Θεωρία Καταστροφών
Μπορεί ο καιρός να διαψεύδει τους θερμοκηπιστές που προσεύχονται πρωί και βράδυ να λιώσει η άσφαλτος της Αθήνας από τη ζέστη, αλλά το καλοκαίρι είναι εδώ και διεκδικεί τα δικαιώματά του- για την ακρίβεια, επιβάλλει τις αξίες του: είχαμε γενική απεργία και διαδηλώσεις την εβδομάδα που πέρασε, αλλά ευτυχώς χωρίς μείζονες βιαιοπραγίες και χωρίς θύματα: οι μεγάλες θερινές ημέρες μάς εξημερώνουν. Μπορεί όλοι να ανησυχούμε για την κρίση και να φοβόμαστε πως το φθινόπωρο τα πράγματα θα είναι χειρότερα, αλλά περισσότερο μάς απασχολεί τι θα κάνουμε τον μήνα που τρέφει τους έντεκα, τον μήνα της άδειάς μας· μάλλον θα μας ταΐσει λιγότερο από άλλες χρονιές, αλλά πάντως δεν θα μας αφήσει να πεινάσουμε, αφού θα μας βγάλει από τη ρουτίνα του βιοπορισμού: ακόμη και αν η φυγή προς ακριβούς προορισμούς διακοπών ματαιωθεί, ακόμη και αν μείνουμε σπίτι μας, θα τις χαρούμε τις οκνηρές ημέρες μας έστω και χωρίς επίδομα αδείας.
* Πρόσθετο στοιχείο που βελτιώνει τη θερινή ψυχική μας διάθεση είναι η πληροφορία ότι ο Αντώνης Σαμαράς θα έχει πλέον δύο αντιπροέδρους να του συμπαραστέκονται αντί για έναν: ο Σταύρος Δήμας θα βοηθάει εις το εξής τον Δημήτρη Αβραμόπουλο να μην κάνει τίποτα. Εξάλλου η ανάθεση τόσο σοβαρών καθηκόντων στους δύο πολιτικούς επιβεβαιώνει ότι η Νέα Νέα Δημοκρατία θα έχει πολλά θετικά στοιχεία, δεδομένου ότι, όπως μας διδάσκει η άλγεβρα, πλην επί πλην μας κάνει συν.
* Η κατάσταση της ΝΔ εξηγεί και γιατί μια από τις πιο περίεργες επιφάνειες, με παράδοξες τοπολογικές ιδιότητες, είναι η saddle, ελληνιστί σαμάρι, στην οποία οι γραμμές καταλήγουν στο άκρο δεξιό σημείο της επιφάνειας (connection point), ενώ στην αφετηρία τους δείχνουν να οδηγούν σε άλλα. Η συνεισφορά της Θεωρίας των Καταστροφών του γάλλου μαθηματικού Ren Τhom ήταν καθοριστική για την κατανόηση των ιδιοτήτων του σαμαριού και διατηρεί πάντα την επικαιρότητά της.
Ψηφιακά παγκάκια
Και τα 1.000 παγκάκια που θα τοποθετηθούν στην Αθήνα είναι ευχάριστη θερινή είδηση- είμαι σίγουρος ότι θα υπάρξει πρόνοια να εγκατασταθούν πριν από τις δημοτικές εκλογές και μάλιστα εμπρός από εκλογικά κέντρα. Είδα στις εφημερίδες αυτό που έχει και θέσεις για τη φύλαξη ποδηλάτων· αυτά θα τοποθετηθούν στον Λυκαβηττό, στου Στρέφη, στην Ανω Κυψέλη και στις υπόλοιπες καταλληλότατες για ποδηλάτες περιοχές της Αθήνας.
