Το 1956 η σοβιετική εισβολή στην Ουγγαρία «όχι μόνο έσωσε τη χώρα από το χάος, αλλά συνέβαλε και στην παγκόσμια ειρήνη». Το 1979 η σοβιετική επέμβαση στο Αφγανιστάν ήταν καταδικαστέα.
Σε αυτά τα 23 χρόνια ο Τζόρτζιο Ναπολιτάνο μεταβλήθηκε από πεπεισμένο κομμουνιστή σε μεταρρυθμιστή αριστερό και εν συνεχεία σε πραγματιστή οπαδό της σοσιαλδημοκρατίας. Ακτιβιστής, διανοούμενος, λάτρης του θεάτρου και της λογοτεχνίας, αριστοτέχνης διαμεσολαβητής, θερμός ευρωπαϊστής, υπέρμαχος της συνεννόησης με τους σοσιαλιστές και του διαλόγου με τους χριστιανοδημοκράτες, ο «αγαπημένος μου κομμουνιστής», κατά τον Χένρι Κίσιντζερ, διέγραψε μια εντυπωσιακή τροχιά στην ιταλική πολιτική, κυρίως γιατί η άνοδός του στα πολιτικά αξιώματα έγινε στην ηλικία που άλλοι αποσύρονται: πρόεδρος της Βουλής στα 67 του, το 1992, υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Πρόντι στα 71 του, το 1996, πρόεδρος της Δημοκρατίας στα 81 του, το 2006.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
