Οι one pot μακαρονάδες της Φλορίντας Πετρουτσέλι

Μεγαλωμένη στην Απουλία από Ιταλό πατέρα και Ελληνίδα μητέρα η οποία ζει ακόμη στην Ιταλία, η Φλορίντα αποφάσισε εδώ και χρόνια να μετακομίσει στην Ελλάδα, έναν τόπο που πάντα αγαπούσε πολύ. Αυτό, βέβαια, δεν την εμποδίζει να μαγειρεύει με πάθος τα ιταλικά φαγητά που έχουν καθορίσει την προσωπικότητά της. Ανακαλύπτοντας στην κουζίνα μια μεγάλη αγάπη και μια διαρκή περιπέτεια που της δίνει απίστευτη χαρά, έχει αποφασίσει ότι θέλει να αφοσιωθεί στη μαγειρική και να δημιουργήσει projects που θα τις ανοίγουν όλο και μεγαλύτερους ορίζοντες.

Όμως η Φλορίντα δεν μαγειρεύει μόνο επειδή αυτό την κάνει δημιουργική, αλλά επιπλέον γιατί θέλει να έχει πάντα στο σπίτι της φαγητό για την οικογένειά της. Αφοσιωμένη μητέρα της Μαίρης και του Κωνσταντή και σύζυγος του Άρη Γούτου, απολαμβάνει να στρώνει καθημερινά το τραπέζι για τους δικούς της ανθρώπους. Περάσαμε ένα όμορφο πρωινό μαζί της και ταξιδέψαμε στις χώρες που αγάπησε και στις συνταγές που ανοίγουν την καρδιά της και την κάνουν να μπαίνει πίσω από τον πάγκο με ακόμα μεγαλύτερο πάθος.

Φλορίντα, σε έχουμε αγαπήσει μέσα από την τηλεόραση, όμως στην κουζίνα σε βλέπουμε να λάμπεις με έναν ξεχωριστό τρόπο. Πότε κατάλαβες ότι η μαγειρική είναι κάτι που σε γεμίζει πραγματικά;

Η αγάπη μου για τη μαγειρική ξεκίνησε στην ηλικία των 8 χρόνων, όταν ζούσα στο Σαν Σεβέρο, μια πόλη της Απουλίας που φημίζεται για το φαγητό της. Επειδή η μητέρα μου δούλευε πολύ και ο πατέρας μου είχε πεθάνει πριν από λίγο καιρό, αναγκαζόμουν να μαγειρεύω καθημερινά. Περισσότερο ασχολήθηκα, όμως, με την κουζίνα και την αγάπησα πραγματικά την περίοδο των σπουδών μου, όταν πήγα να μείνω μόνη μου. Τότε άρχισα να το μελετάω, να το ψάχνω, να διαβάζω για αυτό. Πάντα ο προσανατολισμός μου ήταν στην απλή, νόστιμη κουζίνα. Δεν ήμουν ποτέ αυτή που θα έφτιαχνε προζύμι και θα περίμενε την ωρίμανσή του. Ούτε ήθελα να ασχολούμαι με τις περίπλοκες συνταγές και τα πολλά συστατικά. Μου άρεσε πάντα να μαγειρεύω με λίγα υλικά και να έχω ένα αποτέλεσμα με γεύση. Αυτό νομίζω ότι αγαπούν όλοι στη μαγειρική μου.

Ποιες είναι οι πρώτες γεύσεις που θυμάσαι από την παιδική σου ηλικία; Ένα πιάτο που σε ταξιδεύει αμέσως στα χρόνια εκείνα;

Η μπρουσκέτα με μοτσαρέλα και προσούτο κρούντο ήταν πάντα ένα από τα αγαπημένα μου ορεκτικά. Δεν πρόκειται, όμως, να ξεχάσω ποτέ και το ψωμί που βουτούσα στα κοκκινιστά polpette που έφτιαχνε η μητέρα μου τα Σαββατοκύριακα. Η κατσαρόλα έβραζε, η σάλτσα μοσχοβολούσε σε όλο το σπίτι και εγώ ανυπομονούσα να βυθίσω μέσα της την μπουκιά το ψωμί για να πάρω μια πρώτη γεύση. Επίσης, ως παιδί αγαπούσα πολύ το πανετόνε, σε διάφορες παραλλαγές και γεύσεις.

