Η διεθνής τρομοκρατία αόρατο όπλο και τρόπος επέμβασης στα πολιτικά τεκταινόμενα καλλιεργήθηκε και εφαρμόζεται από τα κέντρα της αόρατης επίσης «Παγκόσμιας Κυβέρνησης» στα πλαίσια της σφαιροποίησης του εμπορίου και του επενδυτικού κεφαλαίου. Το ελεγχιακό και χρηματοδοτικό κέντρο της τρομοκρατίας είναι οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί οίκοι που παρακολουθούν την κάθε οικονομία και τη βαθμολογούν κατά βούληση.

Ως φαίνεται ο ρόλος της τρόικα τελείωσε κι ακόμα ο λαός δε έπαψε να κοιτάει προς τα αριστερά. Το οικονομικό όπλο της βίας βγήκε εκτός μάχης, αφού δεν μπόρεσε ν΄ αλλάξει την πολιτική πορεία της πλειοψηφίας η οποία ακολουθεί νέους πολιτικούς ηγέτες. Γεγονός που θα οδηγήσει σε ριζική πολιτικοοικονομική αλλαγή θα ξεφύγει τον έλεγχο της δικής της ληστρικής χρηματοπιστωτικής επιρροής.

Η τρομοκρατία χωρίς πολιτική βάση δεν έχει ισχύ. Αυτή πρέπει να γίνει δεκτή από τα ενδόμυχα ικανού λαϊκού στρώματος που θα συμπορεύεται σιωπηλά με τους στόχους της τρομοκρατίας. Η αόρατη παγκόσμια κυβέρνηση όταν κινδυνεύουν τα γεωπολιτικά της συμφέροντα εφαρμόζει την τακτική της τρομοκρατίας παραπλανώντας κόμματα και μάζες, ανάλογα με τον χώρο και το λαό. Φερειπείν οι ισλαμιστές καμικάζι επιλέγονται από τους μαθητές της γνωστής «Σχολής του κορανίου» που χρηματοδοτείται με εκατομμύρια δολάρια από την Σαουδική Αραβία και θεωρείται το φυτώριο των καμικάζι. Το είδος αυτό της τρομοκρατίας είναι και πολεμικός που πέρα από την πολιτική επίδραση έχει και καταστροφικούς στόχους.

Τελευταία μάλιστα η Συρία αγοράζει καμικάζι από την Σαουδική Αραβία επί χρήμασι. Η βιομηχανία της κρατικής τρομοκρατίας για την οποία μιλάμε στο δυτικό κόσμο κινείται με τις μυστικές υπηρεσίες την CIA κα τη MOSSAD. «..η βλακεία είναι ανίκητη» εάν κάποιοι πιστεύουν ότι «ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και ο Κουβέλης κάθονται και σχεδιάζουν τέτοια πράγματα». Γράφει ένας σχολειογράφος και έχει πολύ δίκιο. Οι σημερνές τρομοκρατικές επιθέσεις δεν προέρχονται μέσα από το ελληνικό πολιτικό χώρο, αυτές είναι έργο των διεθνών διαπλεκομένων συμφερόντων που είναι ιδιαίτερα περίπλοκα σύμπλεγματα της οικονομικής ολιγαρχίας.

Η τρομοκρατία δεν λειτουργεί χωρίς ιδεολογικά ερείσματα. Αυτοί που πυροβόλησαν δεν είναι πληρωμένοι πράκτορες, αλλά άτομα με πολιτικές ανησυχίες, που τους έχουν ανακαλύψει τα πλοκάμια των μυστικών υπηρεσιών και τους προωθούν και στην περίπτωσή μας μοιάζει για έργο της MOSSAD. Στις 20 .12.1973 δολοφονήθηκε ο Luis Carrero Blanco στρατιωτικός και πολιτικός του δικτάτορα Φράνκο στην Ισπανία. Πριν από τη δολοφονία του έφτασε ένα γράμμα στην Ουάσιγκτον σταλμένο από το παράρτημα της CIA που έδρευε στην αμερικάνικη Πρεσβεία στην Μαδρίτη: «ανακαλύψαμε ότι ετοιμάζεται δολοφονική απόπειρα από την ΕΤΑ εναντίον Carrero Blanco». Απάντηση : «Μην εμποδίσετε αν χρειαστεί βοηθείστε έμμεσα». Σε μια εποχή ακόμη ο Φράνκο είχε την ανοιχτή υποστήριξη του Λευκού Οίκου. Ο υπουργός του επρόκειτο να δολοφονηθεί εν γνώσει της CIA.

Αν χρειαστεί και δουν ότι επιτυγχάνεται ο στόχος τους δε δειλιάζουν να δολοφονήσουν και τον Σαμαρά. Ο Καραμανλής τη γλίτωσε φτηνά. Σύμφωνα με σχετικό άρθρο της εποχής, της γαλλικής εφημερίδας,«Le Figaro», τον Ιούνιο του 2011, δηλαδή, πριν 2 μήνες περίπου από την ανατίναξη των διδύμων πύργων της Ν. Υόρκης, έγινε συνάντηση μεταξύ BINLADEN και πρακτόρων της CΙΑ σε αμερικανικό στρατιωτικό νοσοκομείο στο Ντουμπάι, όπου νοσηλευόταν για νεφρική πάθηση.

Τι άλλο θέμα θα είχαν οι πράκτορες της CIA να συζητήσουν με τον BINLADEN στο Ντουμπάι;Τα γεγονότα που ακολούθησαν είναι γνωστά και βγαίνει το λογικό συμπέρασμα ότι η συνεργασία έγινε σε συγκυριακή βάση αμοιβαίων συμφερόντων με τη διαφορά, ο ΒINLADEN παγιδεύτηκε από τη CIA. Έστειλε τους καμικάζι στα αεροπλάνα, που χρόνια τους προετοίμαζε, για να χτυπήσουνε τους δύο πύργους και να γκρεμίσουν δυο πατώματα που μπορούσε να γκρεμίσει, ένα πάτωμα, το κάθε αεροπλάνο, ενώ oι Αμερικάνοι τα ανατίναξαν εκ θεμελίων και το χρησιμοποίησαν για casus beli, προβάλλοντας υπεύθυνο τον Binladen.

Ας ανοίξουμε τα μάτια μας να τεντώσουμε τ΄ αυτιά μας, αριστεροί και δεξιοί να δώσουμε την πολιτική δημοκρατική μάχη για την εξουσία χωρίς να επηρεαστούμε από την ξένη ακρίδα.