Το 1991, μετά τον Πόλεμο του Κόλπου, ο κ. Κ. Μητσοτάκης δεν έκανε πρόωρες εκλογές παρ’ όλο που διατηρούσε σημαντικό προβάδισμα έναντι του ΠαΣοΚ. Δυόμισι χρόνια αργότερα έπεφτε άδοξα από την εξουσία.
Ο κ. Κ. Καραμανλής είχε δύο φορές την ευκαιρία. Η πρώτη ήταν με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η δεύτερη, προ μηνός. Αποτέλεσμα; Αυτό που πριν από έναν μήνα έδειχνε για περίπατο, τώρα αρχίζει να μοιάζει με ντέρμπι.
Το σκάνδαλο των Ταμείων και των ομολόγων μπορεί να μην ανατρέπει (ακόμη…) το πολιτικό σκηνικό αλλά, όπως όλα δείχνουν, ξαναβάζει το ΠαΣοΚ στο εκλογικό παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση έσπευσε εναγωνίως να χρησιμοποιήσει τη δολοφονία του νεαρού φιλάθλου μήπως και αλλάξει την ατζέντα.
Διότι η πραγματική ατζέντα όπως προκύπτει και από τη δημοσκόπηση που δημοσιεύει σήμερα «Το Βήμα» είναι καταθλιπτική. Δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση. Δυσαρέσκεια για την αντιπολίτευση. Απογοήτευση και από τους δύο. Η σημαντική υπεροχή του κ. Κ. Καραμανλή έναντι του κ. Γ. Παπανδρέου παραμένει σχεδόν το τελευταίο επιχείρημα της ΝΔ στον δρόμο προς τις εκλογές.
Με τα σημερινά δεδομένα, το εκλογικό αποτέλεσμα μοιάζει περισσότερο ανοιχτό από ποτέ. Υπό δύο προϋποθέσεις:
* Οτι η κυβέρνηση θα μπορέσει, όσο είναι ακόμη καιρός, να βρει μια πειστική γραμμή άμυνας στο σκάνδαλο των Ταμείων και των ομολόγων. Αν δεν το καταφέρει, αν οι αποκαλύψεις συνεχιστούν με ρυθμό χιονοστιβάδας, κινδυνεύει να πληρώσει ακριβά την ολιγωρία του κ. Καραμανλή να πάει σε εκλογές όσο μπορούσε ακόμη να τις κερδίσει.
* Οτι η αξιωματική αντιπολίτευση θα καταφέρει όχι απλώς να υποδεικνύει τα σκάνδαλα των άλλων αλλά να καταστεί και η ίδια μια πειστική και θελκτική πρόταση εξουσίας.
