95% του πληθυσμού της Γης έχει ένα τουλάχιστον νόσημα, σύμφωνα με εκτενή μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην επιθεώρηση «The Lancet».
2,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από 5 διαφορετικά νοσήματα, σύμφωνα με την ίδια μελέτη, που διήρκεσε από το 1990 ως το 2013.
136% αύξηση των κρουσμάτων διαβήτη παρατηρήθηκαν σε αυτό το διάστημα καθιστώντας τον το πρώτο νόσημα. Ακολουθεί η νόσος του Αλτσχάιμερ με 92% αύξηση.
136% αύξηση των κρουσμάτων διαβήτη παρατηρήθηκαν σε αυτό το διάστημα καθιστώντας τον το πρώτο νόσημα. Ακολουθεί η νόσος του Αλτσχάιμερ με 92% αύξηση.
Αστρα μου, αλήτες, σουπερνόβα!
Τα άστρα-δραπέτες (ή αλλιώς και εξόριστα άστρα, exiled stars), δηλαδή αυτά που για διαφόρους λόγους αποσπώνται από τον γαλαξία τους και με μεγάλες ταχύτητες απομακρύνονται από αυτόν, ανακαλύφθηκαν πριν από μόλις επτά χρόνια. Πρόσφατες εικόνες ιδιαίτερα υψηλής ευκρίνειας από το τηλεσκόπιο Hubble μάλιστα επιβεβαίωσαν ότι τα άστρα αυτά μπορούν να μετατρέπονται σε υπερκαινοφανείς αστέρες. Ειδικότερα, οι εικόνες που ελήφθησαν αφορούν τρία άστρα που εξερράγησαν στον διαγαλαξιακό χώρο έχοντας αποσχιστεί από τους γαλαξίες τους εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Η παρατήρηση τέτοιων υπερκαινοφανών αστέρων βοηθά τους επιστήμονες να αντιληφθούν τι υπάρχει στον χώρο μεταξύ των γαλαξιών και να εξαγάγουν συμπεράσματα σχετικά με την ιστορία και την εξέλιξη του Σύμπαντος.
Τα άστρα-δραπέτες (ή αλλιώς και εξόριστα άστρα, exiled stars), δηλαδή αυτά που για διαφόρους λόγους αποσπώνται από τον γαλαξία τους και με μεγάλες ταχύτητες απομακρύνονται από αυτόν, ανακαλύφθηκαν πριν από μόλις επτά χρόνια. Πρόσφατες εικόνες ιδιαίτερα υψηλής ευκρίνειας από το τηλεσκόπιο Hubble μάλιστα επιβεβαίωσαν ότι τα άστρα αυτά μπορούν να μετατρέπονται σε υπερκαινοφανείς αστέρες. Ειδικότερα, οι εικόνες που ελήφθησαν αφορούν τρία άστρα που εξερράγησαν στον διαγαλαξιακό χώρο έχοντας αποσχιστεί από τους γαλαξίες τους εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια χρόνια πριν. Η παρατήρηση τέτοιων υπερκαινοφανών αστέρων βοηθά τους επιστήμονες να αντιληφθούν τι υπάρχει στον χώρο μεταξύ των γαλαξιών και να εξαγάγουν συμπεράσματα σχετικά με την ιστορία και την εξέλιξη του Σύμπαντος.
Χαζή ερώτηση
Είχε θεραπευτεί από τη σχιζοφρένεια ο Τζον Νας;
Ο υπέροχος εγκέφαλος του «πατέρα» της θεωρίας παιγνίων που πρόσφατα έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητικό δυστύχημα φαίνεται ότι όντως είχε ξεπεράσει τη σχιζοφρένεια, πράγμα το οποίο δεν είναι πρωτοφανές. Από τη δεκαετία του 1930, τότε που ακόμη δεν υπήρχαν θεραπείες για τη νόσο, είχε παρατηρηθεί ότι ένα 20% των ασθενών θεραπεύονταν με το πέρασμα του χρόνου. Συνήθως επρόκειτο για ασθενείς των οποίων η νόσος είχε εκδηλωθεί σχετικά όψιμα και όχι στην εφηβεία. Ο Νας άρχισε να έχει παραισθήσεις γύρω στα 30 και, όπως ο ίδιος έγραψε σε επιστολή προς φίλο του, μετά την ηλικία των 50 τα συμπτώματα της νόσου άρχισαν να αραιώνουν χωρίς λήψη αγωγής αλλά με τις ορμονικές αλλαγές που φέρνει το γήρας. Σύμφωνα με αμερικανούς ψυχιάτρους, ο Νας είχε όλες τις παραμέτρους που τον βοήθησαν να αντεπεξέλθει: φίλους που τον βοήθησαν να βρει εργασία και μια σύζυγο που σε δύσκολες στιγμές τον περιέθαλψε, αν και βρίσκονταν σε διάσταση. Δηλαδή, η διατήρηση του Νας στον κοινωνικό ιστό καθώς μεγάλωνε φαίνεται ότι επέδρασε θεραπευτικά στη νόσο.
Είχε θεραπευτεί από τη σχιζοφρένεια ο Τζον Νας;
Ο υπέροχος εγκέφαλος του «πατέρα» της θεωρίας παιγνίων που πρόσφατα έχασε τη ζωή του σε αυτοκινητικό δυστύχημα φαίνεται ότι όντως είχε ξεπεράσει τη σχιζοφρένεια, πράγμα το οποίο δεν είναι πρωτοφανές. Από τη δεκαετία του 1930, τότε που ακόμη δεν υπήρχαν θεραπείες για τη νόσο, είχε παρατηρηθεί ότι ένα 20% των ασθενών θεραπεύονταν με το πέρασμα του χρόνου. Συνήθως επρόκειτο για ασθενείς των οποίων η νόσος είχε εκδηλωθεί σχετικά όψιμα και όχι στην εφηβεία. Ο Νας άρχισε να έχει παραισθήσεις γύρω στα 30 και, όπως ο ίδιος έγραψε σε επιστολή προς φίλο του, μετά την ηλικία των 50 τα συμπτώματα της νόσου άρχισαν να αραιώνουν χωρίς λήψη αγωγής αλλά με τις ορμονικές αλλαγές που φέρνει το γήρας. Σύμφωνα με αμερικανούς ψυχιάτρους, ο Νας είχε όλες τις παραμέτρους που τον βοήθησαν να αντεπεξέλθει: φίλους που τον βοήθησαν να βρει εργασία και μια σύζυγο που σε δύσκολες στιγμές τον περιέθαλψε, αν και βρίσκονταν σε διάσταση. Δηλαδή, η διατήρηση του Νας στον κοινωνικό ιστό καθώς μεγάλωνε φαίνεται ότι επέδρασε θεραπευτικά στη νόσο.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