Η ιταλική κουζίνα έχει ως βασικά χαρακτηριστικά της την απλότητα και την αγάπη. Αν έπρεπε να τη συνοψίσεις σε μια πρόταση ή σε μερικές λέξεις, τι θα έλεγες;

Για μένα ιταλική κουζίνα είναι η οικογένεια γύρω από ένα τραπέζι. Αυτό το «όλοι μαζί» που συνειδητοποιώ ότι χρόνο με το χρόνο χάνεται. Όλο και λιγότερες οικογένειες τρώνε μαζί και γι’ αυτό μπορεί να ευθύνονται οι δουλειές μας, οι έντονες υποχρεώσεις των παιδιών… Όλοι τρέχουν να προλάβουν κάτι και δεν τους μένει χρόνος για να αφιερώσουν ο ένας στον άλλο. Έχω πολύ έντονες μνήμες από εκείνη την εποχή που γυρίζαμε με τις σχολικές μας τσάντες στο σπίτι, πλέναμε τα χέρια μας και καθόμασταν στο τραπέζι όπου ήδη μας περίμεναν οι γονείς μας για να φάμε όλοι μαζί. Το ίδιο προσπαθούμε να κάνουμε στο σπίτι μας, είτε τα Σαββατοκύριακα είτε τα βράδια που έρχεται νωρίτερα ο σύζυγός μου από τη δουλειά. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να στρώσω το τραπέζι, να βάλω ένα τραπεζομάντιλο και να φάμε όλοι μαζί. Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα από τα στοιχεία που θα παίξουν ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών μας. Και επειδή και εκείνα είναι φορτωμένα με πολλές ευθύνες και συχνά δεν βρίσκουν χρόνο να ζήσουν την ηλικία τους, προσπαθώ όσο μπορώ να τους δίνω μια ’90s ατμόσφαιρα. Να τα πηγαίνω πίσω, σε πιο αθώες εποχές. Γι’ αυτόν το λόγο επιδιώκω με κάθε ευκαιρία να τα φέρνω κοντά στη φύση. Να περνάμε ώρες εκεί, να έρχονται σε επαφή με τα δέντρα, τα φρούτα και τους καρπούς. Το Σαββατοκύριακο, που πήγαμε μια εκδρομή εκτός Αθήνας, κόψαμε λεμόνια, αμύγδαλα και καρύδια. Τα σπάσαμε, τα καθαρίσαμε και τα φυλάξαμε για το χειμώνα.

 Ποια είναι τα ιταλικά προϊόντα που αγαπάς και δεν λείπουν ποτέ από την κουζίνα σου;

Ο βασιλικός, η παρμεζάνα και το προσούτο, τρία υλικά με τα οποία μπορείς να κάνεις πολλά και διάφορα μαγειρέματα. Το προσούτο συμμετέχει σε συνταγές, αλλά απολαμβάνεται και μόνο του ως ορεκτικό ή μεζές, τα μακαρόνια δεν τρώγονται χωρίς παρμεζάνα και με το βασιλικό μπορείς να κάνεις θαύματα στην κουζίνα – σπάνια λείπει από τα πιάτα μου.

 Συνήθως ακολουθείς πιστά μια παραδοσιακή συνταγή ή προτιμάς να την προσαρμόζεις στο δικό σου γούστο;

