«Δεν ξέρω πώς να το πω ώστε να μην ακουστεί γραφικό» είχε δηλώσει στην πρώτη (και μοναδική) συνάντησή μας για τις ανάγκες του καλλιτεχνικού ρεπορτάζ του «Βήματος», στο τέλος Αυγούστου του 2000, «έχω ανάγκη να δημιουργώ.Νομίζω ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να επιδιώκουν τη δημιουργία,είτε εκείνη αφορά την τέχνη, είτε τη δουλειά τους, είτε την οικογένεια…». Ομολογώ ότι όταν εκείνη η όμορφη γυναίκα με τις παρτιτούρες (κλασικότροπης μουσικής) στο χέρι μού μιλούσε για δημιουργία και ετοιμαζόταν να ανέβει στο πόντιουμ της Μουζικφεράιν της Βιέννης για να διευθύνει δικές της συνθέσεις το μόνο που πράγμα που δεν είχα φανταστεί είναι ότι δέκα χρόνια μετά θα την έβλεπα να ξεφαντώνει στο τσα τσα και στη σάμπα ως παίκτρια-φαβορί του «Dancing with the stars». Ή να υποβάλλει στους συμμετέχοντες στη «Στιγμή της αλήθειας» ερωτήσεις του στυλ: «Γιώργο, είναι αλήθεια ότι θα ήθελες να στριμώξεις στο ντους τον νέο σύντροφο της μητέρας σου;». Φαίνεται όμως ότι η Ευγενία Μανωλίδου, αφού κατάλαβε ότι το άστρο της δύσκολα θα έλαμπε στη διεθνή σκηνή της «σοβαρής» μουσικής (για πολλούς και διάφορους λόγους), νέρωσε τη σαμπάνια της, ανέσυρε από το ερμάρι με τις παροιμίες το «Από το ολότελα, καλή και η Παναγιώταινα», και έβαλε στόχο την ανάρτηση του ονόματός της στον ολίγων τετραγωνικών έναστρο ουρανό της υπερήφανης πατρίδας. Πώς θα το κατάφερνε αυτό; Με κάθε (έννομο και κοινωνικώς αποδεκτό) τρόπο και με «διαστημόπλοιο» (που θα την εκτόξευε στο σύμπαν της επωνυμίας) την τηλεόραση. Επίσης, με έναν Αδωνι στο πλευρό της. Τα πρώτα βήματα
«Συνθέτις,αρχιμουσικός και μητέρα,ετών είκοσι πέντε», αυτός ήταν ο τίτλος της συνέντευξής της που δημοσιεύτηκε τότε (Δευτέρα, 4 Σεπτεμβρίου 2000) στην εφημερίδα, με τη Μανωλίδου να ποζάρει στη φωτογραφία αγέλαστη και αυστηρά ντυμένη (με σακάκι και σφιχτό ζιβάγκο)- και ύστερα ήρθαν τα ντεκολτέ… Δύο χρόνια πριν είχε ηχογραφήσει στη Νέα Υόρκη ένα CD με δείγματα της δουλειάς της υπό τον τίτλο «Εννοιες και σύμβολα». Και παρ΄ ότι η μουσική της «μιμούνταν» τις συμφωνίες μεγάλων συνθετών, με μια allure ελληνικότητας να τις διατρέχει (στην προσπάθειά της να κάνει τη διαφορά), η ίδια δήλωνε: «Δεν απευθύνομαι σε ένα κοινό ειδικό». Το απέδειξε εμπράκτως όταν απευθύνθηκε σε όλους τους τηλεθεατές ως μια νέα τηλεοπτική περσόνα που είχε λάμψη, που «τα έλεγε» αλλά που, κυρίως, ήταν αποφασισμένη να αδράξει την ευκαιρία που της δόθηκε και να κάνει στην τηλεόραση την καριέρα που δεν έκανε στις αίθουσες συναυλιών. Η τηλεόραση εξάλλου την πρωτοσύστησε στο ευρύ κοινό, με κάτι μικρά ρεπορτάζ για τη σταδιοδρομία της στη μουσική. Τα θυμάται κανένας; Αμφιβάλλω. Ολα για την… τέχνη!
