«ΚΥΚΛΟΦΟΡΩ συχνά στον Αγιο Παντελεήμονα·είμαι ελεύθερος άνθρωπος και δεν φοβάμαι» λέει η υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, αρμόδια για τη μεταναστευτική πολιτική, κυρία Αννα Νταλάρα. Η αλήθεια είναι ότι η υφυπουργός εμφανίζεται σχεδόν καθημερινά στον Αγιο Παντελεήμονα – περιοχή την οποία κατά κανόνα οι πολιτικοί αποφεύγουν- όχι μόνο για να συναντηθεί με τους
μετανάστες,αλλά και για να επισκεφθεί έναν…θείο της και τα ξαδέλφια της που έχουν σπίτι στην επικίνδυνη αυτή γειτονιά της Αθήνας. Το γεγονός πάντως ότι πάει στον Αγιο Παντελεήμονα,καμιά φορά και χωρίς αστυνομική συνοδεία, για να επισκεφθεί τους συγγενείς τηςδεν σημαίνει ότι χάνει και την ευκαιρία για να μιλήσει και με κάποιον αφγανό, σομαλό ή πακιστανό μετανάστη: «Εδώ και χρόνια έχω συναντήσεις με μετανάστες» αναφέρει και επικαλείται τη δράση της στα διάφορα φόρα για τους μετανάστες
όπου συμμετείχε κατά καιρούς, πριν βεβαίως η κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη της τηλεφωνήσει νύκτωρ τον περασμένο Σεπτέμβριο και της εξαγγείλει ότι θα γίνει υφυπουργός Εργασίας. Αλλωστε η υφυπουργός συμμετείχε ενεργά στη διοργάνωση της συναυλίας που δόθηκε στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος, μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο και το Μέγαρο Μουσικής. Επρόκειτο για μια ιστορική συναυλία η οποία διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρ. Παπούλια.
Το τελευταίο διάστημα, με τα γεγονότα της Νομικής, η υφυπουργός κυρία Νταλάρα συμμετείχε σε κυβερνητικές συσκέψεις με πρωτοκλασάτα κυβερνητικά στελέχη υπό τον Πρωθυπουργό. Εμφανίστηκε στα τηλεοπτικά παράθυρα, έκανε δηλώσεις για τους μετανάστες, παίρνοντας καμιά φορά και προκλητικές θέσεις: «Δεν υπάρχουν λαθραίοι άνθρωποι. Υπάρχουν μόνο λαθραία τσιγάρα. Το πρόβλημα είναι δύσκολο και η κατάσταση καμιά φορά γίνεται επικίνδυνη. Το πρώτο βήμα για την ενσωμάτωση των μεταναστών θα γίνει με την αναμόρφωση του ιστορικού κέντρου της Αθήναςκαι με τον μεταναστευτικό χάρτη που θα εξαγγείλει σε λίγες ημέρες ο Πρωθυπουργός» είπε σε συνομιλία που είχε με « ΤοΒήμα», δίνοντας τη δική της εξήγηση για όλα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στη Νομική Σχολή.
Τάσσεται υπέρ της ουσιαστικής προστασίας του πανεπιστημίου, όπως χαρακτηριστικά λέει, και σημειώνει ότι «το άσυλο της Νομικής λειτουργεί μόνο σε περιόδους δικτατορίας. Εμείς έχουμε τώρα δημοκρατία» συμπληρώνει δε ότι «το άσυλο ωστόσο έχει καταργηθεί στην πράξη από την κατάχρηση της κατάχρησης». Ως την τελευταία στιγμή, το βράδυ της περασμένης Πέμπτης η κυρία Νταλάρα στη διακυβερνητική σύσκεψη που συγκλήθηκε στη Βουλή επέμενε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί βία εναντίον των μεταναστών που κατέλαβαν τη Νομική υποστηρίζοντας ότι «υπάρχουν και ειρηνικές λύσεις για την εκκένωση της Νομικής, χωρίς τη χρήση βίας». Ο Μοαβία, η Δήμητρα και η Γκλόρια
Ο κ. Μοαβία, ένας αφρικανός νόμιμος μετανάστης («εμβληματική προσωπικότητα»τον χαρακτηρίζει), και η καθηγήτρια Φιλολογίας που κάνει σήμερα τη νοσοκόμα επειδή δεν έχει εργασία κυρία Δήμητρα Μάλιου από την Αλβανία, η οποία έχει παντρευτεί με Ελληνα, είναι οι δύο μετανάστες των οποίων την άποψη υπολογίζει πολύ η κυρία Νταλάρα: «Είναι άνθρωποι που μιλούν άπταιστα ελληνικάκαι έχουν σωστή προσέγγιση στο Μεταναστατευτικό. Δεν δημιουργούν προβλήματα και προσπαθούν να εντάξουν τους μετανάστες στην ελληνική κοινωνία» λέει. Για την υφυπουργό Εργασίας άλλωστε η όλη «υπόθεση της Νομικής» έβλαψε πρωτίστως τους ίδιους τους μετανάστες, αφού η πραγματική διάσταση του μεταναστατευτικού προβλήματος στην Ελλάδα είναι ότι «οι μετανάστες μέσα στην απόγνωσή τουςγίνονται θύματα προς εκμετάλλευση επιτηδείων σε καθημερινή βάση».