Η αλήθεια είναι ότι τις πειράζω πάντα και ο κύριος λόγος είναι ότι οι αυθεντικές παραδοσιακές συνταγές είναι πολύ βαριές για μένα, συνήθως κάνω δύο μέρες για να τις χωνέψω! Γι’ αυτό προτιμώ να κρατάω τη βάση και τη λογική τους και να τις προσαρμόζω. Συνήθως βάζω τα ίδια υλικά αλλά με κάποιες παραλλαγές. Για παράδειγμα, μπορεί να φτιάξω parmigiana di melanzane, ένα πιάτο που μοιάζει πολύ με τον ελληνικό μουσακά, χωρίς να τηγανίσω τις μελιτζάνες. Γενικά, όπου μπορώ, αποφεύγω το τηγάνι. Όπως δεν βάζω τόνους ελαιόλαδο. Σίγουρα δεν τις πειράζω τόσο όσο να χάσουν το χαρακτήρα τους. Κάποιες τις αφήνω αυτούσιες. Δεν θα μπορούσα, για παράδειγμα, να μαγειρέψω την καρμπονάρα διαφορετικά· υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να γίνει.

Όταν θέλεις να απολαύσεις κάτι απλό, γρήγορο και παρηγορητικό για εσένα, τι φτιάχνεις;

Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο πριν από μερικές ημέρες μαγείρεψα κάτι που προκαλεί εντύπωση και δεν είναι ιταλικό. Έφτιαξα έναν πολύ πλούσιο κιμά και μετά τηγάνισα πατάτες. Έριξα τον κιμά πάνω στις πατάτες και πρόσθεσα μπόλικη τριμμένη παρμεζάνα. Ήταν πραγματικά μια απόλαυση το αποτέλεσμα. Το ίδιο απολαμβάνω και ό,τι φτιάχνω με ψωμί, εννοώντας μεγάλα σάντουιτς. Βάζω μέσα ό,τι μπορείς να φανταστείς: αγκινάρες, λιαστές ντομάτες, προσούτο, μοτσαρέλα. Τρελαίνομαι πραγματικά. Μερικές φορές απορώ και εγώ πώς δεν έχω πολύ περισσότερα κιλά!

Ετοίμασες για εμάς τρεις ιταλικές συνταγές σε one pot εκδοχή. Σε γοητεύει αυτό το στυλ μαγειρικής;

Μου αρέσει πολύ και η αλήθεια είναι ότι με διευκολύνει κιόλας γιατί, ιδίως τις καθημερινές, δεν έχω το χρόνο που θα ήθελα για να κάνω κάτι άλλο. Οι συνταγές όμως που φτιάχνονται πολύ γρήγορα είναι συνήθως και αυτές που χαιρόμαστε περισσότερο. Τη στιγμή που πεινάς πολύ ή έχεις επιθυμήσει μια γεύση, μαγειρεύεις κάτι και αμέσως το γεύεσαι. Είναι ωραίο συναίσθημα. Επιπλέον, αυτού του τύπου τα φαγητά αγγίζουν την κλασική ιταλική κουζίνα. Μια pesto Tirolese, όπου όλα τα υλικά αναμειγνύονται ταυτόχρονα και μετά απλώς τα περνάμε από το τηγάνι με τα ζυμαρικά, είναι ένα πιάτο που και σε εκατό χρόνια να το φας η γεύση του θα είναι μοναδική.

Τι σου ζητούν πιο συχνά τα παιδιά να μαγειρέψεις; Ποιο είναι το αγαπημένο τους φαγητό;

Τα γευστικά τους γούστα διαφέρουν. Ο γιος μου έχει έρωτα με το λεμονάτο κρέας με ρύζι και η κόρη μου θα έλεγα ότι προτιμά περισσότερο τα μακαρόνια με κιμά. Είναι μακαρονού, μπορεί να τρώει μακαρόνια συνέχεια, ό,τι είδος κι αν είναι αυτά. Αλλά όταν συνδυάζονται με κιμά, έχω την εντύπωση ότι της ζεσταίνουν την καρδιά.

Μπαίνουν τα παιδιά στην κουζίνα για να μαγειρέψετε μαζί;

Συνέχεια! Αγαπούν πολύ τη μαγειρική. Σε αυτό τα παρακινώ και εγώ. Όποτε δεν έχουν σχολείο ή κάποια δραστηριότητα, ζητάω τη συνδρομή τους. Το καλοκαίρι με την κόρη μου μαγειρεύαμε παρέα συνεχώς. Ήταν η πολύτιμη βοηθός μου, και το χαίρομαι αυτό. Θέλω τα παιδιά να μάθουν να μαγειρεύουν ώστε, όταν μείνουν μόνα τους, να μην εξαρτώνται από κανέναν. Δεν χρειάζεται να ξέρουν τα πάντα, αλλά τα βασικά καλό είναι να τα μάθουν. Δεν θέλω να περιμένουν από μένα ή από κάποιο delivery για να φάνε.

