Την Πέμπτη 3 Ιουλίου ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης, μίλησε στους Μπάμπη Παπαπαναγιώτου και Αργύρη Παπαστάθη.{{{ audio1 }}}

Για ΔΕΗ και δημοψήφισμα:

«Εμείς θα ασκήσουμε το δικαίωμα που έχουμε και την δυνατότητα που μας δίνει το Σύνταγμα και ο κανονισμός της Βουλής για ένα ψηφισθέντα νόμο , να προσπαθήσουμε να συγκεντρώσουμε λόγω της κρισιμότητας του ζητήματος , 120 υπογραφές προκειμένου να διεκδικήσουμε την δυνατότητα να γίνει δημοψήφισμα απ αυτού του ψηφισθέντος νόμου .

Κι αν δεν μπορέσουμε να συγκεντρώσουμε τις 180 νομίζω ότι θα είναι σημαντικό το ότι θα έχουμε συγκεντρώσει 120 και θα είναι επίσης ακόμα πιο σημαντικό αν έχουμε και από την πλευρά του κυβερνητικού στρατοπέδου ( ΝΔ και ΠΑΣΟΚ ) διαρροές στην σχετική ψηφοφορία . Όλα αυτά εκπέμπουν ουσιαστικά πολιτικά μηνύματα, πέρα από το πολιτικό μήνυμα που θα εκπέμψει η ίδια η τριήμερη συζήτηση στη Βουλή για ένα μείζον σημασίας ζήτημα , που θα ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη . Επομένως νομίζω πως αν δεν υπάρξει θετική κατάληξη ως προς το στόχο μας , να γίνει δημοψήφισμα , μπορεί να έχουμε αποκομίσει ιδιαίτερα πολιτικά οφέλη , και παραταξιακά αλλά κυρίως πολιτικά , με την υπόθεση της ΔΕΗ που αφορά την δυνατότητα της χώρας μας να έχει δημόσια παρέμβαση σε καίρια ζητήματα .

Το ότι η Βουλή δεν θέλει δημοψήφισμα , εάν φθάσουμε εκεί , και μάλιστα όταν απαιτεί 180 , δεν σημαίνει ότι το αίτημα για το δημοψήφισμα δεν ευαισθητοποιεί το μέσο πολίτη , δεν τον καθιστά ενεργό πολίτη , πολίτη τον οποίο αποφασίζει . Και σε τελευταία ανάλυση να την αμφισβητήσουμε αν και εφόσον γίνει , ως κυβέρνηση της αριστεράς αύριο . Νομίζω ότι έχουμε μπει πλέον σε μια τροχιά πλέον η οποία είανι χωρίς επιστροφή για την κυβέρνηση.

Είναι μια κυβέρνηση η οποία μέρα με την ημέρα διαπιστώνεται απ όλους ότι δεν μπορεί και δεν έχει μέλλον .

Η ΔΕΗ πρέπει να γίνει δημόσια , και να μπορεί να ανασυγκροτηθεί με μια διοίκηση η οποία θα μπορεί να φροντίζει για τα συμφέροντα της επιχείρησης και του ελληνικού λαού και μόνο γι αυτά . Όχι για την εξυπηρέτηση ιδιωτικών συμφερόντων , και χρειάζεται επίσης μια ρυθμιστική αρχή η οποία να μην είναι για τα συμφέρονται των ιδιωτών και μιας ολιγαρχίας η οποία παρεμβαίνει στο χώρο της ενέργειας , αλλά να είναι μια πραγματικά ανεξάρτητη αρχή η οποία να λειτουργεί υπέρ του δημοσίου συμφέροντος .»