Αυτές  τις  μέρες,( 4 /10/ 2019),  έφθασε στην Αθήνα  ο υπουργός  εξωτερικών των ΗΠΑ  Μάικ Πομπέο,  για να υπογράψει  το  Παράρτημα   της Συμφωνίας    Αμοιβαίας Αμυντικής  Συνεργασίας (MDCA) Ελλάδας – HΠA ,  που αναφέρεται στις νέες διευκολύνσεις  των αμερικανικών δυνάμεων  στο ελληνικό έδαφος. Η Συμφωνία  αυτή  είναι η προέκταση  εκείνης της  δεκαετίας  του 1990 . Αυτό έγινε  εφικτό,  γιατί  ξεπεράστηκε στη  χώρα  μας  ο  Αντιαμερικανισμός . Χρόνια  πίσω, όταν  υπήρχε  η ανατολική  Ευρώπη  και το  Σύμφωνο Βαρσοβίας,  οι μισοί  Έλληνες ήταν αντίθετοι  στη συνεργασία με τους Αμερικάνους. Ιστορικό έμεινε  και το σλόγκαν «ΕΟΚ  και ΝΑΤΟ  το ίδιο συνδικάτο»

Με το πέρασμα του χρόνου  και  με  τις επερχόμενες  κοινωνικές και πολιτικές αλλαγές,  αλλά  και τις  παγκόσμιες συνθήκες  και ανακατατάξεις, αλλάζουν  όχι  μόνο   οι   γεωστρατηγικές  καταστάσεις, μα  κι  οι αντιλήψεις των ανθρώπων.

Μέχρι  πρότινος η Τουρκία  έπαιζε  σημαντικό γεωπολιτικό  ρόλο  για  την Αμερική, αλλά  από τη στιγμή  που προέκυψαν διαφοροποιήσεις  και  η  γειτονική  χώρα έστρεψε το ενδιαφέρον της προς τη Ρωσία, τα πράγματα  περιπλέχθηκαν  με τους Αμερικανούς,  οι οποίοι  αποφάσισαν να εγκαταλείψουν διάφορες βάσεις στην Τουρκία  και να  αναζητήσουν  νέες,  αλλού,  προκειμένου  να καλύψουν τις στρατηγικές τους ανάγκες. Τότε στράφηκαν προς την Ελλάδα για  ευρύτερη χρησιμοποίηση  της βάσης   της Σούδας στην Κρήτη, αλλά  η κυβέρνηση Σαμαρά  το 2014 ήταν φειδωλή, ώστε, αν  και δέχτηκε το αίτημα της Αμερικής,  υπέγραψε   τη νέα Συμφωνία μόνο για ένα χρόνο.

Εν όψει  του προβλήματος  της Τουρκίας, προσωπικά φωνάζω  και γράφω  χρόνια  τώρα  ότι η συνεργασία  με  τις ΗΠΑ  θα  πρέπει να  ενταθεί , για  να  ισχυροποιηθούμε εμείς.

Μπορεί  οι διάφοροι πολιτικοί μας  να  παίζουν τον «κόκορα» στην αντιπαράθεση με τους Τούρκους, αλλά στην ουσία  υστερούμε  στρατιωτικά  έναντι   της μεγάλης  αυτής χώρας. Άλλωστε η κοινή ιστορία μας βρίθει  από  αρνητικά  για μας αποτελέσματα.

Τώρα λοιπόν  με  την ευρεία παρουσία αμερικανικών μονάδων  και  πολεμικού υλικού,  θεωρώ  πως  είμαστε  περισσότερο ενισχυμένοι  έναντι  των  απειλών των γειτόνων μας. Μάλιστα  σε ερώτηση δημοσιογράφου   τι να περιμένει από τις ΗΠΑ η Ελλάδα σε περίπτωση, που τουρκικές δυνάμεις αποβιβαστούν σε ελληνικά νησιά,    ο υπουργός εξωτερικών  της  Αμερικής Μ. Πομπέο είπε : «να είστε βέβαιοι ότι θα δράσουμε, για να προστατεύσουμε και να διατηρήσουμε τις βασικές αξίες της κυριαρχίας ενός κράτους, του κράτους Δικαίου και της προστασίας της ιδιωτικής περιουσίας».