Ποια είναι η μεγαλύτερη χαρά σου όταν στρώνεις ένα μεγάλο τραπέζι περιμένοντας φίλους σου;

Εκτός από τη μαγειρική, που την απολαμβάνω πάντα, η μεγάλη μου απόλαυση είναι ό,τι αφορά το art de la table. Μου δίνει μεγάλη χαρά να στρώνω όμορφα τραπέζια. Έχω μεγάλο πάθος με τα σερβίτσια, τα τραπεζομάντιλα, τα λουλούδια. Όπου ταξιδέψω και βρεθώ, αν δω κάτι που μου αρέσει σε μια βιτρίνα, ένα ιδιαίτερο ποτήρι ή μια πιατέλα, θα μπω σίγουρα στο μαγαζί. Είμαι τυχερή γιατί η μητέρα μου, όταν έρχεται από την Ιταλία, πάντα θα μου φέρει κάτι, είτε από τη Σαρδηνία που έχει πάει είτε από τη Σικελία ή από όπου αλλού. Τρελαίνομαι να στήνω όμορφα τραπέζια, να τα στολίζω, να κομποζάρω ιδανικά όλα τα στοιχεία τους. Έτσι νιώθω ότι χορταίνω πρώτα τα μάτια των καλεσμένων μου και μετά το στομάχι τους. 

Υπάρχει κάποιο ελληνικό φαγητό που το έχεις «πειράξει» με μια ιταλική πινελιά και το έχεις κάνει δικό σου;

Ναι, έχω συνδυάσει τις φακές με τα μακαρόνια. Πρώτα φτιάχνω τις φακές με το κρεμμύδι τους, την ντομάτα και το σκόρδο και μετά πολτοποιώ τις μισές από αυτές. Τις ξαναρίχνω στην κατσαρόλα, προσθέτω τα ζυμαρικά και τα αφήνω να βράσουν στην κατσαρόλα. Το αποτέλεσμα είναι πολύ κρεμώδες και νόστιμο. Αν προσθέσεις από πάνω ένα τυρί, όπως μια γραβιέρα, θα έχεις ακόμα πιο τέλεια γεύση.

Η μαγειρική για εσένα είναι χαλάρωση, δημιουργία ή λίγο και από τα δύο;

Το καθημερινό μαγείρεμα είναι σίγουρα κάτι που μου δημιουργεί μια όμορφη αίσθηση γιατί ξέρω ότι είναι κάτι που θα απολαύσει η οικογένειά μου και εγώ μαζί τους. Είναι ένα δώρο που θέλω να τους κάνω κάθε μέρα. Παράλληλα, επειδή συχνά αλλάζω κάτι στις συνταγές μου, έχω μια περιέργεια να δοκιμάσω το αποτέλεσμα και να δω αν και κατά πόσο το έχω βελτιώσει. Είναι κάτι σαν challenge που βάζω στον εαυτό μου. Πολλοί απορούν που μαγειρεύω καθημερινά, αλλά για μένα είναι κάτι που γίνεται χωρίς καμιά πίεση ή υποχρέωση. Μάλιστα, πάνω στο μαγείρεμα πολλές φορές μπαίνω στη διαδικασία να φτιάξω κάτι επιπλέον. Έχω βρει τον τρόπο να κάνω γρήγορα και απλά ψωμί, κάτι που αρέσει πάρα πολύ στα παιδιά μου. Η ικανοποίηση που παίρνω από τη χαρά τους δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο.