Μια τρίτη μετανάστρια την οποία η υφυπουργός φαίνεται ότι εμπιστεύεται είναι η Γκλόρια, η οικιακή της βοηθός από τις Φιλιππίνες. Εργάζεται χρόνια μαζί της, την αποκαλεί αδελφή της και όπως αναφέρει δεν την άφησε ούτε μία ημέρα ανασφάλιστη: « Μια μέρα μού τηλεφώνησαν μάλιστα από το ΙΚΑ και με ρώτησαν γιατί της δίνω τόσο μεγάλο μισθό» δηλώνει υπερηφάνως για να δείξει προφανώς ότι εδώ και 25 χρόνια η Γκλόρια είναι ασφαλισμένη. Πώς διαφορετικά άλλωστε μπορούσε να γίνει τη στιγμή που είναι υφυπουργός Εργασίας; Αισθάνεται αλληλέγγυα με τους μετανάστες, παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζει πως η χώρα μας δεν αντέχει άλλους. Αντιτίθεται όμως σε κάθε σενάριο ή πρόταση για τη χρήση βίας εναντίον τους, σημειώνοντας χαρακτηριστικά ότι «δεν πρόκειται ποτέ να γίνουμε συμπαίκτες σε απόπειρες προβοκάτσιας και εκβιασμών». Οσο για τον φράκτη που ετοιμάζεται να τοποθετήσει η κυβέρνηση στον Εβρο δηλώνει: «Είμαι υπέρ της φύλαξης των συνόρων υπό την προϋπόθεση ότι σε όλους όσους έχουν τάξει ότι θα τους χορηγήσουν άσυλο να το λάβουν πράγματι – εάν βεβαίως το δικαιούνται. Ο φράκτης όμως μπορεί να αναχαιτίσει και τους δουλεμπόρους και τους ψεύτικους προστάτες των μεταναστών, που εμπορεύονται την ελπίδα τους».
Εγώ και ο Αρχιεπίσκοπος
Η κυρία Νταλάρα έχει πολλά πρότυπα στην πολιτική ζωή, αλλά κυρίως όταν κάποιος συνομιλεί μαζί της ξεχωρίζει, πέραν του πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου, τον πρώην πρόεδρο της Κύπρου Τάσσο Παπαδόπουλο(«ο πρώτος πολιτικός που προέβλεψε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου θα γίνει Πρωθυπουργός» ) και τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο: «Αισθάνομαι πολύ τυχερή που έχω συνομιλητή μου τον Αρχιεπίσκοπο. Να σκεφτείτε ότι όταν γινόταν συζήτηση για το τέμενος στην Αθήναο Αρχιεπίσκοπος μου είπε ότι μπορεί να παραχωρήσει έναν χώρο της Εκκλησίαςστη Βάρη όπου θα μπορούσε να ανεγερθεί τζαμίγια να κατευνάσει τις εντάσεις». Η σχέση της ωστόσο με την πολιτική δεν είναι ίδια με τους υπόλοιπους υπουργούς και υφυπουργούς της κυβέρνησης. Εκνευρίζεται, αναφέρει, όταν της λένε ότι αναρριχήθηκε στην πολιτική σκηνή και έγινε ως πρωτοεκλεγείσα υφυπουργός λόγω της συγγένειάς της με τον υπουργό Εσωτερικών κ. Ι. Ραγκούση : «Γίνομαι έξω φρενών όταν ακούω ότι έγινα υφυπουργόςεπειδή ο Ραγκούσης είναι συγγενής μου.Από τότε που μπήκα στην πολιτική έχασα και την επαφή μαζί του και όσοι λένε διαφορετικάνομίζω ότι ενεργούν προβοκατόρικα.
Εχασα την επαφή μου μ΄ έναν αγαπημένο μου άνθρωπο». ΜΙΑ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ… ΣΠΑΣΙΚΛΑΣ
Μ ε πατέρα στρατιωτικό και σύζυγο τραγουδιστή, με σπουδές στη Φυσικομαθηματική Σχολή και μετεκπαίδευση στις ΗΠΑ, παραγωγός μουσικών εκπομπών από το 1978, η Αννα Νταλάρα,«σπασίκλας του γραψίματος» όπως αυτοχαρακτηρίζεται,αναπολεί σήμερα την περίοδο που δεν ήταν πολιτικός.Αποκαλύπτει ότι ο ίδιος ο κ. Γ. Παπανδρέου την παρότρυνε να θέσει υποψηφιότητα στη Β΄ Αθηνών και ότι κατέλαβε τη θέση της υφυπουργού Εργασίας λόγω«της ενεργούς συμμετοχής μου σε διεθνή forum για την ειρήνη και την ισότητα, σε αντιρατσιστικές συναυλίες και εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης των μεταναστών» . Οταν ερωτάται για το αν περίμενε ότι θα γίνει υφυπουργός,απαντά ότι«εγώ δεν περίμενα να γίνω όχι υφυπουργός αλλά ούτε και βουλευτής» , ενώ δεν έχει ακόμα αποφασίσει εάν θα είναι και πάλι υποψήφια στις εκλογές: «Ο,τι πει ο πρόεδρος» λέει χαμογελώντας. Αλλωστε για την κυρία Νταλάρα:«Ο Γιώργος μού θυμίζει τον… Στινγκ! Είναι μια ήρεμη δύναμη…».
Εχει εργαστεί επίσης σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και όπως λέει:«Αναπολώ τα χρόνια που ζούσα για την τέχνη, τις ημέρες στο Μέγαρο Μουσικής, αλλά προσπαθώ να γίνουν δυο- τρία πράγματα για τους μετανάστες. Και να ξέρετε, μισώ τα τείχη της υποκρισίας που υψώνουν άνθρωποι που τους περισσεύει η ευμάρεια. Εκείνο που θέλω σήμερα είναι να σταματήσει η Ελλάδα να είναι αποθήκη μεταναστών…» .
