Η προστασία των οικοσυστημάτων υψηλής βιοποικιλότητας θα κόστιζε στη διεθνή κοινότητα γύρω στα 76 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο, εκτιμά μια σημαντική νέα μελέτη στο περιοδικό Science. Το νούμερο ακούγεται αστρονομικό, στην πραγματικότητα όμως ωχριά μπροστά στην αξία των υπηρεσιών που προσφέρει η φύση, η οποία εκτιμάται στα 2 με 6 τρισεκατομμύρια το χρόνο.

«Τα ποσά αυτά δεν είναι λογαριασμοί, αλλά επενδύσεις στο φυσικό κεφάλαιο» σχολιάζει ο Στούαρτ Μπούτσαρντ, ερευνητής της οργάνωσης BirdLife International, με έδρα το Κέμπριτζ της Βρετανίας.

Στο πλαίσιο των απαιτήσεων της διεθνούς Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα, οι κυβερνήσεις έχουν δεσμευτεί να πετύχουν 20 στόχους έως το 2020, όπως το να βελτιώσουν τις προοπτικές των απειλούμενων ειδών. Το πρόβλημα όμως είναι ότι κανείς δεν γνωρίζει πόσο θα κοστίσει η υλοποίηση αυτών των στόχων.

«Μπούσουλας» για 20 στόχους

Ο Δρ Μπούτσαρτ θέλησε να προχωρήσει σε μια εκτίμηση για να δώσει έναν «μπούσουλα» στη διεθνή κοινότητα. Ζήτησε λοιπόν από μια ομάδα ανεξάρτητων ορνιθολόγων να υπολογίσουν πόσο θα κόστιζε προκειμένου όλα τα απειλούμενα πτηνά να ανέβουν κατά μία κατηγορία στην επίσημη Κόκκινη Λίστα των ειδών που κινδυνεύουν (η Κόκκινη Λίστα κατατάσσει τα είδη σε «κρισίμως κινδυνεύοντα», «απειλούμενα» και «ευάλωτα»).

Η ερευνητική ομάδα εκτίμησε ότι για να γίνει αυτό και στα 1.115 απειλούμενα είδη πτηνών η διεθνής κοινότητα θα έπρεπε να πληρώνει έως και 1,23 δισ. δολάρια το χρόνο για μια δεκαετία. Αν η εκτίμηση αυτή επεκταθεί και στις υπόλοιπες ομάδες ζώων, το κόστος θα έφτανε τα 4.76 δισ. δολάρια το χρόνο.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές υπολόγισαν το κόστος και ενός άλλου στόχου της Σύμβασης για τη Βιολογική Ποικιλότητα, την προστασία του 17% της χερσαίας επιφάνειας του πλανήτη. Βασισμένος σε στοιχεία για τις τιμές της γης και το κόστος διαχείρισης, ο Μπούτσαρτ κατέληξε στο νούμερο των 76 δισ. δολαρίων το χρόνο.

Ο ερευνητής παραδέχεται ότι υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα στον υπολογισμό του κόστους, τονίζει όμως ότι η εκτίμηση είναι μια πρώτη βάση για τις διεθνείς διαπραγματεύσεις που απαιτούνται.

Επισημαίνει, εξάλλου, ότι το ποσό των 76 δισ. αντιστοιχεί μόλις στο 2% του ετήσιου οφέλους από τις λεγόμενες υπηρεσίες των οικοσυστημάτων, από την παραγωγή οξυγόνου μέχρι την επικονίαση των καλλιεργούμενων φυτών από τα έντομα.

Αντιστοιχεί επίσης μόλις στο ένα πέμπτο του ποσού που δαπανά κάθε χρόνο η ανθρωπότητα για αναψυκτικά.