Έχεις κάποιο σχέδιο για το μέλλον που σχετίζεται με τη γαστρονομία; Ένα βιβλίο, μια εκπομπή ή κάποιο άλλο project;

Νομίζω ότι όλα θα ξεκινήσουν όταν κάνω μια εκπομπή. Αυτή η ιδέα πηγαινοέρχεται στη ζωή μου πολύ καιρό. Γίνονται προτάσεις, μετά προκύπτει κάτι άλλο και μένουν λίγο πίσω… Η ιδέα πάντως υπάρχει και περιμένω να υλοποιηθεί τη σωστή στιγμή. Όταν συμβεί αυτό, τα άλλα θα ακολουθήσουν. Μπορεί ένα site μαγειρικής, ένα βιβλίο, πολλά πράγματα. Σίγουρα, θέλω να συνεχίσω μαγειρεύοντας, αυτό με εκφράζει και με γεμίζει.

Αν είχες τη δυνατότητα να μαγειρέψεις ένα δείπνο-όνειρο για επώνυμους καλεσμένους της επιλογής σου, ποιοι θα κάθονταν γύρω από το τραπέζι;

Θα καλούσα σίγουρα τον Τσάρλι Σιν, ίσως γιατί επηρεάστηκα από το ντοκιμαντέρ που μιλάει για τη ζωή του και θα ήθελα να τον ρωτήσω πολλά πράγματα σχετικά. Θα είχα επίσης, τον Μάικλ Τζόρνταν, που είναι το είδωλο του γιου μου και ο απόλυτος ήρωας του άντρα μου, αλλά και τη Μόνικα Μπελούτσι για να υπάρχει στο τραπέζι και μια αυθεντική Ιταλίδα. Τώρα που το σκέφτομαι, θα ήθελα πολύ στην παρέα μας και τη Σοφία Λόρεν, που κλείνει σε λίγο τα 92 και παραμένει η απόλυτη θεά.

Σου έχει δώσει κάποιος μια συμβουλή μαγειρικής που την ακολουθείς μέχρι σήμερα;

Η μητέρα μου, που είναι εκπληκτική μαγείρισσα, μου έλεγε πάντα να μην ακολουθώ πιστά τις συνταγές, αλλά να προσθέτω πάντα κάτι δικό μου. Και αυτό το έχω συνεχώς στο μυαλό μου. Και έχει δίκιο, γιατί έτσι αποκτά το φαγητό το προσωπικό μου στίγμα. Επίσης, με συμβούλευε να μαγειρεύω πάντα με πολλή αγάπη. Και αυτό το έχω περάσει και στα παιδιά μου. Όταν τους αρέσει κάτι που τρώνε, λένε ότι σίγουρα έχει φτιαχτεί με αγάπη.

Έχοντας ζήσει πολύ και στην Ελλάδα και στην Ιταλία, επιβεβαιώνεις τελικά το ότι οι κουζίνες των δύο χωρών μοιάζουν πολύ;

Ναι, μοιάζουν πολύ και σε πολύ βασικά σημεία. Για εμένα είναι ισάξιες σε νοστιμιά και τις θεωρώ τις καλύτερες στον κόσμο. Με απλά υλικά μπορείς και στις δυο να μεγαλουργήσεις. Εγώ καταπιάνομαι και με τις δύο και μου αρέσει να τις ανακαλύπτω συνεχώς και να μαθαίνω όλο και νέα προϊόντα που μπορούν να τις υποστηρίξουν. Επισκέπτομαι συχνά παντοπωλεία και μπακάλικα –ελληνικά και ιταλικά– και γυρίζω στο σπίτι με γεμάτες τσάντες.

