Ακόμη και οι πολιτικά ημιβάρβαροι λαοί της Βόρειας Ευρώπης που δεν έχουν διαφωτιστεί από το δημοκρατικό πνεύμα ενός Κίμωνα (Κουλούρη) ή ενός Βενιζέλου (Βαγγέλη) παραδέχονται πλέον ότι η τελευταία χρησιμότης του τόσο πρωτόγονου θεσμού της βασιλείας είναι όπως εκείνη του Χόλιγουντ. Να δίνει στις μάζες τροφή για show και καλώς εννοούμενο κοινωνικό σχόλιο, ήτοι κουτσομπολιό. Για ποιον άλλο λόγο π.χ. απασχολούν σήμερα τη δημοσιότητα οι εστεμμένοι αν όχι για τον βιτσιόζικο ιδιωτικό τους βίο που ουδείς άγγλος, σουηδός ή δανός… Δαφέρμος διανοείται να «προστατεύσει»; Ποιος θα ασχολούνταν με τον Κάρολο αν δεν ήταν τόσο εκκεντρικός ερωτικά ώστε να επιλέξει αντί της Νταϊάνας την Καμίλα; Τι κουβέντα θα γινόταν για το Μπάκιγχαμ αν δεν προέκυπτε ότι χαρούμενοι θαλαμηπόλοι ντύνονται «βασίλισσες» και κυνηγιούνται μεταξύ τους; Ποιον θα απασχολούσε ακόμη το πριγκιπάτο του Μονακό αν ο Ρενιέ δεν είχε πάρει την Γκρέις Κέλι, αν η Καρολίνα δεν είχε πάρει όποιον έβρισκε μπροστά της και αν η αδελφή της, πριγκίπισσα Στεφανί δεν είχε συνάψει δεσμό ως και με 45χρονο σερβιτόρο; Τι άλλο να προσθέσω για να αποδείξω ότι το Πολιτειακό δεν έκλεισε το 1974 όπως νομίζουν μερικοί; Η βασιλεία δεν καταργήθηκε ούτε από τον Παπαδόπουλο ούτε από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, υπονομεύθηκε πρωτίστως εκ των έσω λόγω της εμφανούς ανεπάρκειας του Κωνσταντίνου να τιμήσει το στάτους του!


Στον τομέα του στυλ, του γκλάμουρ, του show και των ερωτικών ατασθαλιών, άνευ των οποίων καμία βασιλική οικογένεια δεν έχει πια χρησιμότητα σε κανέναν τόπο, πήρε μηδέν! Παρ’ ότι ξεκίνησε καλά, τότε με την ιστιοπλοΐα, τη Βουγιουκλάκη και τους βασιλικούς γάμους με τη χαριτόβρυτο Αννα-Μαρία, ο Γλύξμπουργκ τα ‘κανε τόσο θάλασσα στον τομέα του image που φαντάζομαι ότι αν δεν έφερε ακόμη το «όνομα» ούτε και ο Χρήστος Ζαμπούνης δεν θα τον έκανε παρέα!


Από πού να ξεκινήσει κανείς; Από το αντιπραξικόπημα-«οπερέτα» που έκανε κατά της 21ης Απριλίου; Από το ότι εν συνεχεία έγινε διάσημος ως υπ’ αριθμόν ένα «τρακαδόρος» όχι μόνο στους συναδέλφους του βασιλείς αλλά και σε κάθε εύπορο Ελληνα του εξωτερικού; Τον έβλεπαν να πηγαίνει Ελβετία για τα χειμερινά events και έκρυβαν τα πορτοφόλια τους! Ή μήπως από το ότι εξαιτίας αυτών των οικονομικών προβλημάτων συναίνεσε στο να νυμφευθεί ο πρωτότοκος «διάδοχος» Παύλος μια κοινή πλην πάμπλουτη κοσμική, τη Μαρί Σαντάλ, θυγατέρα αμερικανού υπερμπακάλη, η οποία μάλιστα (ιδού το τραγικότερο) έχει καλύτερο στυλ από όλη την ελληνική βασιλική οικογένεια μαζί; (Τι λέμε τώρα, μήπως τολμά να σταθεί ο Κωνσταντίνος με μπλέιζερ δίπλα σε έναν Δημήτρη Αβραμόπουλο; Η Αννα-Μαρία εστεμμένη δίπλα στη «Θεοδώρα» Μιμή Ντενίση;) Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, η βασιλική θυγατέρα, πριγκίπισσα Αλεξία η Παχουλή, ξέπεσε ακόμη παρακάτω: παντρεύτηκε έναν περαστικό ισπανό αρχιτέκτονα, που προφανώς την πήρε κάνοντας λογαριασμούς προίκας χωρίς τον Αλιβιζάτο.


Κι αν δεν σταματήσει κανείς αυτόν τον κατήφορο φοβάμαι ότι η τελευταία ελπίδα της οικογένειας, ο πρίγκιψ Νικόλαος, που κάτι προσπάθησε να κάνει για τον θεσμό συνάπτοντας δεσμό με ηλικιωμένες έστω σταρ του μόντελινγκ (Ελ Μακ Φέρσον κ.ά.), θα έχει χειρότερη τύχη. Θα έλθει στην Ελλάδα άγνωστος μεταξύ αγνώστων, δεν θα ξέρει τι είναι το «Dragoste», δεν θα βρίσκει άκρη ούτε στη Marilena Παναγιωτοπούλου του «Down Town» και αφού ατυχήσει κάνα δυο φορές να φθάσει στα άδυτα των αδύτων του εφετινού «Privilege» θα καταλήξει να νυμφευθεί καμιά αλβανίδα λαθρομετανάστρια σταρ… Ελλάς (!) που θα γνωρίσει ως μέλος κριτικής επιτροπής των καλλιστείων του Antenna. Κακά τα ψέματα. Η μοίρα της βασιλείας στην Ελλάδα ήταν προδιαγεγραμμένη από τη στιγμή που οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν καταδέχθηκαν να μας στείλουν για βασιλείς τίποτε άλλο παρά κάποιους ξεπεσμένους συγγενείς τους χωρικούς, Γλύξμπουργκ, Χοετζόλερν κ.ά., που στις κανονικές βασιλικές αυλές της Ευρώπης δεν τους έβαζαν ούτε στους αυτοκρατορικούς στάβλους. Οι άνθρωποι, «βλάχοι» ήλθαν, «βλάχοι» φεύγουν, με τα 4,5 δισεκατομμυριάκια έστω, που τις καλές εποχές του 1999 θα τους αφήναμε από μόνοι μας, έτσι, για πουρμπουάρ.