Φθάνουμε με το πλοίο της γραμμής στην Τήνο, νησί πνευματικής ανάτασης για πολλούς. Κάποιοι ανεβαίνουν γονυπετείς τον ανηφορικό δρόμο κάτω από τον λαμπερό ήλιο του καλοκαιριού, ψελλίζουν το τάμα και περιμένουν το θαύμα. Το βλέμμα ανηφορίζει τον δρόμο της Μεγαλόχαρης, φθάνει στο επιβλητικό Μέγαρό της. Στον πρόλογο του εντύπου «Περιγραφή της Ευρέσεως της θαυματουργού Αγίας Εικόνας της Ευαγγελιστρίας στην Τήνο (1823)», ο Μητροπολίτης Σύρου, Τήνου Δωρόθεος Β΄ γράφει: «Το θαύμα και το τάμα, δύο έννοιες οι οποίες συγκινούν και συγκλονίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη, έχουν λάβει στον ιερό χώρο του ιδρύματος την καταξίωση και την πληρότητά τους, μέσα από τα δάκρυα, τα υψωμένα χέρια, τα ματωμένα γόνατα, τις απλοϊκές καρδιακές προσευχές των προσκυνητών, οι οποίοι χιλιάδες κάθε χρόνο κατακλύζουν το νησί, με την πεποίθηση ότι εδώ συναντούν τη Μητέρα του Θεού, η οποία αποδέχεται την προσευχή τους». Εκεί μας υποδέχεται όλους.Ο Ναός της Ευαγγελιστρίας στην Τήνο είναι τρίκλιτη βασιλική με τρούλο πάνω από την Αγία Τράπεζα. Το μεσαίο κλίτος χωρίζεται από τα δύο πλαϊνά με δύο πεντάτοξες κιονοστοιχίες που ξεκινούν από την πρόσοψη του ναού και τον διατρέχουν ως το τέμπλο του, που είναι ξύλινο επίχρυσο στο κατώτερο μέρος του και στο ανώτερο γύψινο με ξύλινα διαζώματα. Αμέτρητα καντήλια μέσα στην εκκλησία, κρεμασμένα τάματα καταγράφουν διαχρονικά και τεκμηριώνουν ιστορικά το θαύμα της Μεγαλόχαρης, την πίστη και την ελπίδα στη Χάρη της. Η εικόνα αριστερά της κεντρικής πύλης, δέχεται τις δεήσεις και τις ευχαριστίες των προσκυνητών. Εξωτερικά το καμπαναριό, ύψους 29 μέτρων, κυριαρχεί, δεσπόζει και επιβάλλεται. Η τοπική εκκλησία γιορτάζει την εύρεση της εικόνας στις 30 Ιανουαρίου (1823), την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, το όραμα της Αγίας Πελαγίας 23 Ιουλίου (1822) και τον Δεκαπενταύγουστο, την Κοίμηση της Θεοτόκου.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
