Οι φυσικές καταστροφές ή, καλύτερα, οι καταστροφές από φυσικά αίτια τείνουν να μονοπωλούν τα γεγονότα σε καθημερινή βάση. Οι πυρκαγιές, οι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι ξηρασίες φαίνεται να απειλούν όλο και περισσότερο το ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον.
Σύμφωνα με τη θεωρία των καταστροφών από φυσικά αίτια, η διακινδύνευση μιας περιοχής (ή ενός συστήματος) προκύπτει από την ύπαρξη του φυσικού κινδύνου (δηλαδή της απειλής για πρόκληση βλαβών ή ζημιών) και της έκθεσης και της τρωτότητας της περιοχής (η του συστήματος) στην αντιμετώπιση του κινδύνου. Πολλές φορές τα ακραία φαινόμενα λειτουργούν ως ντόμινο με την πρόκληση άλλων κινδύνων ή κινδύνων σε άλλες περιοχές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του φαινομένου είναι η εκτεταμένη δασική πυρκαγιά σε ψηλές συνήθως ζώνες μιας λεκάνης απορροής που ενεργοποιεί τον κίνδυνο πλημμυρών στις χαμηλότερες (πεδινές) ζώνες.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