Αντιθέτως, όλοι θυμούνται το ντεμπούτο της ως παρουσιάστριας στην απερίγραπτη «Στιγμή της αλήθειας» (ΑΝΤ1, 2008)- η οποία διακόπηκε από το ΕΣΡ. Ολοι θυμούνται τη στιγμή που αποκάλεσε στον «Πρωινό καφέ» (επιστρατεύοντας όλη τη χαριτωμενιά της) τον σύζυγό της, βουλευτή του ΛΑΟΣ Αδωνι Γεωργιάδη, «μπουμπούκο» (κατά λάθος ή επί τούτου;). Ολοι θυμούνται τα πλάνα από τον γάμο της όπου έκανε δηλώσεις στις κάμερες με τον αέρα μιας εστεμμένης που γνωρίζει πώς να παίζει το παιχνίδι της δημοσιότητας στα δάχτυλα του ενός χεριού της- «Παιδιά, προσέξτε μη σας πατήσει το αυτοκίνητο!». Τότε, είχε μάλλον ξεχάσει τις δηλώσεις των πρώτων ημερών της τηλεδόξας, σύμφωνα με τις οποίες ό,τι έκανε το έκανε ώστε να γίνει πιο γνωστή, για να μπορέσει να προωθήσει τη μουσική της. Ποια μουσική προώθησε παίζοντας τη «Στιγμή της αλήθειας» με την Τατιάνα Στεφανίδου; Χορεύοντας σάμπα στον ΑΝΤ1; Ποια μουσική προωθεί τώρα ως παρουσιάστρια του πολυδιαφημισμένου «Μaster Chef», ενός ριάλιτι μαγειρικής τα γυρίσματα του οποίου έχουν ήδη αρχίσει; Αν η ίδια εξακολουθεί να ισχυρίζεται «Vissi d΄ arte, vissi d΄ amore» («Εζησα για την τέχνη,έζησα για τον έρωτα») σαν μια νέα «Τόσκα» του Πουτσίνι (όπερα την οποία θα έχει πιθανώς μελετήσει κατά τη διάρκεια των μουσικών σπουδών της), δεν νομίζω ότι πλέον υπάρχει κανένας που να την πιστεύει. Εκτός αν εν προκειμένω το « arte » αναφέρεται στην τέχνη της τηλεόρασης.
Πρώτη και στην κουζίνα!
Για να επιστρέψουμε στον «Μaster Chef», το reality του Μega, την επικαιρότητα που μας κάνει να ασχοληθούμε με το «φαινόμενο» Μανωλίδου… Η Ευγενία- εκτός από συνθέτις, μαέστρος, σύζυγος βουλευτού, μητέρα, κοσμική παρουσία, παρουσιάστρια και χορεύτρια- είναι και μαγείρισσα: «Μαγειρεύω πολύ καλά, και τώρα που έχω την ευκαιρία ρωτάω τους πολύ καλούς αυτούς σεφ – μέλη της κριτικής επιτροπής.Πού ξέρετε; Μπορεί και να τους ξεπεράσω» δήλωσε («ΤV Εθνος») σε μια προσπάθειά της να απαντήσει σε εκείνους που σχολίασαν αρνητικά την παρουσία της και σε ένα παιχνίδι μαγειρικής, κάνοντας λόγο για απληστία, όπως π.χ. στην Ελενα Ακρίτα. «Να αποφασίσει η κυρία Μανωλίδου τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει.Χορεύτρια;Πιανίστρια;Συ- μπαρουσιάστρια του Ηλία Ψινάκη;» είχε πει δημοσίως η δημοσιογράφος, με τη θιγμένη Ευγενία να απαντά διπλωματικότατα μέσα από συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο περιοδικό «Down Τown»: «Δεν είμαι χορεύτρια,χορεύω ερασιτεχνικά για το show.Δεν είμαι πιανίστρια,έχω σπουδάσει σύνθεση, ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας στη Νέα Υόρκη.Δεν είμαι συμπαρουσιάστρια του Ηλία Ψινάκη.Το “Ελλάδα έχεις ταλέντο” το παρουσιάζει ο Χρήστος Φερεντίνος . Το ότι ασχολήθηκε μαζί μου η Ελενα Ακρίτα, την οποία σέβομαι και θαυμάζω τόσα χρόνια,με τιμά.Ας μη γελιόμαστε:στην τηλεόραση βρίσκομαι ουσιαστικά μερικούς μήνες. Με τίποτα δεν θα μπορούσε να παραμεριστεί μια καριέρα δέκα ετών με μια παρουσία λίγων μηνών».
