήματα υγείας.

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που υποστήριζαν ότι αυτού του είδους η ανθεκτικότητα εξαπλώνεται από τα ζώα στον άνθρωπο μέσω της τροφικής αλυσίδας ή μέσω των ζωϊκών υπολειμμάτων που επιμολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα.

Πιο πολύπλοκα τα ανθρώπινα δείγματα

Τώρα η ερευνητική ομάδα από το Wellcome Trust Sanger «σάρωσε» το DNA ανθρώπων και ζώων που είχαν μολυνθεί από το στέλεχος Salmonella typhimurium DT104. Ανακάλυψε ότι τα δείγματα ήταν πολύ διαφορετικά – μάλιστα τα ανθρώπινα δείγματα ήταν πολύ πιο πολύπλοκα από εκείνα των ζώων – γεγονός που μαρτυρεί ότι τα ζώα δεν ήταν η πηγή της μόλυνσης.

Ο κύριος συγγραφέας της νέας μελέτης καθηγητής Νικ Τόμσον ανέφερε ότι «η μελέτη μας στέλνει ένα πολύ απλό μήνυμα, θέτοντας σε αμφισβήτηση την κρατούσα άποψη ότι τα ζώα αποτελούν την κύρια πηγή μόλυνσης με σαλμονέλλα στη Σκωτία. Τα ευρήματα θα φέρουν πάλι στο προσκήνιο τη συζήτηση σχετικά με την πηγή των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά μολύνσεων ανθρώπων με σαλμονέλλα και σε άλλα μέρη».

Μέσω εισαγόμενων τροφίμων;

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι τα φαρμακοανθεκτικά στελέχη του βακτηρίου είναι πιθανόν να «τρυπώνουν» σε διαφορετικές περιοχές μέσω εισαγόμενων προϊόντων διατροφής. Τονίζουν ωστόσο ότι απαιτείται πολύ περισσότερη μελέτη προτού εντοπιστεί πέρα από κάθε αμφιβολία η «πηγή του κακού».