Σπαγγέτι με σάλτσα πιπεριάς και ντοματίνια

Χρόνος προετοιμασίας: 10΄ 

Χρόνος μαγειρέματος: 10΄

Βαθμός δυσκολίας: *

Υλικά για 2 μερίδες

•  200 γρ. σπαγγέτι
•  200 γρ. ντοματίνια
•  1 κρεμμύδι
•  2 κόκκινες πιπεριές
•  Αλάτι
•  Ε.π. ελαιόλαδο
•  15 αμύγδαλα
•  Φρέσκο βασιλικό
•  130 γρ. πεκορίνο τριμμένο

Εκτέλεση

1. Κόβουμε όλα τα λαχανικά και τα σοτάρουμε σε ένα τηγάνι με το ελαιόλαδο μέχρι να μαλακώσουν, προσθέτοντας στο τέλος αλάτι. Στη συνέχεια τα μεταφέρουμε στον κάδο του πολυκόφτη, προσθέτουμε το πεκορίνο, τα αμύγδαλα και το βασιλικό και τα χτυπάμε να ομογενοποιηθούν. Επαναφέρουμε το μείγμα στο τηγάνι.

2. Παράλληλα, βράζουμε τα σπαγγέτι σε άφθονο αλατισμένο νερό σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους. Όταν είναι έτοιμα, τα ρίχνουμε στο μείγμα των λαχανικών. Συμπληρώνουμε, αν χρειάζεται, λίγο από το νερό όπου έβρασαν τα ζυμαρικά και ανακατεύουμε να καλυφθούν καλά από τη σάλτσα.

Spaghetti verde

Χρόνος προετοιμασίας: 5΄ 

Χρόνος μαγειρέματος: 10΄

Βαθμός δυσκολίας: *

Υλικά για 2 μερίδες

•  200 γρ. σπαγγέτι
•  4-5 αγκινάρες
•  40 γρ. κουκουνάρι
•  Φρέσκο μαϊντανό
•  Φρέσκο βασιλικό
•  1 σκελίδα σκόρδο
•  130 γρ. παρμεζάνα
•  Ε.π. ελαιόλαδο
•  Αλάτι

Εκτέλεση

1. Χτυπάμε στον πολυκόφτη τις αγκινάρες, το κουκουνάρι, το μαϊντανό, το βασιλικό, το σκόρδο, την παρμεζάνα, ελαιόλαδο και αλάτι, μέχρι να αποκτήσουμε ένα ομοιογενές μείγμα.

2. Βράζουμε τα σπαγγέτι σε άφθονο αλατισμένο νερό σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας τους. Όταν είναι έτοιμα, τα μεταφέρουμε σε ένα μπολ, προσθέτουμε το μείγμα της αγκινάρας και ανακατεύουμε καλά ώστε να πάει παντού.

Ριγκατόνι με ντοματίνια

Χρόνος προετοιμασίας: 10΄ 

Χρόνος μαγειρέματος: 20΄ 

Βαθμός δυσκολίας: *

Υλικά για 2 μερίδες

•  200 γρ. ριγκατόνι
•  350 γρ. ντοματίνια κομμένα στη μέση
•  2 σκελίδες σκόρδο
•  150 γρ. παρμεζάνα
•  Φρέσκο βασιλικό

Εκτέλεση

1. Βράζουμε τα ριγκατόνι σε άφθονο αλατισμένο νερό για 1-2 λεπτά λιγότερο από το χρόνο που προτείνει η συσκευασία τους. Παράλληλα, φτιάχνουμε τη σάλτσα.

2. Ζεσταίνουμε σε ένα τηγάνι το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το σκόρδο, να βγάλει το άρωμά του. Προσθέτουμε τα ντοματίνια και τα μαγειρεύουμε για περίπου 15 λεπτά μέχρι να μαλακώσουν και να βγάλουν τα υγρά τους.

3. Μεταφέρουμε τα μισά σοταρισμένα ντοματίνια στον κάδο του πολυκόφτη, προσθέτουμε την παρμεζάνα και το βασιλικό και τα πολτοποιούμε, μέχρι να αποκτήσουμε μια ομοιογενή κρέμα. Τη ρίχνουμε στο τηγάνι με τα υπόλοιπα ντοματίνια και ανακατεύουμε προσθέτοντας λίγο από το νερό όπου έβρασαν τα ζυμαρικά.

4. Ρίχνουμε τα βρασμένα ριγκατόνι στο τηγάνι με τα ντοματίνια και ανακατεύουμε πολύ καλά σε χαμηλή φωτιά, να δέσει η σάλτσα.