Το 1966 ο υπεύθυνος για τα θεατρικά έργα στον γερμανικό εκδοτικό οίκο Ζούρκαμπ, Καρλχάιντς Μπράουν, έστειλε ένα θεατρικό έργο σε διάφορους διευθυντές θεάτρων της Γερμανίας. Το απέρριψαν όλοι. Κάποιος μάλιστα του απάντησε: «Εχετε τρελαθεί τελείως;». Το έργο ανέβηκε τελικά από το «Θέατρο στον Πύργο» της Φρανκφούρτης και έκανε τον 24χρονο συγγραφέα του διάσημο μέσα σε μία νύχτα, αποδεικνύοντας πως στη λογοτεχνία «τρομερά παιδιά» δεν διαθέτουν μόνο οι Γάλλοι. Τίτλος του έργου Βρίζοντας το κοινό και συγγραφέας του ο Πέτερ Χάντκε. Πού να φανταζόταν εκείνος ο νεαρός πως 53 χρόνια αργότερα η Σουηδική Ακαδημία θα του απένεμε το βραβείο Νομπέλ Λογοτεχνίας. Και μάλιστα όταν, πολύ αργότερα, στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, είχε πάρει το μέρος των σέρβων εθνικιστών και το 2006 παρέστη και μίλησε στην κηδεία του Μιλόσεβιτς, που τον είχε επισκεφθεί στη φυλακή στη Χάγη όταν ο τελευταίος ήταν υπόδικος για εγκλήματα πολέμου.
Ο σάλος που προκλήθηκε τότε ήταν πρωτοφανής. Και τώρα ακόμη ελάχιστοι πιθανολογούσαν ότι το παγκοσμίως μεγαλύτερο λογοτεχνικό βραβείο θα απονεμόταν στον Χάντκε. Η Σουηδική Ακαδημία όμως δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Βράβευσε έναν συγγραφέα που από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 ακόμη διαφαινόταν ότι θα έπαιρνε το Νομπέλ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