Η  πολιτική της Τουρκίας

Αν  κι η Τουρκία είναι 82/83  εκατομμύρια άνθρωποι, βγήκε πρόσφατα ο Ερντογάν και είπε  πως «στηρίζουμε τους αδελφούς  μας  στην Ελλάδα  τη  Βουλγαρία και την Κύπρο»,  γιατί στόχος του είναι να  γίνουν  100 εκατομμύρια. Οι πληθυσμοί  των Τούρκων σ’  αυτές τις χώρες  είναι χοντρικά  150 χιλιάδες στην Ελλάδα, 265 χλ. στη βόρειο Κύπρο και 750 χλ.  στη Βουλγαρία. Στη  Βουλγαρία  οι Τούρκοι   αποτελούν  το τέταρτο πολιτικό  κόμμα   στην εκεί  βουλή.  Πρόσφατα,  το εν λόγω κόμμα,  ζήτησε  από τη  βουλγαρική  κυβέρνηση να  δώσει άδεια  επιστροφής στη Βουλγαρία,  σε 2 εκατομμύρια  , βουλγαρικής καταγωγής,  Τούρκους,  που ζουν στην Τουρκία, γιατί  κατά την περίοδο  του κομμουνιστικού καθεστώτος είχαν καταφύγει εκεί. Στη Βουλγαρία  συχνά – πυκνά  κυκλοφορούν χάρτες, όπου  οι  Τούρκοι κάτοικοι της Βουλγαρίας ενώνονται με τους  Τούρκους  της Ελλάδας  και  ανακηρύσσουν  το νέο τουρκικό κράτος της Θράκης, που αργότερα  θα μπορούσε  να ενωθεί με την μητέρα πατρίδα.

Οι  Τούρκοι,  που  από το 1952  είναι στο  ΝΑΤΟ  και καλύπτονται  στρατιωτικά  από τη μεγάλη  συμμαχία, εντούτοις   φαίνεται  πως  πήραν αποφάσεις να προχωρήσουν  προς  την κατεύθυνση της   ανεξάρτητης  στρατιωτικής  δύναμης,  με το να μετατραπούν  σε ένα είδος  υπερδύναμης . Προς  τούτο απαιτείται  μακρύς χρόνος  και ορισμένες προϋποθέσεις. Τα στοιχεία  που οδηγούν σ’  αυτήν  την  κατεύθυνση είναι τα ακόλουθα :

(1). Η σημερινή Τουρκία είναι το απομεινάρι της πάλαι  ποτέ μεγάλης  και κυρίαρχης  Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ως   εκ τούτου  θεωρούν  πως  έχουν το δικαίωμα  να ξαναφτιάξουν  την πατρίδα τους μεγάλη  και ισχυρή.

(2). Για  τη  μετατροπή  μιας συμβατικής χώρας σε μεγάλη δύναμη, είναι σήμερα  απαραίτητη  η κατοχή πυρηνικών όπλων.  Γι’  αυτό  προγραμμάτισαν  την κατασκευή τριών  ατομικών εργοστασίων,  δήθεν  για την παραγωγή ηλεκτρικής  ενέργειας. Ήδη στην νοτιοδυτική   Τουρκία, κατασκευάζεται   στο Ακούγιου η πρώτη μονάδα. Αυτήν την έχουν αναλάβει  οι Ρώσοι,  οι οποίοι  χρηματοδοτούν το έργο  κατά το 50 %. Παράλληλα,  η Ρωσία δέχθηκε  μια μεγάλη ομάδα Τούρκων, φυσικών επιστημόνων,  για ειδική  εκπαίδευση  στα πυρηνικά  θέματα. Η κατοχή ειρηνικού  πυρηνικού εργοστασίου, είναι  προϋπόθεση  για την παραγωγή  Πλουτώνιου 210, που χρειάζεται  για  την κατασκευή  της ατομικής βόμβας.

(3). Πρόσθετα η Τουρκία, η οποία στην ουσία δεν έχει κανέναν σοβαρό εχθρικό   γείτονα,  προμηθεύτηκε    τους  ρωσικούς   πυραύλους  S – 400 ,  που στην πράξη είναι αμυντικό  όπλο,  παρά  τις  φοβέρες  της Αμερικής. Αυτό έγινε  γιατί   οι Τούρκοι  θέλουν να τάχουν  καλά  με τους Ρώσους, για μελλοντικές  βοήθειες στα πυρηνικά. Ακόμη, η Τουρκία διατηρεί στα  όπλα 600 χιλιάδες  στρατό, ενώ αύξησε υπέρμετρα  τον πολεμικό της στόλο,  που σήμερα φθάνει τα 190  σκάφη και κοντά σ’ αυτά  κατασκευάζει   αεροπλανοφόρο στην Ισπανία,  που θα παραλάβει  σχετικά σύντομα.

