Το 1971 σε μια μικρή πόλη της Αυστρίας κάποια νοικοκυρά 51 ετών, σλοβενικής καταγωγής, αυτοκτόνησε παίρνοντας μεγάλη δόση υπνωτικών χαπιών. Αφησε ένα σύντομο σημείωμα όπου έγραφε πως δεν είχε πλέον νόημα να ζει. Η είδηση πέρασε στα ψιλά του επαρχιακού Τύπου και δεν θα είχε καμιά σημασία αν η γυναίκα δεν ήταν μητέρα ενός συγγραφέα 29 ετών, που είχε ήδη προκαλέσει σάλο με τα πρώτα του ακόμη έργα. Το όνομά της: Μαρία Χάντκε. Ο γιος της Πέτερ θα γινόταν διάσημος πολύ σύντομα και θα κέρδιζε αυτόν τον μήνα το βραβείο Νομπέλ.
Εξι εβδομάδες μετά τον θάνατο της μητέρας του ο Πέτερ Χάντκε έγραψε μια συγκινητική σύντομη βιογραφία της που κυκλοφόρησε τον επόμενο χρόνο. Ηταν μια ελεγεία αποχαιρετισμού (για πολλούς το καλύτερο βιβλίο του) σ’ εκείνη τη σιωπηλή γυναίκα που εργαζόταν ως πλύστρα κι ο σύζυγός της ήταν μέθυσος και βίαιος. Ομως ο φυσικός πατέρας του Χάντκε δεν ήταν αυτός, αλλά ένας γερμανός στρατιώτης.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
