Ο φωτογράφος των 60s

Τζορτζ Ζιμπλ(15 Ιουλίου 1929 – 9 Ιανουαρίου 2023)

Ο Τζορτζ Ζιμπλ κόλλησε το μικρόβιο της φωτογραφίας από δύο θεσμούς του κόσμου των περιοδικών, το «Life» και το «Look». Αγόρασε την πρώτη του φωτογραφική μηχανή σε ηλικία 14 ετών και έγινε ο φωτογράφος των σχολικών και κολεγιακών του εφημερίδων. Σπούδασε στο Κολούμπια, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο New School for Social Research με τον Αλεξέι Μπρόντοβιτς, καλλιτεχνικό διευθυντή του «Harper’s Bazaar», είδε τη δουλειά του να δημοσιεύεται στους «New York Times», το «Look», το «Architectural Digest». Αηδιασμένος με τον πόλεμο του Βιετνάμ εγκατέλειψε το 1971 την Αμερική για τον Καναδά. Εζησε για πολλά χρόνια σε ένα αγρόκτημα στο Νησί του Πρίγκιπα Εδουάρδου προτού εγκατασταθεί στο Μόντρεαλ. Οι ρεαλιστικές εικόνες της καθημερινότητας που αποτύπωνε εκτέθηκαν κατά καιρούς στις ΗΠΑ, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Ιαπωνία. Τρεις από αυτές βρίσκονται σήμερα στο ΜοMA της Νέας Υόρκης. Οπως συμβαίνει συχνά, όμως, παρά τον όγκο του έργου του που καλύπτει πολλές δεκαετίες, είναι γνωστός για δύο συγκεκριμένες λήψεις. Το κοντινό πλάνο του ζεύγους Τζον και Τζάκι Κένεντι σε ένα αυτοκίνητο στη διάρκεια παρέλασης στη Νέα Υόρκη το 1960, πριν από την εκλογή του JFK στην προεδρία, συνιστά μία από τις χαρακτηριστικότερες της διαψευσμένης αισιοδοξίας του Κάμελοτ. Οι φωτογραφίες της Μέριλιν Μονρόε στη γωνία της Λέξινγκτον Αβενιου και της 52ης Οδού στο Μανχάταν, ενώ συγκρατεί μετά δυσκολίας το φόρεμά της από τον αέρα μιας σχάρας εξαερισμού του υπόγειου σιδηροδρόμου, αποτελούν την πιο αρχετυπική ίσως απεικόνισή της από τον φακό. Δεν είναι η δική του πόζα η πιο διάσημη: η τιμή ανήκει στον Σαμ Σο, ο Ζιμπλ ήταν εκεί χωρίς διαπίστευση, ένας μόνο από έναν όμιλο φωτογράφων στο «μεγαλύτερο διαφημιστικό γεγονός που στήθηκε ποτέ». Κι όμως, αυτές οι εικόνες που ξέχασε στα συρτάρια του για 22 χρόνια, χωρίς και ο ίδιος να ξέρει γιατί, δείχνουν κάτι που διαπίστωνε με αφορμή τη φωτογράφηση των Κένεντι: τέτοιες ελευθερίες δεν υπάρχουν πλέον, «κανείς δεν θα μπορούσε πια να βρεθεί τόσο κοντά». Στα 60s μαζί με την αθωότητα τελείωσε και η εγγύτητα.