Οι Τζιν και Τόνικ σάλπαραν αυτή τη φορά, ένα Σαββατοκύριακο του Μαΐου, αναζητώντας νέες περιπέτειες σε φόντο µπλε-λευκό. Προορισµός η Πάρος. Η Τζιν, λάτρις του αιγαιοπελαγίτικου νησιού και τακτική επισκέπτρια, πήρε την Τόνικ µαζί της και της υποσχέθηκε διασκεδαστικές ηµέρες και νύχτες στο απέραντο γαλάζιο. Οπερ και εγένετο…

Επειτα από µια καταπληκτική βραδιά στη Σωσώ, µε τους ουρανίσκους µας να µας ευχαριστούν – πρόκειται για ένα εστιατόριο της Νάουσας που σκίζει, όπως αποτυπώνεται και στο TripAdvisor (και δικαιολογηµένα, αφού τόσο το ντεκόρ όσο και τα κυριολεκτικά τεράστια, νόστιµα, αλλά σε χαµηλές τιµές πιάτα, σε συνδυασµό µε την ευγένεια του προσωπικού, σε κάνουν να θέλεις να πας και να ξαναπάς) – η νύχτα που ήταν ακόµη… young, σίγουρα πιο young από τις Τζιν και Τόνικ, συνεχιζόταν στα µπαρ (πού αλλού;).

Fotis art cafe

Στο πίσω µέρος του λιµανιού της Νάουσας, σε έναν όµορφο κολπίσκο, βρίσκεται το Fotis art cafe, αγαπηµένο πολλών Παριανών και µη. Στον υψηλής αισθητικής χώρο επικρατεί το λευκό και τον τόνο δίνουν τα διάφορα έργα τέχνης που εκτίθενται στους κάτασπρους τοίχους (οι εκθέσεις αυτές αλλάζουν ανά τακτά χρονικά διαστήµατα). Το µπαρ διαθέτει και τραπεζάκια έξω – όπου έξω εννοούµε την ακρογιαλιά µπροστά στη θάλασσα. Εκεί αποφασίσαµε να καθήσουµε και εµείς για να απολαύσουµε τα ποτά µας υπό τους ήχους ambient µουσικής αγναντεύοντας το πέλαγος. Επιλέξαµε δύο Daiquiri µε φρέσκια φράουλα (κοκτέιλ µε «τσιµπηµένη» τιµή, όπως γενικώς είναι σχεδόν τα πάντα στο νησί. Στο συγκεκριµένο µπαρ, κοκτέιλ στα €10, ποτά στα €7, µπίρα και κρασί στα €5), τα οποία ήταν αξιοπρεπή. Και µόνο, όµως, η θέση αυτού του µαγαζιού, το εξυπηρετικό προσωπικό και η αύρα της θάλασσας αρκούσαν.

Cafe Sante


Και όταν ο αέρας των Κυκλάδων αποφασίσει να κάνει – το λιγότερο – αισθητή την παρουσία του, γεγονός που συµβαίνει ουκ ολίγες φορές και δεν αφήνει πολλά περιθώρια για ποτά παρά θίν’ αλός, υπάρχει µέσα στα σοκάκια της Νάουσας ένα άλλο µπαρ-στέκι, το Cafe Sante. Σε ένα άνοιγµα µε έναν τεράστιο ευκάλυπτο, σήµα κατατεθέν του µαγαζιού (και πίσω του µια κυκλαδίτικη εκκλησία), το µικρό αυτό µπαρ έχει γύρω από το δέντρο τα τραπεζάκια του, τα οποία είναι µονίµως ασφυκτικά γεµάτα. Στα τραπεζάκια έξω βρέθηκαν, βέβαια, και η Τζιν µε την Τόνικ και αποφάσισαν, ύστερα από παρότρυνση του ευγενικού σερβιτόρου, να δοκιµάσουν ένα… πειραγµένο Mojito µε ξινόµηλο, που κάθε άλλο παρά ξινό τούς βγήκε (κοκτέιλ και πάλι στην υψηλή κλίµακα των τιµών, κοινώς στα €10, ενώ τα ποτά στα €7 και οι µπίρες στα €5). Στο background έρχονταν από το εσωτερικό του µαγαζιού, αν και ανεπαίσθητα, οι ήχοι καλών ροκ κοµµατιών, αν και ο πιο ωραίος ήχος ήταν το θρόισµα των φύλλων πάνω από τα κεφάλια µας.

Συμπέρασμα

Παρ’ ότι, όπως συμβαίνει σε αρκετά νησιά, οι τιμές των ποτών δεν είναι και οι φθηνότερες, η Τζίν και η Τόνικ δεν μπορούν παρά να ενδώσουν ξανά στην ομορφιά (εντός και εκτός) των μπαρ της Νάουσας. Καλό καλοκαίρι…