Η κυρία Ελλη Οικονομοπούλου-Χατζιώτη από πολύ νεαρή ηλικία ανέλαβε τη Διεύθυνση Δημοσίων Σχέσεων των ξενοδοχείων «Χίλτον» στην Ελλάδα.Εκεί εργαζόταν ως πρόσφατα, ώσπου αποφάσισε ότι θα την ενδιέφερε να ασχοληθεί και με άλλους τομείς του επαγγέλματος. Σήμερα εργάζεται για εταιρείες με διεθνείς δραστηριότητες και δυναμισμό, που διαθέτουν ιδιοκτησίες και στελέχη με μεγάλη επαγγελματική παράδοση στις Δημόσιες Σχέσεις. Πρόκειται για τον όμιλο «Χ. Α. Παπαέλληνα» και τους οίκους Cartier και Baume et Mercier, τους οποίους αντιπροσωπεύει στην Ελλάδα η Flamme Hellas ΑΕ.
Ενα επάγγελμα που αρχίζει να παίρνει τη θέση και τη σημασία που έχει εδώ και χρόνια σε χώρες με προηγμένες μεθόδους διοίκησης επιχειρήσεων είναι των Δημοσίων Σχέσεων. Ως τώρα οι ελληνικές κυρίως επιχειρήσεις θεωρούσαν ότι αρκεί να φώναζαν μια κυρία με γνωριμίες στον Τύπο και στους κοσμικούς κύκλους για να διοργανώσουν μια δεξίωση ή να παρουσιάσουν μια νέα δραστηριότητά τους.
Και στον τομέα αυτό το «φως» προήλθε από τις πολυεθνικές εταιρείες που εδώ και πολλά χρόνια χρησιμοποίησαν τις Δημόσιες Σχέσεις σε επαγγελματική βάση και κάποιες τούς έδωσαν θέση ειδικής Διεύθυνσης. Ενα από τα γνωστότερα στελέχη Δημοσίων Σχέσεων στην Ελλάδα, που είχαν την τύχη εδώ και αρκετά χρόνια να δουλέψουν επάνω σε τέτοια βάση και πολλά να διδαχθούν είναι η κυρία Ελλη Οικονομοπούλου-Χατζιώτη, μέχρι πρότινος διευθύντρια Δημοσίων Σχέσεων των ξενοδοχείων που η «Χίλτον» μανατζάριζε στη χώρα μας και νυν σύμβουλος μεγάλων εταιρειών με διεθνείς δραστηριότητες επί θεμάτων Δημοσίων Σχέσεων και επικοινωνίας.
Πού οφείλετε αυτή την πολυετή και επιτυχή πορεία;
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια μαγική συνταγή ή μυστικό. Στη δουλειά μου, όπως εξάλλου και σε όλες τις δουλειές, χρειάζεται κέφι για πολλή εργασία και κάτι που οι Αγγλοσάξονες ονομάζουν dedication, δηλαδή προσήλωση σε αυτό που κάνεις. Απλώς πίστευα πάντα σε αυτό το επάγγελμα και αυτό με βοήθησε πολύ στο να ξεπεράσω τις όποιες δυσκολίες στη δουλειά μου».
Θα λέγατε σε έναν νέο άνθρωπο να ασχοληθεί με τις Δημόσιες Σχέσεις;
«Πιστεύω σε αυτό το επάγγελμα που εξελίσσεται συνεχώς και όπου η πείρα που κερδίζεις απ’ αυτό σου προσφέρει καλύτερες βάσεις για την περαιτέρω εξέλιξή σου».
Στον χώρο επικρατούν οι γυναίκες. Θα συμβουλεύατε και έναν άνδρα να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα ή μήπως χρειάζεται η γυναικεία ιδιοσυγκρασία;
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει θέμα φύλου. Αλλά το γεγονός ότι οι Δημόσιες Σχέσεις υπηρετούνται κυρίως από γυναίκες ίσως να οφείλεται στο γεγονός ότι ο τομέας δεν οδηγεί κάπου αλλού. Καλός επαγγελματίας στις Δημόσιες Σχέσεις σημαίνει αυτός που έχει πείρα. Παραμένεις λοιπόν σ’ αυτό το επάγγελμα. Ενας άνδρας μπορεί να θέλει να κάνει και κάτι άλλο. Οι Δημόσιες Σχέσεις είναι ένα επάγγελμα με ιδιαιτερότητα και απαιτεί ορισμένα χαρακτηριστικά που ή τα έχεις στον χαρακτήρα σου ή όχι, ανεξάρτητα σε ποιο φύλο ανήκεις. Πρέπει να αγαπάς την κοινωνία, δεν πρέπει να υπολογίζεις τις ατέλειωτες ώρες εργασίας, πρέπει η δουλειά να γίνει μέρος της ζωής σου».