Η έφεσή μας να ανακαλύπτουμε την Αμερική προκύπτει από την άγνοιά μας ότι υπάρχει: η Βρετανία κατοικείται από εκατομμύρια παγκάκια που δεν έχουν τις μεταμοντέρνες προδιαγραφές των κακλαμανικών, είναι απλά παγκάκια για να ξεκουράζεσαι, να απολαμβάνεις το περιβάλλον- με την ιδιαιτερότητα ότι δεν τα έχει πληρώσει ο δήμος ή το κράτος αλλά αποτελούν αναθήματα μνήμης. Οι ηλίθιοι Αγγλοι, Σκωτσέζοι και Ουαλλοί τιμούν τα αγαπημένα πρόσωπα που χάνουν τοποθετώντας παγκάκια σε δημόσιους χώρους.
Και ομολογώ πως η αεροδυναμική γραμμή της «πλάτης» του mybench. gr είναι άψογη αισθητικά αλλά αναρωτιέμαι αν εξυπηρετεί και την πλάτη. Οσο για την προώθηση του ψηφιακού εγγραμματισμού μέσω των παγκακίων, που θα οργανωθούν και σε δίκτυο, είναι απόλυτα θετική, πολύ περισσότερο επειδή προκύπτει από τη νοσταλγία του δημιουργού τους για την παρέα που «καθότανσε ένα παγκάκι και είτε χάραζεείτε έγραφε διάφορα συνθήματαπάνω του», ως αυθόρμητη δημιουργική δραστηριότητα, όπως αυτή που εκδηλώνουν όσοι γράφουν συνθήματα πάνω σε πινακίδες της Τροχαίας ή γλυπτά.
Οι ανόητοι Βρετανοί, γνωστές συντηρητικούρες, περιορίζουν τα δικαιώματα έκφρασης σε μεταλλική πλάκα που τοποθετεί ο δωρητής και αποφεύγουν να μιμηθούν πάνω στα παγκάκια την πρακτική του συμπατριώτη τους Λόρδου Βύρωνα πάνω στις κολόνες του Σουνίου. Και βεβαίως τα κείμενα των δημιουργικών Αθηναίων θα είναι υπέροχα, όχι όπως αυτή η σαχλαμάρα από τα Ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ που έχει γράψει επάνω στην αναθηματική πλάκα του παγκακιού του ο δωρητής- την αντέγραψα πριν από χρόνια από παγκάκι με θέα σε σκωτικό λοχ, για να θυμάμαι πάντα την ακαλαισθησία και την ηλιθιότητα των Βρετανών: Αh,Love,could you and Ι with Fate conspire/ Τo grasp the sorry Scheme of Τhings entire, / Would not we shatter it to bits- and then/ Remould it nearer to the Ηeart΄s Desire! Ασφαλή τρένα
Ακόμη και για την οικονομία υπάρχουν αισιόδοξα θερινά μηνύματα: μετά τους Κινέζους που ανέλαβαν τα λιμάνια, οι Γάλλοι θα αναλάβουν τα τρένα· ήταν εδώ ο αρμόδιος υπουργός Ντομινίκ Μπισερό και βεβαίως γνωρίζει πολύ καλά τα των τρένων, αφού η χώρα τους αποτελεί παγκόσμια πρωτοπορία στους συρμούς, καίτοι οι πολιτιστικοί και ενδυματικοί συρμοί δεν μας έρχονται πλέον από το Παρίσι. Και επειδή ξέρουν πολύ καλά από τρένα, ας ευχηθούμε η τιμή του σκραπ, των παλιοσιδερικών που προορίζονται για ανακύκλωση, να είναι υψηλή όταν θα κάνουν την προσφορά τους για τον ΟΣΕ- αν και είναι σημαντικό διαπραγματευτικό ατού για μας δύο παγκόσμιες πρωτοτυπίες του οργανισμού:
Οταν τηλεφωνείς στο κέντρο πληροφοριών του ΟΣΕ, το 1110, σου ανακοινώνει ο τηλεφωνητής «πληκτρολογήστε 1 για δρομολόγια, 2 για κρατήσεις εισιτηρίων». Αν επιλέξεις 1, περιμένεις ώρα πολλή, και κάποια στιγμή ακούς την καταπληκτική φράση «Καλέσατε το κέντρο πληροφοριών του ΟΣΕ… σε περίπτωση μη απάντησης,παρακαλούμε καλέστε πάλι». Και καλείς ξανά και ξανά και πέφτεις πάντα στην ίδια ευγενική φράση.
