Οι Ευτυχισμένες μέρες του Σάμιουελ Μπέκετ, δίπρακτο θεατρικό έργο γραμμένο στις αρχές της δεκαετίας του 1960, είναι άρρηκτα δεμένο με την υπόλοιπη θεατρική παραγωγή του, ορόσημο για την εξέλιξη του θεατρικού είδους διεθνώς· συνάμα, αυτό το έργο, όπως επαληθεύεται και από τις πολλές θεατρικές παραστάσεις του και στον τόπο μας, παραμένει διαχρονικά επίκαιρο. Η μετάφραση των Ευτυχισμένων ημερών από τον ποιητή και δοκιμιογράφο Διονύση Καψάλη, που πρωτοπαραστάθηκε το 2009 και εκδόθηκε τον περασμένο Νοέμβριο από τις εκδόσεις Gutenberg, διακρίνεται από τις αρετές των υπόλοιπων μεταφράσεών του της αγγλόφωνης λογοτεχνίας, με εκείνες έξι έργων του Σαίξπηρ να ξεχωρίζουν: βαθιά γνώση τόσο της εκδοτικής όσο και της σχολιαστικής-ερμηνευτικής παράδοσης του κειμένου, γλωσσικές επιλογές, μακριά από κάποιο κανονιστικό γράμμα, που αξιοποιούν το μεγάλο εύρος της ελληνικής στη διαχρονία της, γενικότερα ρέουσα λογοτεχνική, εν προκειμένω θεατρική, γλώσσα ασκημένη στο εργαστήρι του καλού ποιητή-τεχνίτη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
