H εικόνα κατάρρευσης που εμφάνισαν χθες οι χρηματιστηριακές αγορές σε όλο τον κόσμο ξύπνησαν μνήμες από την πιστωτική κρίση του 2008.
 
Στη χθεσινή «Μαύρη Δευτέρα» έγιναν «καπνός» 2,5 τρισ. δολ. από την αξία των μετοχών εν μέσω φόβων ότι η παγκόσμια οικονομία οδεύει σε ύφεση.
 
Ο πανικός εδράζεται στις αυξανόμενες ανησυχίες για τις οικονομικές επιπτώσεις της επιδημίας του κορωνοϊού αλλά και στον «πόλεμο» Σαουδικής Αραβίας – Ρωσίας, που οδήγησε στη μεγαλύτερη πτώση των τιμών πετρελαίου από το 1991.
 
Μία από τις ιδιαιτερότητες της τρέχουσας κρίσης σε σχέση με τη χρηματοπιστωτική έγκειται στο γεγονός ότι ο νέος ιός πλήττει τόσο την προσφορά όσο και τη ζήτηση. Προκαλεί κλείσιμο εργοστασίων, διασπά τις προμηθευτικές αλυσίδες, ενώ ταυτόχρονα περιορίζει τις καταναλωτικές δαπάνες. 
 
Η έκταση της σημερινής κρίσης, όπως και εκείνης του 2008, απαιτεί διεθνή συνεργασία, όπως ζήτησε χθες και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο απευθύνοντας έκκληση στις κυβερνήσεις να δώσουν συντονισμένη διεθνή απάντηση για να περιορίσουν τον οικονομικό αντίκτυπο της επιδημίας. 
 
Ζήτησε δηλαδή να συμβεί αυτό που έγινε πριν από 12 χρόνια. Τον ρόλο του συντονισμού είχε αναλάβει τότε η ομάδα των G20.  Σε διαδοχικές συνεδριάσεις ελήφθησαν καίριες αποφάσεις οι οποίες συνέβαλαν στην αντιμετώπιση της κρίσης και έστειλαν καθησυχαστικό μήνυμα στις αγορές.
 
Πόσο πιθανό είναι να επαναληφθεί και σήμερα κάτι αντίστοιχο, ώστε να ληφθούν οι αναγκαίες αποφάσεις και να αποτραπεί η βύθιση της παγκόσμιας οικονομίας στην ύφεση;
 
To σημερινό περιβάλλον πόρρω απέχει από το 2008, καθώς από τότε άλλαξαν πολλά. Εχουν μεσολαβήσει εμπορικές εντάσεις, άνοδος στην εξουσία αυταρχικών και λαϊκιστών ηγετών, ενίσχυση του εθνοκεντρισμού, έξαρση του ανορθολογισμού, καχυποψία και εχθροπάθεια ανάμεσα στους ισχυρούς και μια Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς τη Βρετανία.
 
Ακόμη και σε αυτό το περιβάλλον, όμως, ο διεθνής συντονισμός και η συνεργασία αποτελούν μονόδρομο. Όσο πιο σύντομα γίνει αντιληπτό, τόσο μικρότερες θα είναι και οι συνέπειες της κρίσης στην οικονομία. Τα παγκόσμια προβλήματα απαιτούν παγκόσμιες λύσεις.