Στην αγοραία πολιτική επικρατεί το δόγμα «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ομοίως και στον αθλητισμό και ειδικά στο ποδόσφαιρο είναι πολλοί οι οπαδοί του εν λόγω δόγματος, ιδίως στις διαδικασίες για τον έλεγχο των διοικητικών και άλλων θεσμικών οργάνων. Ελάχιστοι είναι αυτοί που αποκρούουν τις σειρήνες των… αγιασμένων μέσων, ενώ υπάρχουν και αυτοί που διστάζουν, προβληματίζονται, ταλαντεύονται προτού καταλήξουν σε μία από τις δύο επιλογές.
Η συζήτηση καθίσταται επίκαιρη με αφορμή τις επικείμενες εκλογές για την προεδρία της ΕΠΟ στις 23 Ιανουαρίου. Τον θώκο που εγκατέλειψε ο Γιώργος Σαρρής διεκδικεί πλέον επισήμως ο νυν πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας Γιώργος Γκιρτζίκης ενώ ανεπισήμως υποψήφιος πρόεδρος είναι και ο Βασίλης Γκαγκάτσης.
Ο πρώην πρόεδρος της ΕΠΟ ο οποίος κατηγορήθηκε –και από τον κόσμο του ΠΑΟΚ –ότι στη διάρκεια της θητείας του συνέπλευσε με τη λεγόμενη «παράγκα» φέρεται να έχει αυτή τη φορά τη στήριξη της ομάδας της Θεσσαλονίκης στην προσπάθειά του να επιστρέψει στην προεδρία της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας. Η επιλογή φαίνεται να διχάζει τον κόσμο του Δικεφάλου του Βορρά. Από τη μια πλευρά η γραμμή του ρεαλισμού υποδεικνύει ότι οι διασυνδέσεις και η επιρροή του Γκαγκάτση θα είναι χρήσιμες για την αλλαγή του συσχετισμού δύναμης στα όργανα του ποδοσφαίρου τα οποία αυτή τη στιγμή είναι… μονοκομματικά. Ο αντίλογος, όμως, ο οποίος είναι ισχυρός, λέει ότι δεν μπορεί μια ομάδα που ευαγγελίζεται την κάθαρση να συντάσσεται με κάποιον που δεν διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία. Η επιλογή αυτή συντείνει στην απώλεια του ηθικού πλεονεκτήματος το οποίο θεωρούν ότι έχουν οι ΠΑΟΚτζήδες ως «διωκόμενοι» από το «σύστημα της παράγκας». Μάλιστα οι αντίπαλοι της επιλογής Γκαγκάτση υπενθυμίζουν με νόημα και τη φράση που ακούγεται στις περίφημες συνομιλίες της δικογραφίας για τα στημένα: «Ελα, ρε Βαγγέλη, και ο Γκαγάτσης να βγει, δικός μας είναι κι αυτός…».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
