«Είναι σημαντικό στην εποχή της οικονομικής κρίσης που παράλληλα εξελίχθηκε σε μια πρωτοφανή κρίση αξιών να μπορούμε να στρέψουμε το βλέμμα μας στην ένδοξη Ιστορία μας και να αντλούμε δύναμη από τους αγωνιστές του 1821 που έδωσαν την ψυχή τους για τις αξίες, τα ιδανικά και υπερασπίστηκαν με αυταπάρνηση το δικαίωμα στην ελευθερία τους.»
Με αυτά τα λόγια, ο κ. Ευάγγελος Μαρινάκης, δωρητής της προτομής του ήρωα της επανάστασης του ‘21 Νικηταρά – Νικήτα Σταματελόπουλου – ένα έργο του γλύπτη Γεωργίου Κικώτη – ανέπτυξε την απόφασή του να προβεί στην δωρεά στο Γηροκομείο Πειραιώς η οποία έγινε στην μνήμη του πατέρα του, Μιλτιάδη Μαρινάκη. «Ενός ανθρώπου σφυρηλατημένου με τις διαχρονικές αρχές του Ελληνισμού που έτρεφε ανιδιοτελή αγάπη για τον Πειραιά» όπως επεσήμανε ο κ. Μαρινάκης μιλώντας στο κοινό του ασφυκτικά γεμάτου αύλειου χώρου του Γηροκομείου το μεσημέρι του Σαββάτου 23 Μαρτίου. «Αυτές τις αρχές υπηρέτησε σε όλη την διάρκεια της ζωής του, γεγονός που συνιστά για μένα προσωπικά μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για προσφορά στον τόπο και στην πατρίδα μου» είπε επίσης ο κ. Μαρινάκης.
Η οργάνωση της εκδήλωσης ήταν υποδειγματική. Από πολύ νωρίς, στις 10.30, η περιοχή του Γηροκομείου και της εκκλησίας της Ευαγγελίστριας δίπλα του, λουζόταν από την μελωδική φωνή τραγουδιστών όπως ο Μανώλης Μητσιάς, ο Γιάννης Ξυλούρης και ο Γιώργος Νταλάρας. Μελωδίες και στίχοι που σχετίζονταν με την επανάσταση του ’21 κατέκλυζαν τον χώρο. «Ως πότε παλικάρια θα ζούμε στα στενά…». Ελληνικές σημαίες όλων των μεγεθών στόλιζαν τον χώρο, ενώ η έκθεση των έργων της Φιλελληνικής συλλογής των Μιχαήλ και Δήμητρας Βαρκαράκη στο εσωτερικό του Γηροκομείου είχε από πολύ νωρίς επισκέπτες.
Φάνηκε εξαρχής ότι θα γίνει το αδιαχώρητο και αυτό έγινε. Ήταν πραγματικά πολύ συγκινητική η συμμετοχή τόσο πολλών Πειραιωτών στην εκδήλωση και αυτό μνημονεύθηκε από όλους σχεδόν τους ομιλητές με πρώτο τον Δήμαρχο Πειραιά, κ. Ιωάννη Μώραλη «Όλη η πόλη είναι εδώ» είπε ο Δήμαρχος «και αυτό είναι ευχάριστο». Επίσης, όλα κύλησαν στην ώρα τους και η ανταπόκριση του κοινού σε κάθε σχόλιο που σχετίζονταν με την ανδρεία των Ηρώων της επανάστασης του ’21 συνοδευόταν από θερμά χειροκροτήματα και επευφημίες. Με άλλα λόγια, ο κόσμος ζούσε κάθε λεπτό της εκδήλωσης.
Η ομιλία του κ. Μαρινάκη έγινε αμέσως μετά την επιμνημόσυνο δέηση και τον χαιρετισμό από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Πειραιώς και Φαλήρου Σεραφείμ, ο οποίος δώρισε ως αναμνηστικό ενθύμιο στον χορηγό, μια προσωπογραφία του Νικηταρά,. Είχαν ήδη προηγηθεί τρεις ιστορικές αναφορές από τους κ.κ. Αντώνιο Παναγιωτόπουλο (ιστορικός, ερευνητής, εκπρόσωπος του συλλόγου Τουρκολεκαίων -τόπου καταγωγής του Ήρωα), Κωνσταντίνο Πλαπούτα (Πρόεδρος του Πατριωτικού Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών του 1821) και αιδεσιμότατο Βασίλειο Βεργινάδη (εκπρόσωπος του Πολιτιστικού Συλλόγου Νέδουσας Μεσσηνίας – γενέτειρας του Ήρωα).
