ΗΚοινωνική Ασφάλιση είναι ένας εκ των βασικότερων στόχων του Κοινωνικού Κράτους και ίσως ο σημαντικότερος θεσμός κοινωνικής αλληλεγγύης και αναδιανομής του εισοδήματος των σύγχρονων κοινωνιών. Αποτελεί το βασικό δικαίωμα και τον κύριο μηχανισμό με τον οποίο εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις αξιοπρεπούς διαβίωσης για κάθε πολίτη του ελληνικού κράτους.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1975, καθιερώνεται η υποχρεωτική ασφάλιση, ενώ αποτυπώνονται οι βασικές αρχές της κοινωνικοασφαλιστικής προστασίας. Η ασφάλιση των εργαζομένων είναι υποχρεωτική και έχει δημόσιο χαρακτήρα. Ο δημόσιος και κοινωνικός χαρακτήρας της ασφάλισης στη χώρα μας, πέραν της συνταγματικής επιταγής, διασφαλίζεται επί της ουσίας από την υποχρεωτικότητα της συμμετοχής στο ασφαλιστικό σύστημα και από το γεγονός ότι σε όλους τους ασφαλιστικούς νόμους γίνεται άμεση αναφορά στην εγγύηση του κράτους. Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης αντιμετώπισε παρατεταμένη κρίση. Το δημοσιονομικό έλλειμμα κλυδώνισε τη λειτουργία του. Ο κατακερματισμός του συστήματος συνέβαλε στην άνιση και στρεβλή του ανάπτυξη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
