Το Ισραήλ είναι ένα κράτος ισχυρό. Γεννήθηκε από το Ολοκαύτωμα των Εβραίων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τις ένοχες συνειδήσεις του δυτικού κόσμου και το πάθος του λαού του για μια δική του πατρίδα. Είναι ένα κράτος που δεν έχει τίποτε να φοβηθεί. Κατάφερε μέσα σε 60 χρόνια να γίνει οικονομικά, τεχνολογικά και στρατιωτικά πανίσχυρο, αλλά δεν αναπτύχθηκε, δεν ολοκληρώθηκε. Παραμένει ένα τεχνητό κατασκεύασμα που επεκτάθηκε με τη βία και την τρομοκρατία ενάντια σε έναν λαό, τους Παλαιστινίους, φτωχό και αδύναμο, έναν λαό που ζούσε στα ίδια εδάφη από την εποχή της Βίβλου. Η «μόνη δημοκρατία δυτικού τύπου» της Μέσης Ανατολής είναι ένα κράτοςφρούριο που κλείνει έξω από τα τείχη του τους άλλους, τους μη εκλεκτούς λαούς του Θεού. Οποιος προσπάθησε να γκρεμίσει τα τείχη δολοφονήθηκε, όπως ο Γιτζάκ Ράμπιν, από τον εβραϊκό φονταμενταλισμό.
Ετσι η Γη της Επαγγελίας είναι σήμερα μια επίγεια κόλαση. Τέσσερις γενιές Παλαιστινίων μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς πατρίδα, χωρίς μέλλον, χωρίς διέξοδο. Τέσσερις γενιές Παλαιστινίων γεννιούνται, ζουν και πεθαίνουν μέσα σε ένα περιβάλλον συνεχούς πολέμου, καθημερινής βίας, προσωπικού και συλλογικού εξευτελισμού. Ο τρόμος και το μίσος βασιλεύουν σήμερα στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη, αλλά οι ευθύνες δεν είναι ίδιες.
Υπάρχει ο δυνατός και ο αδύναμος, ο πλούσιος και ο φτωχός, ο κατακτητής και ο κατακτημένος.
Οσοι δηλώνουν έκπληκτοι από το γεγονός ότι όλο και περισσότεροι Παλαιστίνιοι καταφεύγουν στην τρομοκρατία- ύστερα από δεκαετίες μιας άθλιας ζωής σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, χωρίς δουλειά, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ελπίδα- είναι υποκριτές. Γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο μίσος. Μεταξύ της κηδείας του πατέρα τους, του αδελφού τους και μιας φονικής επίθεσης της ισραηλινής αεροπορίας. Γεννήθηκαν με πιστόλι στο χέρι και τράφηκαν με πυραύλους, χειροβομβίδες και εκρηκτικά.
Το κράτος του Ισραήλ παίζει ένα κολασμένο παιχνίδι στους τόπους που αποκαλούνται άγιοι. Κράτος τρομοκράτης το ίδιο δημιουργεί τρομοκράτες για να καταστρέψει κάθε απόπειρα ειρήνευσης. Η αντίσταση των Παλαιστινίων ενάντια στην πιο βάρβαρη και πιο μακρά εθνοκάθαρση στην Ιστορία είναι νόμιμο δικαίωμά τους. Ειρήνη στην περιοχή μπορεί να υπάρξει μόνο αν η διεθνής κοινότητα αναγνωρίσει- με έργα και όχι με φαρισαϊκές διακηρύξεις όπως έχει κάνει ως τώρα- στους Παλαιστίνιους το δικαίωμα να υπάρχουν ως λαός και ως ανθρώπινα όντα και επιβάλει στο Ισραήλ να το αποδεχθεί.
Αν υπάρχει μια κατάσταση για την οποία οι μεγάλες δυνάμεις, η Ευρωπαϊκή Ενωση, ο ΟΗΕ έχουν την υποχρέωση να επέμβουν, είναι αυτή. Ειδάλλως, ας μην κοροϊδευόμαστε συζητώντας περί διεθνούς δικαίου, διεθνούς νομιμότητας, πολυπολιτισμικότητας και δυτικού πολιτικού πολιτισμού.