Στις κάμερες με τον Αδωνι
Φαίνεται και από τον τρόπο με τον οποίο ενορχήστρωσε τον γάμο της με τον Γεωργιάδη, αλλά και με το πώς προβάλλει την κοινωνική τους ζωή από τότε που έγιναν γνωστοί. Μέχρι και πλάνα από δημόσια εμφάνισή τους με τον (πουριτανό) σύζυγό της να τη φιλάει τρυφερά στον λαιμό έχουμε δει στην τηλεόραση, τα οποία κάθε άλλο παρά αυθόρμητα έμοιαζαν… Ή παραείμαστε καχύποπτοι; Πώς μπορείς όμως να μην είσαι καχύποπτος απέναντι σε μια γυναίκα που άλλα λένε τα λόγια της (και οι σπουδές της) και άλλα οι πράξεις της; Πρόκειται για την καχυποψία με την οποία την αντιμετωπίζουν πολλοί άνθρωποι του θεάματος, από τον Λάκη Λαζόπουλο που πολύ συχνά τη σατιρίζει με τον καυστικότατο τρόπο του, τους «Ράδιο Αρβύλα» που έχουν ειρωνευτεί τις τηλεοπτικές της τσαχπινιές (σούφρωμα της μύτης, φωνή α λα Αλίκη Βουγιουκλάκη…) ως τον Χάρρυ Κλυνν, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα: «Τι σημαίνει η πολυπραγμοσύνη της κυρίας Μανωλίδου; Την ανάγκη να βγούμε έξω από το πετσί μας,από το περίβλημά μας,να δούμε τον εαυτό μας από μακριά,από μια άλλη θέση θεώρησης.Αυτό είναι ανθρώπινο.Δεν παύει όμως να είναι και ματαιόδοξο. Και άστοχο. Είναι άστοχο με όλη τη σημασία της λέξης». Εν προκειμένω όμως η κυρία κάπου στοχεύει. Και είναι ως φαίνεται τόσο έντονη η ανάγκη της για δημοσιότητα που (χωρίς να το καταλαβαίνει;) και «αδειάζει» τον σύζυγό της, και αποδεικνύεται ότι δεν είναι τόσο του σαλονιού όσο θέλει να εμφανίζεται. Ολα αυτά σε λιγότερο από μισό λεπτό, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο του Star αν θα υποστήριζε τον Γεωργιάδη που είχε πέσει θέμα της κοφτερής γλώσσας του Ψινάκη: «Αλλο η δουλειά,άλλο η ζωή» απάντησε γελώντας με τσαχπινιά. «Ναι,αλλά δεν σας βάζει χέρι ο κύριος Γεωργιάδης που δεν τον υποστηρίζετε;» επέμεινε η δημοσιογράφος για να λάβει την απάντηση: «Αυτό το κάνει,αλλά όχι για τέτοιους λόγους, για… άλλους!». Οχι, αυτά δεν τα έμαθε στην Τζούλιαρντ…, στα επικοινωνιακά θέματα είναι αυτοδίδακτη. Οπως είναι «και Παξινού, και Κατίνα», για να δανειστούμε ένα εξαιρετικά επιτυχημένο σχόλιο που έκανε για αυτήν η ομάδα της «Ελληνοφρένειας».
Προϊόν της ελληνοφρένειας που βιώνουμε καθημερινά και η Μανωλίδου, διαφέρει πολύ από τ΄ άλλα, τα ευτελή φαινόμενα της τηλεόρασης (βλέπε κάτι πρώην μοντέλες που έγιναν πορνοστάρ): ξέρει να μιλάει, να φέρεται, να στέκεται. Αυτό που ως φαίνεται δεν ξέρει είναι το «μέτρον άριστον». Η λυσσαλέα ανάγκη της για δημοσιότητα είναι παραπάνω από εμφανής. Εκεί ακριβώς χάνει το παιχνίδι. Αν και, για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αν τη θεωρήσουμε χαρακτηριστικό δείγμα του πού καταλήγει εκείνος που έχει σπαταλήσει πολλά χρόνια της ζωής του πάνω από τα πιάνα και τις χαοτικές (ενίοτε) παρτιτούρες- στο να κάνει τούμπες στον ΑΝΤ1- δεν χωράει αμφιβολία, το παιχνίδι το έχει ήδη χαμένο. Απομένει να απολαύσει τους μερικούς μήνες, άντε χρόνια, δημοσιότητας που της απομένουν.
