Πρόεδροι με τα λεφτά (μας) της ΕΡΤ;

Μήπως τελικά παρατράβηξε αυτό το καλαμπούρι με τους διάφορους αθλητικοπαράγοντες που (θέλουν να) κάνουν τον πρόεδρο ομάδων –ου μην αλλά παριστάνοντας και τον… επενδυτή (τρομάρα μας…) –εν πολλοίς με ξένα κόλλυβα, τουτέστιν με τα λεφτά από τα τηλεοπτικά δικαιώματα και τις ευγενικές χορηγίες του ΟΠΑΠ; Αλήθεια, πόσα χρήματα βάζουν από την τσέπη τους οι… προεδράρες σε κάποιες μικρομεσαίου βεληνεκούς Ποδοσφαιρικές και Καλαθοσφαιρικές ΑΕ, τόσο σε επίπεδο Σούπερ Λίγκας και Α1 μπάσκετ όσο και στις χαμηλότερες κατηγορίες των ομάδων που αγωνίζονται στα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα της Φούτμπολ Λιγκ (Β’ και Γ’ Εθνική) καθώς και στην Α2 του μπάσκετ;

Και εντάξει οι ποδοσφαιροπαράγοντες που το παίζουν αφεντικά επαγγελματικών ομάδων χωρίς να διαθέτουν οι ίδιοι οικονομική επιφάνεια από την οποία να προκύπτει –έστω δυνητικά –ότι βάζουν ή μπορούν να βάλουν και λεφτά από την τσέπη τους στις ΠΑΕ. Αυτοί έχουν μεν οικονομικό «αιμοδότη» (και διά κυβερνητικής παρέμβασης) τον υπό πλήρη ιδιωτικοποίηση ΟΠΑΠ, αλλά όσον αφορά το τηλεοπτικό χρήμα με το οποίο κάνουν παιχνίδι, τουλάχιστον στην παρούσα φάση προέρχεται από σύμβαση με ιδιωτικό (και δη συνδρομητικό) κανάλι.

Υπάρχουν όμως και εκείνοι οι παράγοντες που ουσιαστικά επιχειρούν να διαφεντεύουν ομάδες –μπασκετικές εν προκειμένω –με τα χρήματα της ΕΡΤ. Θα πείτε, και ευλόγως, ότι ουδείς ψόγος για τους εν λόγω «επενδυτές της πορτοκαλί μπάλας», καθώς τη δουλειά τους κάνουν οι άνθρωποι εφόσον βρίσκουν πρόσφορο ή και εντελώς ξέφραγο τερέν στον κατ’ ευφημισμόν επαγγελματικό αλλά στην ουσία κρατικοδίαιτο αθλητισμό… Καλά κάνουν και διαπραγματεύονται σκληρά για να πάρουν το κατιτί παραπάνω για τις… βιοτικές ανάγκες (των ομάδων τους) ιδιαίτερα στους χαλεπούς καιρούς της επάρατης κρίσης… Τώρα το πώς και γιατί το μπασκετικό «προϊόν» των μικρομεσαίων ομάδων δεν είναι αξιόμαχο (αγωνιστικά και εμπορικά) στην τηλεοπτική –και όχι μόνο –αγορά, αυτό αποτελεί ένα άλλο ζήτημα…

Από την πλευρά τους πάντως οι «μικρομεσαίοι»… φτωχοί συγγενείς των παρκέ ευλόγως ξιφουλκούν κατά των ισχυρών «αιωνίων» αντιπάλων Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού που έχουν εξασφαλισμένη και δη παχυλή τηλεοπτική πίτα, λεονταρίζοντας ή και απειλώντας τους πραγματικά ότι θα τινάξουν το πρωτάθλημα στον αέρα.

