«Tο Πάσχα στην Αθήνα είναι υπέροχο» επιμένει εκείνη. Για να βρει και άλλους σύμφωνους με τη γνώμη της. Εμένα όχι. Δεν μου φταίει (τόσο) η πόλη. Συνηθίζω, όμως, παραδοσιακά αυτή την περίοδο να ταξιδεύω στο εξωτερικό. Εφέτος, που για διάφορους λόγους τα αεροπλάνα τα βλέπω να απογειώνονται μόνο στην τηλεόραση, όλα μού φαίνονταν θλιβερά, άσχημα, καταθλιπτικά. Ακόμη και τα λουλουδάκια στις νεραντζιές της γειτονιάς μου. Αν παλαιότερα έτσι όπως έπεφταν έμοιαζαν με λευκές νιφάδες που φώναζαν «μύρισε την άνοιξη!», εφέτος ήταν ένας σιχαμερός πολτός στο πεζοδρόμιο, παγίδα για τους περαστικούς που θα γλιστρούσαν επάνω του και θα κατέληγαν στον γύψο. Τα προσπέρασα κάνοντας μίζερες σκέψεις. Κάνοντας, επίσης, τον Σκρουτζ των Χριστουγέννων (τον γρουσούζη, που όλα τα έβλεπε μαύρα) να μοιάζει καλοκάγαθος παππούς μπροστά στον Σκρουτζ του Πάσχα, το alter ego μου. Ωσπου, κάτι η επίμονη μυρωδιά από τις νεραντζιές, κάτι ο ήλιος πάνωθέ μου, κάτι η τρικολόρ γάτα (γκρι, άσπρο και πορτοκαλί!) που μου έκανε τα γλυκά μάτια, κάτι αυτό το «νισάφι!» που φώναξαν τα σωθικά μου… Το άκρως ανοιξιάτικο σκηνικό, η ήρεμη, φιλική ατμόσφαιρα, το γουργούρισμα της Ματούλας (έτσι βάφτισα τη γάτα), όλα αυτά (και η βαθύτατη ανάγκη μου για ευτυχία) με «υποχρέωσαν» ξαφνικά να… το πάρω αλλιώς.
Αποφάσισα ότι το Πάσχα στην Αθήνα μπορεί και να είναι σχεδόν υπέροχο, αρκεί να το θέλω εγώ. Αρκεί, δηλαδή, να αφήσω πίσω τα κολλήματά μου και να αντιμετωπίσω την υπάρχουσα κατάσταση θετικά, με καλή διάθεση και θετική ενέργεια. Θυμήθηκα ένα από τα κόλπα τα παράξενα που μου μαθαίνει η Αννα στη γιόγκα: «Διώξε την κακή ενέργεια!» λέει. Και κουνάει σαν παρτσακλό τα χέρια και τα πόδια της μπροστά, για να τινάξει από πάνω τους τη «σκόνη». Και τα κουνάω και εγώ για να διώξω με τη σειρά μου τη «σκόνη», τον εκνευρισμό, τη γρουσουζιά, την απαισιοδοξία, όπως θέλετε πείτε το. Ενίοτε μας πιάνουν τα γέλια έτσι όπως κοπανιόμαστε, όμως τελικά το κολπάκι λειτουργεί. («Φυσικά και λειτουργεί, τι νομίζεις, έτσι τυχαία το κάνουμε;» θα μου έλεγε τώρα η Αννα.)
Αρχισα, λοιπόν, κι εγώ, να τινάζω χέρια και πόδια στη μέση του δρόμου για να απομακρύνω τη «σκόνη» του χειμώνα και να υποδεχτώ τη γύρη της άνοιξης (ευτυχώς δεν είμαι αλλεργικός), σταμάτησα όμως όταν είδα ότι η Ματούλα τρομοκρατημένη είχε αρχίσει να παίρνει θέση επίθεσης και ότι η κυρία που εμφανίστηκε στη γωνία με κοίταξε με απορία. Απομακρύνθηκα διακριτικά και αθόρυβα, και έτσι όπως περπατούσα μέσα στην άνοιξη ήρθαν ακάλεστοι, από άλλη εποχή, στο μυαλό μου μερικοί στίχοι –ήταν άραγε της Δημουλά; –που κάτι μου έκαναν εκείνη τη στιγμή.
Εψαξα και τους βρήκα στη βιβλιοθήκη μου, όταν έφτασα σπίτι –ναι, ήταν της Δημουλά: «Ολα τα ποιήματά μου για την άνοιξη ατελείωτα μένουν / φταίει που πάντα βιάζεται η άνοιξη / φταίει που πάντα αργεί η διάθεσή μου». Ε, όχι, η δική μου διάθεση δεν θέλω να αργεί. Θέλω να είναι η σωστή διάθεση, τη σωστή στιγμή. Και τώρα είναι στιγμή να απολαύσω την άνοιξη, τη μυρωδιά από τις νεραντζιές, αλλά και από τις βιολέτες στους Επιταφίους, να ξαναγλυκάνω την ψυχή μου με τις αναμνήσεις που επιστρέφουν σωρηδόν αυτές τις ημέρες (το παθαίνετε και εσείς;) για το Πάσχα των περασμένων ετών, το υπέροχο, που μπορεί και να μην επαναληφθεί ποτέ. Ούτε το ποτέ το θέλω όμως. Και αυτό θα το βγάλω από το μυαλό μου: θα αισιοδοξήσω ακόμη και χωρίς ταξίδι, θα ευτυχήσω με την προσμονή των υπέροχων Πάσχα που θα έρθουν και θα με βρουν σε υπέροχα μέρη με υπέροχους ανθρώπους.
Οσο και αν μια πλευρά του εαυτού μου επιμένει να μου θυμίζει ότι ένα Πάσχα στην Αθήνα δεν μπορεί να είναι το Πάσχα των ονείρων μου, εφέτος αποφάσισα να ζήσω το πιο ονειρεμένο Πάσχα της εν Αθήναις ζωής μου! Τη δική μου… μίνι Ανάσταση-επιστροφή στη χαρά έπειτα από τόση κατήφεια, ανασφάλεια και εκνευρισμό. Ανάσταση σας εύχομαι, λοιπόν, όπως την εννοεί ο καθένας, και όπως την προσεγγίζει, με τη γιόγκα ή με τα όνειρα, με τα ταξίδια ή αγκαλιά στον καναπέ, με το άμοιρο το αρνί να γυρίζει ώρες ατελείωτες στη σούβλα (αυτό όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο το λυπάμαι) ή με τη μαγειρίτσα αποκλειστικά φτιαγμένη με μανιτάρια. Αισιοδοξείτε! Υγιαίνετε! Πλησιάζει, εξάλλου, και το καλοκαίρι…
*Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino το Σάββατο 19 Απριλίου 2014
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