Αλλά δεν είναι μόνο ευγενικοί, είναι και πονηρούτσικοι οι του ΟΣΕ. Αν επιλέξεις το 2, ξαναβγαίνει η ανακοίνωση «1 για δρομολόγια, 2 για κρατήσεις» ώστε να βαρεθείς και να τα παρατήσεις. Αν επιμείνεις, ακούγεται κάποια στιγμή η καταπληκτική φράση «καλέσατε την τηλεφωνική κράτηση εισιτηρίων του ΟΣΕ, αλλά δυστυχώς για την περιοχή σας δεν λειτουργεί ακόμη» – εκείνο το «για την περιοχή σας» είναι το καταπληκτικό, ο καθένας νιώθει περήφανος ως Ελλην που σε άλλες περιοχές λειτουργεί το σύστημα. Τώρα πώς ξέρει ο ΟΣΕ από ποια περιοχή τηλεφωνείς όταν παίρνεις από κινητό, είναι κάτι που έχει περισσότερη σχέση με την κουτοπονηριά των διοικούντων τον οργανισμό παρά με την τεχνολογία.
Εκτός όμως από αυτόματους τηλεφωνητές ο ΟΣΕ έχει σταθμούς και τρένα. Ολα τα βαγόνια έχουν αφεθεί στη δημιουργική κακογουστιά των γκραφιτάδων που ξεχαρμανιάζουν σε αυτά, περιμένοντας τα παγκάκια νέας κοπής. Σε κανένα σταθμό της γραμμής Αθηνών- Θεσσαλονίκης δεν λειτουργούν οι αυτόματες πινακίδες στις αποβάθρες που αναφέρουν ποιο τρένο έρχεται και πού πηγαίνει, πάνω στα βαγόνια βλέπεις κάτι τεράστια «1» και «2» αλλά οι αριθμοί των βαγονιών για να δεις πού πρέπει να επιβιβασθείς δεν υπάρχουν. Ψάχνεις να βρεις σιδηροδρομικό να ρωτήσεις- και διαπιστώνεις ότι οι 5-6 ένστολοι νεαροί που βρίσκονται στον σταθμό είναι υπάλληλοι εταιρείας σεκιούριτι που δεν γνωρίζουν τίποτα για βαγόνια και θέσεις αλλά προφανώς έχουν εξαιρετική αίσθηση τού ποιος είναι τρομοκράτης γιατί δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να παρατηρούν τους επιβάτες που ανεβοκατεβαίνουν. Αν είναι αρκετά ευγενικός ο σεκιουριτάς, θα σου υποδείξει ότι ο κύριος στην άλλη άκρη της αποβάθρας είναι σιδηροδρομικός- αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να τον αναγνωρίσεις γιατί δεν φορά στολή, καπέλο ή άλλο σήμα που να δηλώνει την ιδιότητά του. Πάντως τελικά μπαίνεις στο τρένο σου αισθανόμενος απόλυτα ασφαλής αφού υπάρχουν 5 σεκιούριτι για κάθε σιδηροδρομικό υπάλληλο- υποθέτω ότι η οικονομική κατάσταση της εταιρείας τους είναι τόσο ανθηρή όσο μαραμένη είναι αυτή του ΟΣΕ.
Εξυπηρετικό μετρό
Το μεγαλείο όμως του σταθμού της Αθήνας είναι άλλο και έχει οικοδομηθεί σε συνεργασία με την «Αττικό Μετρό»: είναι ο μόνος σταθμός μετρό στην πρωτεύουσα που δεν έχει κυλιόμενες σκάλες καθόδου και αυτές της ανόδου φθάνουν μόνο ως το εκδοτήριο εισιτηρίων: τα τελευταία 30-40 σκαλοπάτια της ανόδου και όλα της καθόδου πρέπει να τα ανέβεις με τα πόδια, αγωνιζόμενος να ανεβάσεις και τις βαλίτσες σου. Σαν να μην έφθανε αυτό, είναι επίσης ο μόνος σταθμός του μετρό που η είσοδος- έξοδος δεν είναι ακριβώς στην επιφάνεια του πεζοδρομίου- σε χωρίζουν από αυτήν καμιά 10αριά σκαλοπάτια.
