Δεν είναι ο μοναδικός έλληνας αρχιτέκτονας που έχει έδρα το Λονδίνο και δραστηριοποιείται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η διαφορά είναι ότι ο συγκεκριμένος διαθέτει επιπλέον ακαδημαϊκό προφίλ και συνδυάζει ταυτοχρόνως την αρχιτεκτονική δράση με τη διδασκαλία στο Πανεπιστήμιο Μπάρτλετ στο οποίο φοίτησε και ο ίδιος μετά το πτυχίο της αρχιτεκτονικής στο ΕΜΠ.
Η δουλειά του έχει τραβήξει το ενδιαφέρον ξένων εντύπων, όπως το «Wallpaper», κατατάσσοντάς τον στο νέο αίμα της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής. Το γραφείο του Divercity (με συνεργάτες τη Χριστίνα Αχτύπη και τον Δημήτρη Τραβασάρο) έχει υπογράψει πολλές κατοικίες, αλλά και έργα μεγάλης κλίμακας, ανάμεσά τους το πολυβραβευμένο Grace Hotel στη Σαντορίνη που έγινε σε συνεργασία με τους MplusM (2010).
Αυτή τη στιγμή ολοκληρώνει το συγκρότημα κατοικιών One στην πρώην Σχολή Δοξιάδη στον Λυκαβηττό, μία ιστορική πρόκληση για την οποία έχει χυθεί πολύ μελάνι, επιμελείται την είσοδο της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (ύστερα από κλειστό διαγωνισμό) και συμμετέχει στον σχεδιασμό του Φαληρικού όρμου.
Η διεθνής εμπειρία του, η επένδυση στη σύμπραξη με άλλα αρχιτεκτονικά γραφεία κυρίως στα μεγάλα έργα, η εμμονή στην εκπαιδευτική δραστηριότητα και στην αναζωογόνηση που του προσφέρει (στο παρελθόν για μία επταετία δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας), αλλά και η κυριαρχία του νοήματος έναντι της εικόνας, αποτελούν μερικά βασικά χαρακτηριστικά του, ενδεικτικά της φιλοσοφίας και της ευρείας ματιάς του.
*Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Ιανουαρίου 2014
