Όσες μαμάδες θεωρούν ότι τα καταφέρνουν καλύτερα με τα παιδιά σε όλους του τομείς σε σχέση με τον μπαμπά, μάλλον κάνουν λάθος.

Φυσικά εξαρτάται και από τον μπαμπά, ωστόσο η εμπειρία έχει δείξει πως οι τεχνικές των αντρών είναι κάποιες φορές πιο φιλικές προς το παιδικό περιβάλλον.

Εν όψει της επερχόμενης γιορτής του πατέρα (Κυριακή 19 Ιουνίου) μαμάδες παραδεχτείτε το. Κάποιες φορές οι μπαμπάδες είναι πιο διασκεδαστικοί και πιο αποτελεσματικοί

Οι μπαμπάδες παίζουν άφοβα με τα παιδιά, ενώ οι μαμάδες έχουν μονίμως την αγωνία μην χτυπήσουν.
Είναι αυτοί που τα γαργαλάνε μέχρι δακρύων, τα πετάνε ψηλά, τα μαρκάρουν όταν παίζουν ποδόσφαιρο -καθώς οι άντρες γίνονται εύκολα πιο παιδιά κι από τα παιδιά- και γενικότερα δεν φοβούνται τα παιχνίδια δράσης και έντονης κίνησης, τα οποία είναι πάντα πιο διασκεδαστικά για τους μικρούς μας φίλους.

Οι μπαμπάδες δεν λένε ποτέ όχι σε ένα video game, την ώρα που οι μαμάδες κάνουν ότι μπορούν για να τα κρατήσουν μακριά από αυτά.
Ποιος άντρας θα πει όχι σε έναν τρισδιάστατο αγώνα φόρμουλα, μποξ, μπάσκετ ή σε ένα ποδοσφαιρικό ματς επί της οθόνης; Μάλλον κανείς.

Όσο για τις μαμάδες που ανησυχούν, μια σχετική έρευνα τουBrigham Young University’s School of Family Life απέδειξε ότι ειδικά για τα κορίτσια, τα βιντεοπαιχνίδια παρέα με τον μπαμπά τα κάνουν πιο υγιή και πιο χαρούμενα.

Πιο συγκεκριμένα η έρευνα έδειξε ότι συμπεριφέρονται καλύτερα, νιώθουν περισσότερο συνδεδεμένα με την οικογένειά τους, γίνονται λιγότερο επιθετικά και έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες να γίνουν εσωστρεφή, γεγονός που μειώνει τις πιθανότητες κατάθλιψης.

Οι μπαμπάδες αφήνουν τα παιδιά να ξεπεράσουν τα όριά τους.

Πόσες μαμάδες έχετε δει να τα χειροκροτούν τα παιδιά τους όταν σκαρφαλώνουν στα δέντρα, όταν τρέχουν σαν σίφουνες, όταν κάνουν ακροβατικά στους καναπέδες του σαλονιού;

Ελάχιστες έως καμία. Αντίθετα οι μπαμπάδες είναι οι ατρόμητοι φίλοι τους που τα ενθαρρύνουν να ρισκάρουν, να εμπιστευτούν τις δυνάμεις τους και να ξεπεράσουν οποιαδήποτε φοβία τους.

Οι περισσότεροι μπαμπάδες δεν έχουν εμμονή με την τάξη και την καθαριότητα.

Δεδομένου ότι οι ίδιοι δεν ασχολούνται με την καθαριότητα και την τακτοποίηση του σπιτιού, ούτε και με το πλύσιμο, το άπλωμα, το σιδέρωμα… των παιδικών ρούχων είναι λιγότερο αυστηροί όσον αφορά την τάξη και την προσωπική τους καθαριότητα.

Δεν αγχώνονται αν λερωθούν για τρίτη φορά μέσα σε λίγες ώρες, ούτε τους ενοχλεί αν απλώσουν στο σαλόνι όλα τα παιχνίδια τους.

Οι μπαμπάδες λένε πιο εύκολα «ναι» στα «θέλω» των παιδιών, σε αντίθεση με τις μαμάδες που ζητούν πολλές εξηγήσεις.
Ακόμη κι αν ο μπαμπάς ρωτήσει τον λόγο -αρκετά σπάνια βέβαια- θα αρκεστεί στην απάντηση του παιδιού. Καθώς ο πατέρας είναι αυτός που συνήθως περνάει λιγότερες ώρες με τα παιδιά του, δεν θέλει να τους χαλάει τα χατίρια.

Ωστόσο, πάντα υπάρχει και η εξήγηση ότι βαριέται να το συζητήσει και δίνει το o.k για να αποφύγει την συζήτηση, ενίοτε και την γκρίνια.