Ιούλιος του 2021. Το τηλέφωνο του Κωνσταντίνου Γεωργόπουλου χτυπά. Από την άλλη άκρη της γραμμής ακούει μια φωνή να του λέει κάτι για έναν πρωταγωνιστικό ρόλο και μια νέα τηλεοπτική σειρά δια χειρός Βασίλη Κεκάτου. «Χωρίς να έχει προηγηθεί κάτι, μια συζήτηση, μια συνάντηση, μια γνωριμία με τον Βασίλη, ενημερώθηκα από το γραφείο κάστινγκ ότι ήμουν ένας από τους μόλις δύο υποψήφιους για πρωταγωνιστικό ρόλο!», θυμάται ο Κωνσταντίνος και ακόμα και σήμερα, που το Milky Way βρίσκεται ένα μόλις επεισόδιο μακριά από το μεγάλο φινάλε, τον κατακλύζει έντονος ενθουσιασμός.
Είναι μια ιστορία που, όπως παραδέχεται, έχει πει αρκετές φορές τον τελευταίο καιρό, αλλά έχει πολύ ενδιαφέρον. Εκείνο το καλοκαίρι ήταν καλοκαίρι αγωνίας για τον Κωνσταντίνο. «Πέρασα έναν Αύγουστο γεμάτο σκέψεις, υποθετικά σενάρια. Αναρωτιόμουν, σκεφτόμουν διάφορα. Τελικά, όταν έκανα το κάστινγκ το Σεπτέμβρη, συνειδητοποίησα πόσο τεράστιο το είχα κάνει όλο αυτό μέσα στο κεφάλι μου, ενώ δεν ήταν τίποτα. Ήταν το πιο εύκολο κάστινγκ που είχα κάνει ποτέ», παραδέχεται. Εκείνη την ίδια μέρα κιόλας, ο Βασίλης Κεκάτος του είπε πως τον ήθελε για τον ρόλο του Τζο.
Ο Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος δεν είναι νέος στο χώρο. Εργάζεται ως ηθοποιός εδώ και χρόνια, συμμετέχοντας σε παραστάσεις σημαντικών σκηνοθετών. Μπορεί εμείς κάθε Πέμπτη να τον απολαμβάνουμε ως Τζο, όμως εκείνος την τρέχουσα σεζόν, παράλληλα, υποδύεται τον Τρελό στην «Δωδέκατη Νύχτα ή Ό,τι Επιθυμείτε» του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, που ανεβαίνει στο Υπόγειο του θεάτρου Κουν. Μόνο που δεν υποδύεται ακριβώς τον Τρελό του έργου που είναι γέρος παρατημένος και μίζερος. «Η σκηνοθετική ματιά του Γιάννη Κακλέα ήθελε τον Τρελό να είναι μια ανδρόγυνη περσόνα που κινεί τα νήματα», λέει ο Κωνσταντίνος. «Οπότε εγώ παίζω τον κομπέρ της φάσης και κάνω και λίγο το drag μου».
Φωτ.: Νίκος Κόκκας
Κωνσταντίνε, πόσο υπέροχος χαρακτήρας ο Τζο! Τι πλάσμα φανταστικό! Θυμάσαι την πρώτη σου επαφή μαζί του και την εντύπωση που σου είχε αφήσει;
«Με ξετρέλανε κι εμένα εξαρχής. Μου είχαν στείλει να διαβάσω τα πρώτα δύο επεισόδια για να προετοιμαστώ για το κάστινγκ και θυμάμαι, διαβάζοντάς τα, να λέω από μέσα μου “Καλέ, αυτός είναι τυπάρα!”. Μου άρεσε πάρα πολύ και το σενάριο και οι διάλογοι. Και επιπλέον, ήταν και teen drama που εγώ, από όταν αποφάσισα να γίνω ηθοποιός, είχα όνειρο να παίξω σε μια δραματική σειρά ενηλικίωσης. Οπότε, κάπως διαβάζοντας τα δύο πρώτα επεισόδια, σκεφτόμουν πως ήταν ακριβώς αυτό που ονειρευόμουν. Όμως, από την άλλη, με έπιανε και αυτό του ηθοποιού που όταν πας σε ένα κάστινγκ και σου δίνουν κάτι να ετοιμάσεις, δεν θες να δεθείς κιόλας πολύ με αυτό που διαβάζεις, γιατί μετά, αν δεν είσαι εσύ που θα το κάνεις τελικά, θα στενοχωρηθείς».