Who is who
Η Ευγενία Καραγιαννίδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975 και ξεκίνησε σπουδές στη μουσική από τα παιδικά της χρόνια.Φοίτησε στην Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης, όπου παρακολούθησε μαθήματα σύνθεσης,ενορχήστρωσης και διεύθυνσης ορχήστρας.Το 1995 παντρεύτηκε τον ζωγράφο Θεόδωρο Μανωλίδη,με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.Ο γάμος τους κράτησε επτά χρόνια.Καρπός του δύο παιδιά (δέκα και δώδεκα χρόνων σήμερα).Το 2006 κέρδισε διάκριση στον διεθνή διαγωνισμό σύνθεσης για όπερα στην Αυστρία,ενώ το 2008 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Κίνας διηύθυνε την κρατική ορχήστρα της χώρας.Το 1999 κυκλοφόρησε το πρώτο της CD με τίτλο «Εννοιες και Σύμβολα» από τη Universal,το 2002 το δεύτερο με τίτλο «Ελλήνων Υμνοι»,ενώ το 2003 ξεκίνησε συνεργασία με τον εκδοτικό οίκο Γεωργιάδη- Βιβλιοθήκη των Ελλήνων για μια σειρά παιδικών CD βασισμένη στην ελληνική ιστορία και μυθολογία.Το καλοκαίρι του 2004 κυκλοφόρησε το τρίτο προσωπικό της CD με τίτλο «Αρχέτυπον» και το μπαλέτο «Γαία»,ενώ το 2005 ηχογράφησε για πρώτη φορά το λυρικό δράμα «ΕΠΟΣ».Με τον Αδωνι Γεωργιάδη παντρεύτηκαν το καλοκαίρι του 2009 (το ζευγάρι είχε αποκτήσει ήδη ένα παιδί) με κουμπάρο τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ Γιώργο Καρατζαφέρη,αφού προηγουμένως ολοκληρώθηκαν οι εξαιρετικά θορυβώδεις διαδικασίες του διαζυγίου της από τον Μανωλίδη.
«Ας με μισούν!»
Την ίδια στιγμή,αυτή την πολυδιαφημισμένη καριέρα των δέκα ετών η ίδια την κάνει στην πάντα προκειμένου να απολαύσει την εύκολη αναγνωρισιμότητα που της προσφέρει η τηλεόραση.Χωρίς όμως να είναι επ΄ ουδενί το κορίτσι που δεν ξέρει πώς να χειριστεί την ξαφνική επιτυχία.Φαίνεται από δηλώσεις της όπως το «Ας με μισούν!» · τι δείχνει αυτό αν όχι έναν άνθρωπο αποφασισμένο να παίξει το παιχνίδι μέχρι τέλους,αλλά και να πληρώσει το κόστος της δημοσιότητας; Φαίνεται αυτό και από τον τρόπο που χειρίζεται τα «φάλτσα» που έκανε στην αρχή- τώρα έχει γίνει πολύ πιο προσεκτική. «Θα προτιμούσα να έπλενα σκάλες από το να πάρω μέρος σε ένα παιχνίδι όπως “Η στιγμή της αλήθειας”», είχε δηλώσει την εποχή που παρουσίαζε το εν λόγω παιχνίδι,για να βγει να δικαιολογηθεί αμέσως μετά στο περιοδικό «ΟΚ!»: «Ηταν πραγματικά μια ατυχής δήλωση,αποτέλεσμα της τρομερής πίεσης που δεχόμουν τη δεδομένη στιγμή της συνέντευξης από πρόβες,γυρίσματα και οικογενειακές υποχρεώσεις. Ειλικρινά,όταν είδα τη δήλωσή μου γραμμένη με τεράστια γράμματα,ζαλίστηκα. Είχα ξεχάσει ότι είπα κάτι τέτοιο,πιθανότατα εξαιτίας της υπερέντασης».
