Χαρίδημος Κ Τσούκας

Τα ανταγωνιστικά παιχνίδια είναι, συνήθως, συναρπαστικά.

Το λέμε συχνά: σε ένα κράτος δικαίου είναι προφανές ότι κανένας δεν είναι πάνω από τον νόμο. Αυτή η κοινότοπη φράση επιδέχεται διπλή ανάγνωση.

Για μας τους Ελληνες, το Μακεδονικό είναι, κατ' αρχήν, ένα «εύκολο» πρόβλημα. Γιατί; Διότι ξέρουμε τι μας συμφέρει στρατηγικά (ειρήνη και σταθερότητα στα Βαλκάνια, πολιτική επιρροή, οικονομική συνεργασία) και κυρίως έχουμε τα μέσα να το πετύχουμε: πλεονεκτικό ισοζύγιο γεωπολιτικής ισχύος και συναίνεση των περισσότερων κοινοβουλευτικών κομμάτων στην επιδιωκόμενη λύση (σύνθετη ονομασία και απάλειψη του αλυτρωτισμού).

«Δεν μπορεί να τα βάλει κανείς με τη φύση» δήλωσε θυμόσοφα σε τηλεοπτική εκπομπή ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής κ. Βασιλείου, σχολιάζοντας τις καταστροφικές πλημμύρες της Μάνδρας.

Hευφορία είναι κατανοητή, αμφιβάλλω όμως αν θα διαρκέσει πολύ.

Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΟΠΑ), Οκτώβριος 2017. Προγραμματισμένη εκδήλωση της AIESEC, μιας μη κερδοσκοπικής φοιτητικής ένωσης με πολυετές έργο διεθνώς, ακυρώνεται μετά από βίαιη «παρέμβαση» (λεκτική και σωματική) αναρχικής οργάνωσης που δρα στο ΟΠΑ. Ενας από αυτούς που ξυλοκοπήθηκαν ήταν και ένα άτομο με ειδικές ανάγκες.

ΗΝτέιντρι Μακλόσκι είναι μία από τις εξέχουσες φυσιογνωμίες στην οικονομική σκέψη διεθνώς.

Για μια χώρα όπως η Ελλάδα, που βρίσκεται διαρκώς σε πολιτική υπερδιέγερση, οι εκλογές στη Γερμανία προσφέρουν ένα χρήσιμο αντιπαράδειγμα: πώς λειτουργεί η πολιτική σε μια θεσμικώς ώριμη δημοκρατία, στην οποία κυριαρχεί η άρρητη συναίνεση στα θεμελιώδη, όπου η πολιτική διαμάχη είναι πολιτισμένη, διαλογική και εκλογικευμένη.

Ηγλώσσα, παρατηρεί ο Βιτγκενστάιν, μας βάζει συχνά τρικλοποδιές.

Ενα ακόμα δείγμα πολιτικής αγκύλωσης: συζητούμε θέματα που για την υπόλοιπη Ευρώπη θεωρούνται αυτονόητα!

Βαθιά μέσα μας το ξέρουμε, έστω και αν βολικά το παρακάμπτουμε: η ζωή είναι εύθραυστη, καθορίζεται συχνά από την τύχη και, σε τελική ανάλυση, είναι «παράλογη».

Η μεγάλη του ηλικία με τα μοναδικά βιώματά της,

Οι ψυχολόγοι το ξέρουν καλά: κάθε είδους πρόβλημα είναι, κατ' αρχήν, αντιμετωπίσιμο αν το επεξεργαστούμε στο επίπεδο του λόγου.

Η ευρωπαϊκή ενοποίηση παραμένει ένα ευγενές ιδεώδες. Για να προχωρήσει χρειάζονται τρία πράγματα: πραγματισμός, αλληλεγγύη και ηγεσία

Οτυφώνας της βαθιάς κρίσης που σαρώνει τη χώρα δεν αφήνει τίποτα όρθιο.

Η εκλογή Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ είναι ζωντανή απόδειξη ότι ακόμα και το καλύτερο Σύνταγμα δεν μπορεί να αποτρέψει τα λάθη.

Καμία αξιολόγηση της εφαρμογής των μνημονίων δεν υπήρξε που να μην είναι χρονοβόρα και δραματική. Υστερα από επτά χρόνια επιτήρησης, το μοτίβο έχει παγιωθεί.

Τόσο το Brexit όσο και η εκλογή Τραμπ εκφράζουν το ίδιο φαινόμενο: την αυξανόμενη αποξένωση των ψηφοφόρων από την κυβερνώσα πολιτική ελίτ και την εντεινόμενη διάθεση να ανακτήσει ο κυρίαρχος «δήμος» τον έλεγχο της συλλογικής πορείας του.

Οι κοινωνίες είναι εγγενώς ανοιχτά, απρόβλεπτα συστήματα. Γι' αυτό και η πολιτική, όσο κι αν απογοητεύει τους τεχνοκράτες, είναι συχνά παραγωγός αβεβαιότητας. Οι εξελίξεις σπάνια είναι γραμμικές.

«Είμαστε αυτό που επανειλημμένως κάνουμε. Η αριστεία δεν είναι μια πράξη αλλά συνήθεια», Αριστοτέλης Αν αναζητήσετε ένα εμβληματικό παράδειγμα αριστείας, θα το βρείτε σίγουρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες (ΟΑ).