Τα όσα κάνουν ο Γιώργος Δώνης και οι ποδοσφαιριστές του είναι το ένα κομμάτι του φετινού Παναθηναϊκού. Είναι το όμορφο. Το ρομαντικό. Το ελπιδοφόρο. Εκείνο που φτιάχνει στον φίλαθλο και πάλι τις Κυριακές του. Όμως είναι ξεκάθαρο πως έχει ταβάνι. Ταβάνι που δεν είναι για τα μέτρα του Παναθηναϊκού.
Αυτός ο Παναθηναϊκός του Δώνη θα είναι σε θέση να διεκδικήσει τον τίτλο σε 2-3 χρόνια από τώρα, αλλά αυτό θα γίνει με πολλούς αστερίσκους και πολλά «αν». Αν δεν πουλήσει κανένα από τα παιδιά που δείχνουν ότι μπορούν να τον οδηγήσουν στο μέλλον, αν φέρει 2-3 σπουδαίους παίκτες να τον πλαισιώσουν, αν υπάρξει διοικητική σταθερότητα, αν η διοίκησή του γίνει ισχυρή και τον προστατεύει στα κέντρα αποφάσεων. Μην κοιτάτε τώρα που κανείς δεν τον αγγίζει. Αν ο Παναθηναϊκός ήταν αληθινός διεκδικητής τίτλου, οι διαιτητικές «πιστολιές» θα έπεφταν βροχή. Διότι δεν υπάρχει και κανείς να μιλήσει τώρα και να ορθώσει ανάστημα.
