Από την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης έχω να ακούσω ομιλία τόσο οργουελική όσο εκείνη που εκφώνησε ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν για να ανακηρύξει ότι τέσσερις ουκρανικές επαρχίες είναι πλέον ρωσικές. Οπως κάποτε ο κομμουνισμός υποτίθεται ότι θα έσωζε την ανθρωπότητα από την ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση, η Ρωσία υποτίθεται ότι είναι σήμερα υπεύθυνη για να υπερασπίζεται το δικαίωμα των χωρών να μην υποβληθούν στη «νέα αποικιοκρατία» που θα τις μετατρέψει σε υποτελείς της Δύσης. Στη Ρωσία του Πούτιν, ο πόλεμος είναι ειρήνη, η σκλαβιά είναι ελευθερία, η άγνοια είναι δύναμη και η παράνομη προσάρτηση εδαφών μιας κυρίαρχης χώρας είναι καταπολέμηση της αποικιοκρατίας.
Στο μυαλό του, ο Πούτιν διορθώνει μια ιστορική αδικία καθώς οι προσαρτημένες επαρχίες – Ντονέτσκ, Λουχάνσκ, Χερσώνα και Ζαπορίζια – αποτελούσαν κάποτε μέρος της Νοβοροσίγια (Νέας Ρωσίας) που ενέταξε στη ρωσική αυτοκρατορία η Αικατερίνη η Μεγάλη. Επίσης, αντιστέκεται στη Δύση, ιδίως στις ΗΠΑ, εκ μέρους του υπόλοιπου κόσμου.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