Οι σπουδές τι ρόλο παίζουν;
«Τώρα όλα τα νέα παιδιά κάνουν ειδικές σπουδές, αλλά αυτό δεν φθάνει. Οπως σας είπα και προηγουμένως, το επάγγελμα αυτό χρειάζεται πείρα. Γι’ αυτό και τα μεγάλα γραφεία Δημοσίων Σχέσεων του εξωτερικού, όπως και οι μεγάλες εταιρείες που διαθέτουν πολύ καλά οργανωμένα γραφεία Δημοσίων Σχέσεων δεν χρησιμοποιούν πολύ νέους ανθρώπους. Είναι ένα επάγγελμα όπου η πείρα μετράει ακόμη».
Θα λέγατε ότι οι Δημόσιες Σχέσεις πήραν τη θέση τους και στην Ελλάδα;
«Εδώ και αρκετά χρόνια υπάρχουν οργανωμένα γραφεία Δημοσίων Σχέσεων, οι μεγάλες εταιρείες έχουν όλες τέτοια γραφεία, ακόμη όμως δεν έχουν διατεθεί τα κονδύλια που θα έπρεπε για την ανάπτυξη του κλάδου, συγκριτικά με τη διαφήμιση ή το μάρκετινγκ. Είναι διεθνές το φαινόμενο. Συνεπώς ο κλάδος έχει περαιτέρω μέλλον. Θα έλεγα όμως ότι και οι νέοι που ξεκινούν το επάγγελμα αλλά και οι εταιρείες που τους προσλαμβάνουν ξέρουν πια τι ζητάνε».
Οι σχέσεις με τον Τύπο πώς αναπτύσσονται και ποια η σημασία του κονδυλίου που διαθέτει η εταιρεία για διαφήμιση στην ανάπτυξη επιτυχών Δημοσίων Σχέσεων;
«Στην Ελλάδα τα έξοδα των περιοδικών δεν μπορούν να καλυφθούν μόνο από την κυκλοφορία τους. Είναι μια μικρή χώρα. Συνεπώς καλύπτονται από τη διαφήμιση. Οι Δημόσιες Σχέσεις δεν θα έπρεπε να έχουν σχέση με τα κονδύλια της διαφήμισης. Οι ρόλοι τους είναι παράλληλοι. Οι ΔΣ, όπως λένε τα βιβλία, πρέπει να παρέχουν πληροφόρηση στον Τύπο. Αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική».
Σήμερα οι Δημόσιες Σχέσεις πού ρίχνουν το βάρος; Στην προβολή προϊόντων και δραστηριοτήτων, στη δημιουργία εικόνας ή στη διαδραμάτιση ενός κοινωνικού ρόλου των επιχειρήσεων;
«Οι ΔΣ δεν ήταν ποτέ στατικές. Διαφοροποιούνται συνέχεια, ανάλογα με το μήνυμα που θέλει κάθε φορά να εκπέμψει η επιχείρηση. Και ίσως εδώ να υπάρχει μια δυσκολία, γιατί οι επιχειρήσεις δεν έχουν πάντα ξεκαθαρισμένο το μήνυμα που θέλουν να εκπέμψουν. Χρειάζεται μελέτη, να επιλέξεις σωστά αυτό που χρειάζεται, να είσαι σίγουρος για το τι θέλεις να πετύχεις. Οι ΔΣ δεν είναι ένας τομέας που τον επιστρατεύεις όταν οι δουλειές δεν πάνε καλά αλλά που εντάσσεται στα κονδύλια της εταιρείας, όπως και οι άλλες λειτουργίες».