Ενα πρωτάθλημα το οποίο πράγματι δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικό –σε κανένα επίπεδο –όταν διεξάγεται με ομάδες τουλάχιστον τριών ταχυτήτων και στο φινάλε κάθε σεζόν παίζεται η ίδια επωδός: οι δύο εμίρηδες (ΠΑΟ – ΟΣΦΠ) μονομαχούν για τον τίτλο και οι λοιποί κακομοίρηδες κρατώντας σταθερά ρόλο κομπάρσων στην κανονική περίοδο και κάποιοι ως τα προημιτελικά-ημιτελικά των πλέι οφ σκέφτονται ήδη πώς θα τα βγάλουν πέρα την επόμενη χρονιά…

Ας αφήσουμε όμως τους αθλητικοπαράγοντες για να δούμε και την άλλη όψη του νομίσματος. Αλήθεια, η λεγόμενη δημόσια τηλεόραση δεν θα πρέπει τουλάχιστον να αιτιολογήσει σε όλους εμάς που υποχρεωτικά (μέσα από το τέλος στον λογαριασμό της ΔΕΗ) είμαστε χρηματοδότες της ότι το αθλητικό «προϊόν» που αγοράζει είναι ανταποδοτικό με τα έσοδα που θα της αποφέρει από διαφημίσεις; Και όταν λέμε «ανταποδοτικό» εννοούμε, αν όχι κερδοφόρο που είναι το ζητούμενο, τουλάχιστον να μην «μπαίνει μέσα» το μαγαζί της ΕΡΤ.

Διότι ακόμη και πολλοί φανατικοί αλλά πραγματιστές μπασκετόφιλοι αναρωτιούνται δημόσια: τι δυναμική τηλεθέασης και κατ’ επέκταση διαφημιστικών εσόδων έχει, π.χ., ένα ματς Ικαρος – ΚΑΟ Δράμα ή ΑΓΟ Ρεθύμνου – Πανελευσινιακός ή Καβάλα – Περιστέρι κ.λπ.; Μπορούν λοιπόν οι διοικούντες την κρατική TV –αν φυσικά η ΕΡΤ… περιθάλψει τελικά τα «τηλεοπτικά ορφανά» του επαγγελματικού μπάσκετ –να μπουν στον κόπο να (μας) αποδείξουν το μη ζημιογόνο του πράγματος με συγκεκριμένο και τεκμηριωμένο πίνακα προϋπολογιζόμενων εσόδων που θα αποδεικνύει το ορθόν –τουτέστιν επωφελές για την ΕΡΤ –της επιλογής τους;

Και μη σπεύσουν να αντιτείνουν ότι επιχειρούμε αλχημεία αναφέροντας μεμονωμένα ματς στα οποία προβλέπεται χαμηλό τηλεοπτικό ενδιαφέρον. Μιλάμε φυσικά να παρουσιάσουν κοστολογημένο (δαπάνη – έσοδα) το «πακέτο» στο σύνολο του αγωνιστικού προγράμματος του πρωταθλήματος Α1 μπάσκετ. Αν αυτό προκύπτει οικονομικά επωφελές για την ΕΡΤ, έχει καλώς. Διότι, σε διαφορετική περίπτωση, ουσιαστικά η αγορά των τηλεοπτικών δικαιωμάτων από την κρατική TV αποτελεί ελεγκτέα πράξη ως προς τη σκοπιμότητά της με γνώμονα τη χρηστή αξιοποίηση-διάθεση χρημάτων των ελλήνων πολιτών, όπως εξυπακούεται ότι (θα πρέπει να) λειτουργεί ένας κρατικός φορέας που οι εκάστοτε διορισμένοι επιτελείς του (αυτο)αποκαλούν δημόσια τηλεόραση.

ΥΓ.: Κάπου διάβασα την αστειότητα ότι η ΕΡΤ έχει, λέει, υποχρέωση, στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής που πρέπει να ασκεί ένας δημόσιος φορέας, να στεγάσει τηλεοπτικά τους… αναξιοπαθούντες του μπάσκετ! Παραλείπεται βέβαια το γεγονός ότι εδώ μιλάμε για αθλητικές ΑΕ κερδοσκοπικού χαρακτήρα, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα στο ούτως ή άλλως κρυόμπλαστο ανέκδοτο με τον «κοινωνικό χαρακτήρα» της λεγόμενης δημόσιας τηλεόρασης.