Θα αναφερθώ σήμερα σ’ ένα ακόμη βιβλίο, που συμβάλλει στην απομυθοποίηση της σύγχρονης ιστορίας. Ως γνωστόν, αυτή κυριαρχείται από την άποψη ότι η αντίσταση κατά των κατακτητών επί γερμανικής κατοχής ήταν έργο σχεδόν αποκλειστικά του EAM και γενικά της Αριστεράς. Με τίτλο «Χαϊδάρι, 8 Σεπτεμβρίου 1944, η Αόρατη Στρατιά στο απόσπασμα» (εκδόσεις Πατάκη), ο νέος ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Σβολόπουλος έπειτα από εξονυχιστική έρευνα αποκαλύπτει και τιμά την προσφορά και τη μνήμη 59 πραγματικά ηρώων που μετείχαν με άλλους 600 στην οργάνωση «Υβόννη» (ποιος την ξέρει σήμερα), διακινδυνεύοντας και τελικά προσφέροντας τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να ενημερώνουν τους εκτός Ελλάδος αγωνιζομένους κατά του Αξονα και τα επιτελεία των Συμμάχων και να πραγματοποιούν ασταμάτητα μποϊκοτάζ κατά των κατοχικών δυνάμεων, ιδιαίτερα στην περιοχή της πρωτεύουσας κατά την τελευταία περίοδο πριν από την απελευθέρωση. Και μάλιστα σε μια εποχή που ο θαυμαζόμενος και προκλητικά τιμώμενος Αρης Βελουχιώτης είχε τάξει ως κύρια αποστολή τού ΕΛΑΣ την εξόντωση των αντιστασιακών δυνάμεων του ΕΔΕΣ και του μη αριστερού στρατηγού Ζέρβα αντί των ναζιστών. Με επικεφαλής τούς Ιωάννη Πελτέκη (με το ψευδώνυμο Απόλλων), Αλκη Δελμούζο, Κωνσταντίνο Μπενάκη, Γεώργιο Παππά και Ερρίκο Μοάτσο (ποιος τους ξέρει και τους μνημονεύει σήμερα), η οργάνωση «Υβόννη» υπήρξε «το πιο αξιόλογο δίκτυο πληροφοριών στην Ελλάδα, του οποίου ο τομέας ναυτικών και αεροπορικών πληροφοριών επιτέλεσε ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο» σύμφωνα με επίσημη αναγνώριση του επιτελείου των Συμμάχων. Ταυτόχρονα πιστώνεται και με την εκτέλεση εκτεταμένων δολιοφθορών εις βάρος των Γερμανών αφού προκάλεσε την καταστροφή 58 πολεμικών σκαφών, την ανατίναξη πυρομαχικών και αεροπορικών εγκαταστάσεων του εχθρού, τη συντριβή 27 ατμομηχανών και ολόκληρης αμαξοστοιχίας με φορτίο πετρελαίου. Εξάλλου φυγάδευσε εκατοντάδες πατριωτών στη Μέση Ανατολή. Πενήντα εννέα από τα μέλη αυτής της ηρωικής και ανιδιοτελούς ομάδας αντιστασιακών, ανάμεσα στους οποίους η μόνη και σήμερα κάπως γνωστή Λέλα Καραγιάννη, λίγες ημέρες πριν από την αναχώρηση των ηττημένων από τους Συμμάχους Γερμανών συνελήφθησαν κατά τύχη ή μετά από προδοσία και εκτελέστηκαν από τα Ες-Ες στο Χαϊδάρι. Ηταν τα τελευταία ηρωικά θύματα των κατακτητών. Αλλά καθώς δεν ήταν αριστεροί κανείς πια δεν τους θυμάται, ενώ για τους φονευθέντες αριστερούς στην Καισαριανή ασταμάτητες είναι οι τελετές στη μνήμη τους. Καλώς βέβαια. Το λιτό, σκοπίμως άχρωμο ιστορικό αφήγημα του καθηγητή Σβολόπουλου πληροφορεί αλλά και διδάσκει ότι η αντίσταση κατά του εχθρού ήταν συλλογική, ανεξαρτήτως πολιτικών φρονημάτων. H πολιτική τής εκμετάλλευσης όμως από την πλευρά της Αριστεράς και των στρατευμένων ιστορικών της και η σιωπή ή οι χαμηλοί τόνοι των λοιπών ιστορικών συνέβαλαν στη μονοπώληση της αντίστασης από την Αριστερά, στην εν συνεχεία δικαιολόγησή της και στο παγκοσμίως μοναδικό φαινόμενο: την ιστορία να τη γράφουν ως σήμερα οι ηττημένοι αντί των νικητών του Εμφυλίου.


H κυκλοφορία του βιβλίου αυτού συνέπεσε με την καθέλκυση στα Ναυπηγεία Ελευσίνας ενός σκάφους του Πολεμικού μας Ναυτικού που ονομάστηκε «Υποπλοίαρχος Δανιόλος», τον οποίο επίσης σχεδόν ουδείς γνωρίζει μολονότι ως ύπαρχος του υποβρυχίου «Τρίτων» έπεσε ηρωικά μαχόμενος στις 16 Νοεμβρίου 1942 στην περιοχή Καφηρέα σε ναυμαχία με γερμανικό ανθυποβρυχιακό. Ετσι δόθηκε η ευκαιρία στην πολιτεία να υπενθυμίσει (και μπράβο της) ότι το Πολεμικό μας Ναυτικό δεν έπαψε να δίνει το μαχητικό «παρών» καθ’ όλη τη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου Πολέμου με 3.000 άνδρες στην αρχή που αυξήθηκαν σε 8.500 λόγω της αθρόας προσέλευσης εθελοντών, επανδρώνοντας 43 κάθε είδους πολεμικά πλοία και άλλες ναυτικές μονάδες και με κόστος 700 νεκρούς και απώλειες 29 ναυτικών μονάδων.


Σπανίως ή ποτέ δεν γίνονται σχετικές αναφορές ακόμη και στα επετειακά αφιερώματα του Τύπου και της πολιτείας. Βλέπετε όλοι αυτοί οι αγνοί πατριώτες που έπεσαν ηρωικά μαχόμενοι για την πατρίδα δεν συμμερίζονταν την αριστερή ιδεολογία του ήδη ηρωοποιηθέντος δολοφόνου «Κυρίου» Κουφοντίνα και της συμμορίας του που και αν ακόμη καταδικαστούν σε λίγα χρόνια θα κυκλοφορούν ελεύθεροι και ίσως διεκδικήσουν και την ψήφο του λαού, αν δεν επιμείνουν να ανοίξουν φαστφουντάδικο!


Ο κ. Γιάννης Μαρίνος είναι ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας.