Υπό τις συνθήκες έντασης που επικρατούν στο Αιγαίο τους τελευταίους μήνες, ένα δημοσίευμα όπως αυτό της Die Welt δεν θα έπρεπε να προκαλεί εντύπωση.

Σύμφωνα με την ανταποκρίτρια της γερμανικής εφημερίδας στην Τουρκία, ο πρόεδρος Ερντογάν ζήτησε περίπου εν εξάλλω από τους στρατηγούς και τους ναυάρχους του είτε να βυθίσουν κάποιο ελληνικό πλοίο, είτε να καταρρίψουν ελληνικό μαχητικό, φροντίζοντας ωστόσο να διασωθεί ο πιλότος του…

Η πληροφορία έχει την αξία της, ωστόσο μεγαλύτερη αξία έχουν δύο λεπτομέρειες.

Πρώτον, ότι η πηγή της πληροφόρησης είναι στρατιωτικοί κύκλοι, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Και δεύτερον, ότι οι ίδιες πηγές σημειώνουν πως η στρατιωτική ηγεσία της Τουρκίας αρνήθηκε να εκτελέσει τις εντολές του Ερντογάν.

Και τα δύο στοιχεία έχουν τη σημασία τους και μπορεί να είναι πιο αποκαλυπτικά από τις διαθέσεις του τούρκου προέδρου.

Ο συνδυασμός φανερώνει, αφενός, έναν πολιτικό ηγέτη ο οποίος τείνει να χάσει κάθε έλεγχο και, αφετέρου, μία σημαντική διάσταση απόψεων στο εσωτερικό της Τουρκίας ως προς τι μπορεί και πρέπει να γίνει στο Αιγαίο στην παρούσα συγκυρία.

Είναι γνωστό ότι μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, ο Ερντογάν στην ουσία εξάρθρωσε πολλά δίκτυα στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Κατά κάποιες εκτιμήσεις αυτό επηρέασε δραματικά και το αξιόμαχο τους και την πολιτική τους παρέμβαση.

Παρά ταύτα, σταδιακά πολλοί κεμαλικοί αξιωματικοί αναγκαστικά επανήλθαν.

Δεν είναι γνωστό αυτή τη στιγμή αν τα κεμαλικά δίκτυα έχουν ανακτήσει δυναμική και παρέμβαση στα πολιτικά πράγματα της Τουρκίας. Πιθανόν όμως να έχουν δημιουργηθεί νέες εστίες αντίδρασης στην εξουσία του Ερντογάν, στον τρόπο με τον οποίο αυτή ασκείται και στις επιδιώξεις του.

Το γερμανικό δημοσίευμα πάντως θα μπορούσε να συνιστά μία υπόνοια για ένα ρήγμα μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας και να καταδεικνύει ότι δεν υπάρχει ομοθυμία στην Τουρκία ως προς το πού θα μπορούσε να οδηγήσει μία πολεμική σύγκρουση με την Ελλάδα και τη Δύση και αν αυτό θα ήταν επ’ ωφελεία της Τουρκίας.

Καθοριστικό ρόλο σε αυτά ενδέχεται να έχει διαδραματίσει το περιστατικό με τις ελληνικές και τις τουρκικές φρεγάτες, το οποίο σαφώς ήταν ένα πλήγμα για το γόητρο του τουρκικού ναυτικού.

Μέχρι στιγμής έχει φανεί ότι οι σχεδιασμοί του Ερντογάν όσο και αν εκδηλώνονται με επιθετικότητα και σφοδρότητα, είναι μία καρκινοβασία. Οι φραστικές εξάρσεις και ο τσαμπουκάς, συνδυαζόμενα με την προπαγάνδα στο εσωτερικό, διαμορφώνουν μία ατμόσφαιρα για τον Τούρκο πρόεδρο. Όμως το επόμενο, μεγάλο και επικίνδυνο βήμα δεν το έχει κάνει.

Κάποιοι αρχίζουν να διακινούν την εκτίμηση ότι ενδέχεται όλα αυτά και να οδηγούν σε προκήρυξη πρόωρων εκλογών για το 2021.

Είναι φανερό ότι όλα αυτά είναι ένα παιχνίδι με τον χρόνο. Το ζήτημα είναι τι θα έχει κατορθώσει ο τούρκος πρόεδρος στον χρόνο που ακολουθεί και σε ποιο βαθμό θα έχει επιτύχει να φέρει την Ελλάδα σε ένα τραπέζι διαλόγου, με τους όρους που επιθυμεί.

Ενδέχεται όμως, να συναντήσει και εμπόδια, τα οποία μέχρι στιγμής δεν είχαν φανεί…