Το μόνο που μπορεί να σκεφθεί κανείς για να εξηγήσει τις σχέσεις μετρό- τρένου στον σταθμό της Αθήνας είναι ότι κάποια μέλη των ΔΣ των δύο οργανισμών είναι ιδιοκτήτες ταξί. Διότι μόλις βγαίνεις από τον σταθμό φορτωμένος βαλίτσες αντικρίζεις αμέσως τα σκαλοπάτια που πρέπει να ανέβεις και το χάος που πρέπει να κατέβεις και μπροστά τους ακριβώς παρκαρισμένα ταξί που επιλέγουν επιβάτες για συμφέροντες προορισμούς με πολλαπλές μισθώσεις.
Αλλά ελάχιστοι χρησιμοποιούν τρένα στη χώρα μας και έτσι η κατάσταση του ΟΣΕ δεν θα μας χαλάσει την ευχάριστη αναμονή για τον μήνα που τρέφει τους έντεκα του ΔΝΤ· είμαστε αποφασισμένοι να μην αφήσουμε κανέναν απολύτως να το κάνει.
Νέα ΝΔ: «Κόμμα αξιών και αξίων». Πρώτο πλάνο οι, πράγματι, άξιοι ολετήρες, του ΕΣΥ, της οικονομίας, της Παιδείας, κτλ. Οσο για τις αξίες; Θα τις πληρώνουμε μέχρι εβδόμης γενεάς. Ο Λαός να μας φυλάει. Κ.Ν.Γ.@yahoo.com ***
Ακούω τους συνδικαλιστές να τονίζουν υπερήφανα ότι «στη σημερινή διαδήλωση συμμετείχαν περισσότεροι από ό,τι συμμετείχαν πριν από δέκα χρόνια που ανατρέψαμε το ασφαλιστικό Γιαννίτση»και αναρωτιέμαι: Αν δεν ξεσήκωναν τον κόσμο το 2001, θα είχαμε την καταστροφή του σήμερα; Νικόλαοςεκ Βόλου ***
Το δέμα-βόμβα, που σκότωσε τον άτυχο αξιωματικό, που πιθανόν να σκότωνε και τον υπουργό, είχε, στη θέση του αποστολέα, ένα «έντονο λαμπάκι αναβοσβήνον», που έλεγε: Ψάχτε με, ψάχτε με, ψάχτε με- το όνομα και τη διεύθυνση του Χρήστου Καραβέλα. Τι διάολο, τυφλοί που δεν μπορούν να «διαβάσουν και αξιολογήσουν» ούτε το ευκρινές μήνυμα του ευκρινούς ονόματος του αποστολέα- τέτοιοι προστατεύουν εμάς, τους υπουργούς και τα επιτελεία τους;
«Ακοβίτης»,@gmail.com *** ***
Οι δημοσιογραφούντες ανησυχούν για τη χώρα όταν ο υπηρετών τη στρατιωτική θητεία γιος πολιτικού αξιοποιεί τη χαλαρότητα της υπηρεσίας και το πορτοφόλι του πατέρα του για να συνευρεθεί εντός δημόσιου χώρου με οξυζενέ κατασκεύασμα των μέντια. Ο παρανομών προτείνεται να εξοβελιστεί σε παραμεθόριο μονάδα για τιμωρία – ποια θα πρέπει να είναι η τιμωρία των πολιτικών κομμάτων και των ηγεσιών που επί δεκαετίες ασελγούν με τα δικά μας χρήματα εις βάρος της οικονομίας και της ανεξαρτησίας της χώρας; Εκ Ξάνθης 8
Η περίπτωση του «Αβέρωφ» καλύπτεται από σχετική παροιμία (και ήσαν και πολλά, π΄ ανάθεμά τα!), αλλά ότι ένα μόνο του«σέρνει και Πολεμικό Μουσείο»δεν το είχα ξανακούσει.
ΔημήτριοςΤσεχίας