(4) Οι σχέσεις της Τουρκίας είναι πολλή  καλές  με το Ιράν, το οποίο έχει  γνώσεις  κατασκευής  βαλλιστικών  πυραύλων.  Κάτι,  που  θα θελήσει να παράγει κι η Τουρκία,  καθόσον η πολεμική  της βιομηχανία είναι ήδη σοβαρή. Ακόμη Τούρκοι ιθύνοντες ανέφεραν  ότι η χώρα τους  σύντομα  θα παράγει μόνη της υπερσύγχρονα   πολεμικά αεροπλάνα.

(5).  Κοντά  σ’  όλ’ αυτά  έχουμε  και τις  σημερινές διεκδικήσεις  της Τουρκίας  στην ανατολική  Μεσόγειο την Κύπρο  και  το Αιγαίο,  καθόσον ο Ερντογάν  κι οι περί αυτών, ζητούν  την επικαιροποίηση της Συμφωνίας της Λωζάνης.

(6)  Με  την απειλή  των εκατομμυρίων  προσφύγων  και μεταναστών η Τουρκία  εκβιάζει   καθημερινά  τόσο την Ευρώπη  όσο κι εμάς.

(7) Εκτός  όλων  αυτών  η Τουρκία  απαιτεί να δημιουργήσει  στη  βορειοανατολική  Συρία ,  μια λωρίδα ασφαλείας,  για  να εμποδίσει  τη  συνεργασία των Κούρδων της Συρίας  με τους δικούς  της Κούρδους, οι οποίοι σήμερα φτάνουν τα 15  εκατομμύρια  και αποτελούν  τον μεγαλύτερο  υπαρκτό κίνδυνο  του  τουρκικού  κράτους,  γιατί θέλουν να ανεξαρτητοποιηθούν  και να φτιάξουν δικό τους κράτος. Πρόσφατα οι Τούρκοι συζήτησαν το θέμα αυτό με τις   ΗΠΑ,  που υποστηρίζει  και εξοπλίζει  τους Σύριους Κούρδους, αλλά  οι Αμερικανοί δεν αντέδρασαν. Γι’  αυτό προ ολίγων ημερών ο Τούρκος  υπουργός άμυνας,  διεμήνυσε πως  σε λίγες μέρες η Τουρκία θα εισβάλει   στη Συρία,  για  να κόψει τις επαφές  των Σύριων  Κούρδων με τους δικούς  τους, ανεξάρτητα , αν θα βρίσκονται ακόμη  εκεί  οι Αμερικανοί στρατιώτες.

Συμπεράσματα

Η Τουρκία  είναι ο κακός δαίμονας  της Ελλάδας. Ιστορικά  οι Τούρκοι αποδείχθηκαν  ένας   ιμπεριαλιστικός  και κακόβουλος  λαός, καθώς  και γείτονας,  που  μας δημιούργησε  άπειρα προβλήματα. Παρά   την ύπαρξη μας μ’ αυτούς στη συμμαχία του ΝΑΤΟ, δεν καταφέραμε   τόσα χρόνια  να δημιουργήσουμε  μια καλή γειτνίαση. Είμαστε  όλο στην «τσίτα»   και συζητάμε για  τα   προβλήματα  που  θα μπορούσαν να μας δημιουργήσουν.

Ως  εκ τούτου μόνο μια λύση υπάρχει , για την αντιμετώπιση των άσπονδων γειτόνων μας : Ισχυροποίηση της Ελλάδας.

Η  στενή συνεργασία  με την Αμερική είναι πολλή  καλή, αλλά κατά  τη γνώμη μας δε φτάνει . Η Ελλάδα  οφείλει να δημιουργήσει  όσες  περισσότερες συμμαχίες  γίνεται,  για να  γίνει  ισχυρότερη. Προς  τούτο  υπάρχουν  πολλοί τρόποι. Επ’ αυτού δημοσίευσα  επανειλημμένως  άρθρα.  Οι ιθύνοντες  ας σκεφτούν  μια φορά παραγωγικά  και να σταματήσουν τις διαρκείς  αναλύσεις  ως προς  το  τι κάνει  ή  δεν κάνει   η Τουρκία.   Σημασία  έχει το τι κάνουμε εμείς.

Με τα  λόγια δε  βγαίνει τίποτε, είναι αέρας κοπανιστός.

Ο κ. Θόδωρος Αυγερινός είναι συνταξιούχος καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.