Σε όλες τις ομιλίες, καθώς επίσης στο θεατρικό δρώμενο από τους νέους ηθοποιούς του Ιερού Ναού της Αγίας Αικατερίνης στην Καστέλα αλλά και στο μοιρολόι που τραγούδησε με γνήσιο πάθος η Βασιλική Καρακώστα, έμφαση δόθηκε στη γενναιότητα του πολεμάρχου της Επανάστασης και συγχρόνως στην αγνωμοσύνη του ελληνικού Κράτους μετά την Επανάσταση: όπως είναι γνωστό, μετά την Επανάσταση του ’21 ο Νικηταράς λόγω των φρονημάτων του (υποστηρικτής του Ρωσικού κόμματος της αντιπολίτευσης και εχθρός του γερμανικού δαχτύλου), φυλακίστηκε αδίκως για δύο χρόνια στην Αίγινα, αρρώστησε, τυφλώθηκε και καταχρεωμένος έχοντας χάσει όλη την περιουσία του κατέληξε επαίτης στον Πειραιά, πολύ κοντά στο σημείο όπου το Σάββατο έγιναν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του! Μάλιστα, είχε το δικαίωμα να επαιτεί κάθε Παρασκευή κατόπιν ειδικής αδείας από το Κράτος! Αλλά ποτέ δεν έχασε την υπερηφάνεια και αξιοπρέπειά του.
Δύο εξάλλου ήταν τα σημεία στα οποία ο κ. Μαρινάκης στάθηκε αναπολώντας για λίγο την ζωή του Νικηταρά: την προσωνυμία του ως «Τουρκοφάγο» αλλά και τα χρόνια της ζωής του στον Πειραιά. «Ο Νικηταράς υπήρξε τουρκοφάγος για να υπερασπιστεί την πατρίδα του από την λαίλαπα της καταστροφής και της υποδούλωσης» είπε ο κ. Μαρινάκης. «Όπως όλοι οι ήρωες της ελληνικής Επανάστασης ήταν ένας άνθρωπος με ευαισθησίες και με βάθος ψυχής που μαχόταν με σθένος εναντίον των κατακτητών συνεπαρμένος από το ιερό πάθος του για την ελευθερία των Ελλήνων μετά από τέσσερις αιώνες σκλαβιάς».
Το δεύτερο σημείο στο οποίο στάθηκε ήταν το τέλος του Νικηταρά, μέσω του οποίου ο κ. Μαρινάκης αναφέρθηκε και στην σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα. «“Μηδένα προ του τέλους μακάριζε” ήταν η περίφημη ιστορική φράση του Σόλωνα προς τον Κροίσο. Ο Νικηταράς, ένας από τους πρωτοστάτες της Επανάστασης του ’21 πέρασε μερικά από τα τελευταία χρόνια της ζωής του ως επαίτης εδώ στον Πειραιά. Αυτή την τύχη του επεφύλαξε η ελληνική Πολιτεία έστω και πρόσκαιρα, σαν ανταμοιβή για την προσφορά του προς την χώρα. Και αυτό δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα στην Ιστορία μας. Ένας άλλος ήρωας του ’21 κατέληξε σιδηροδέσμιος στη φυλακή από εκείνους στους οποίους προσέφερε το ύψιστο ιδανικό της ελευθερίας: ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (που ήταν θείος του Νικηταρά)».
Εν συνεχεία ο κ. Μαρινάκης μετέφερε το κοινό ακόμα πιο πίσω, για την ακρίβεια χιλιάδες χρόνια πριν, όταν συναντάμε αντίστοιχες περιπτώσεις στα πρόσωπα του Σωκράτη αλλά και του Κίμωνα του Αθηναίου. Εξάλλου, από την αρχή κιόλας του λόγου του, ο κ. Μαρινάκης είχε μιλήσει για το πιο πρόσφατο μελανό παρελθόν μας επισημαίνοντας ότι «δυστυχώς για τους άκαπνους του 1940 οι οποίοι εξευτέλισαν και κακοποίησαν τους ήρωές μας οι οποίοι μας προσέφεραν την ελευθερία μας μέχρι σήμερα, η ιστορία επαναλαμβάνεται».
Και κατέληξε στο παρόν: «Σήμερα, η κυβέρνηση επαναφέρει στο προσκήνιο αυτή την αρνητική παράδοση της φυλής μας» είπε χαρακτηριστικά. «Προκειμένου να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τα άλυτα προβλήματα που έχει συσσωρεύσει, σπιλώνει την φήμη κάποιων εκ των επιφανέστερων ελλήνων με διαρκή, πολύπλευρη προσφορά στην ελληνική κοινωνία. Τους στοχοποιεί και τους τιμωρεί για τις αντιθέσεις τους πετώντας τόνους λάσπη καθημερινά και προχωρώντας σε μια πρωτοφανή δολοφονία χαρακτήρων με την βοήθεια πρόθυμων κρατικών λειτουργών.
Εμείς στην ελεύθερη πατρίδα μας που μας εξασφάλισαν οι Ήρωες του ’21 είναι σημαντικό εμπνευσμένοι από τα ιδανικά τους και εργαζόμενοι σκληρά και τίμια, σήμερα, να συντηρούμε τις οικογένειές μας συνεισφέροντας στο κοινό καλό».
