Με τον καθημερινό φόβο της απέλασης ζουν παιδιά πρόσφυγες που έχουν τελειώσει το σχολείο, που ενώ κατάφεραν να ενταχθούν στην κοινωνία, τους απορρίφτηκε το άσυλο στη χώρα.
Ο Σαχζέμπ Αμζάντ από το Πακιστάν είναι ένα παιδί σαν τον Σαϊντού, τον Σισσέ, και τα αδέλφια Χεμίν, Ντοάα και Ράχμα.
Ζει καθημερινά με τον φόβο της απέλασης από όταν έμαθε ότι απορρίφθηκε σε δεύτερο βαθμό η αίτησή του για άσυλο.
Ο Σαχζέμπ Αμζάντ ήρθε στη χώρα σε ηλικία 14 ετών, και σήμερα, στα 19 του, εργάζεται ως διερμηνέας στην ‘Αρσις. Έχει λάβει δύο απορριπτικές αποφάσεις και έχει προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια περιμένοντας την απόφαση, που γνωρίζει ότι είναι αρνητική.
Θέλω να ζήσω στην Ελλάδα
Όπως περιέγραψε, μιλώντας στη διαδικτυακή εκδήλωση του Δικτύου Συνηγορίας για τα Δικαιώματα του Παιδιού, στην οποία καλούσαν 44 οργανώσεις που ανέδειξαν το νομικό κενό το οποίο απειλεί χιλιάδες ανήλικους και νεαρούς πρόσφυγες στην Ελλάδα«αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε δύσκολη κατάσταση, δεν έχω αυτή την προστασία που είναι βασική για κάθε παιδί, ώστε να ζήσει άνετα και να μπορέσει να ενταχθεί ακόμα περισσότερο στη χώρα».
Ο Μοχαμάντ Αλί Σαλμάν, ο οποίος βρίσκεται από τον Νοέμβριο του 2019 στην Ελλάδα και διαμένει σε δομή, έχει λάβει και εκείνος ήδη δύο απορριπτικές αποφάσεις και περιμένει την απόφαση από τα διοικητικά δικαστήρια. Όπως τόνισε, «δεν μου δίνουν άσυλο γιατί λένε ότι η χώρα μου είναι ασφαλής και πρέπει να πάω εκεί. Η χώρα μου δεν έχει πόλεμο αλλά έχει προβλήματα. Δεν είναι πλούσια χώρα, είναι φτωχή και δεν έχουμε λεφτά να σπουδάσουμε». «Θέλω να ζήσω στην Ελλάδα και να είμαι χρήσιμος για τη χώρα», κατέληξε.
