O,τι με μαγεύει στους αγγλικούς κήπους είναι εκείνα τα όμορφα παρτέρια με τα μυριστικά που σε τυλίγουν στα αρώματά τους, καθώς περπατάς ανάμεσά τους.
Δεν μου αρέσει να ακούω τις φίλες μου να βασανίζονται με το τι θα μαγειρέψουν κάθε μέρα.
Πριν από λίγες ημέρες δοκίμασα ένα χταπόδι που δεν είχε καμιά θαλασσινή γεύση, έτσι όπως ήταν μαγειρεμένο μέσα σε μια γλυκερή σάλτσα από γλυκό κρασί ή πετιμέζι.
Τελευταία άρχισα να εκτιμώ το κουνέλι για τη χαμηλή θερμιδική του απόδοση, την υψηλή περιεκτικότητά του σε πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, αλλά και για τη δυνατότητά του να μεταμορφώνεται στα χέρια του μάγειρα.
Στην ερώτηση «Ελληνας σεφ, με επτά γράμματα» η πιο δημοφιλής απάντηση είναι ασφαλώς: «Λαζάρου». Ο Λευτέρης Λαζάρου δεν είναι βεβαίως από τους σεφ που έχτισαν την εικόνα τους εν μιά (τηλεοπτική) νυκτί. Ξεκίνησε την εστιατορική καριέρα του πριν από 27 χρόνια, στο πρώτο Βαρούλκο, της οδού Διστόμου, στον Πειραιά, μία δεκαετία αργότερα μετέφερε την επιτυχία […]