«Από όταν αποφάσισα να γίνω ηθοποιός, είχα όνειρο να παίξω σε μια δραματική σειρά ενηλικίωσης»
Ο Τζο είναι όντως τυπάρα. Και είναι και πολύ καλός φίλος, υποστηρικτικός, ενωτικός, ειλικρινής, έχει πολλά εμφανή πολύ καλά στοιχεία χαρακτήρα. Έχει καθόλου σκοτεινά σημεία;
«Φυσικά και έχει και σκοτεινά σημεία. Αλλά μιλάμε και για έναν έφηβο. Έτσι κι αλλιώς, δηλαδή, τα σκοτάδια μας στην εφηβεία είναι λίγο πιο έντονα. Δηλαδή, θυμάμαι κι εγώ, όταν πήγαινα σχολείο υπήρχαν οι emo και μετά, μεγαλώνοντας και περνώντας τα χρόνια, οι emo γίναν λογιστές με γυαλιά και χωρίστρα. Η εφηβεία έχει εκρήξεις που μπορεί να είναι πιο σκοτεινές, περνάς φάσεις πιο καταθλιπτικές, θες να κλειστείς σε ένα δωμάτιο να ακούς όλη μέρα μουσική επειδή νιώθεις ότι δεν σε καταλαβαίνει κανείς, απορρίπτεις τα πρότυπα των γονιών σου κι από εκεί που τους είχες για θεούς ξαφνικά σου φαίνονται απαράδεκτοι τύποι.
»Ο Τζο τη ζει αυτή τη νταρκίλα επειδή είναι παιδί χωρισμένων γονιών, δεν έχει γνωρίσει ουσιαστικά ποτέ τον πατέρα του και τώρα στα 17 τον αναγκάζουν να μετακομίσει στην επαρχία, να αφήσει τους φίλους του, τη μητέρα του που αγαπάει πολύ, και να ζήσει με έναν άνθρωπο που τον θεωρεί άξεστο και χοντροκομμένο. Ο Τζο είναι προκατειλημμένος πολύ αρνητικά απέναντι στον πατέρα του, θεωρεί δεδομένο πως ο Άκης δεν θα τον καταλάβει. Και όντως δεν φαίνεται να τον καταλαβαίνει στην αρχή».
Ναι, αλλά μετά τι ωραία που εξελίσσεται αυτή η σχέση!
«Ναι, εξελίσσεται καλά αυτή η σχέση. Γιατί κι ο πατέρας του Τζο, τον οποίο υποδύεται ο υπέροχος Ακύλλας Καραζήσης, δεν είναι τόσο απόλυτος τελικά. Είναι πιο μαλακός».
«Νομίζω πως είναι τελικά το πιο σημαντικό να βλέπουμε και θετικά πρότυπα στην τηλεόραση»
Είναι πολύ διαφορετικός ο τρόπος με τον οποίο μιλά για τη γονεϊκότητα η σειρά και ειδικά μέσα από τη σχέση Τζο-Άκη. Θεωρείς σημαντικό να βλέπουμε και θετικά πρότυπα στην τηλεόραση;
«Νομίζω πως είναι τελικά το πιο σημαντικό. Κι εγώ, προσωπικά, έχω πολύ μεγάλο θέμα με αυτό. Γιατί πολλές φορές βλέπουμε μόνο την κακή πλευρά. Προβάλλουμε δηλαδή σκηνές ενδοοικογενειακής βίας σε σειρές και σαπουνόπερες αρκετά συχνά χωρίς να παίρνουμε ξεκάθαρη θέση, χωρίς να λέμε κάτι παραπάνω. Απλά, ξέρεις, επειδή έχει ενδιαφέρον. Έχει πολύ ενδιαφέρον στην τέχνη, στην υποκριτική, η βία. Όμως, στο Milky Way βλέπουμε πως τα πράγματα μπορεί να είναι κι αλλιώς, μπορεί μια σχέση πατέρα και γιου να πάει και προς τα εκεί».
Ποιο είναι τελικά το κυρίαρχο στοιχείο που τους κάνει να έρθουν κοντά;
«Υπάρχει ένα ένστικτο. Αυτό είναι το κοινό τους σημείο, εκεί που συναντιούνται. Και ο Τζο και ο Άκης είναι άνθρωποι που λειτουργούν με βάση το ένστικτο. Και οι δυο τους καταφέρνουν τελικά να συνδεθούν και μέσα από την αγάπη για τα άλογα. Ο Άκης τα λατρεύει, έχει μεγάλη σύνδεση μαζί τους. Ο Τζο στην αρχή δεν έχει ιδέα από άλογα, αλλά σιγά-σιγά αρχίζει να τα αγαπά και με αυτόν τον τρόπο αρχίζει να αγαπάει και τον πατέρα του, που είναι πολύ γλυκό γενικότερα σαν σκέψη».
Φωτ.: Νίκος Κόκκας
Θέλω να σε ρωτήσω κάτι που τριγυρίζει συνέχεια στο μυαλό μου από το πρώτο επεισόδιο. Μιλάμε για έναν Ιωσήφ (Τζο) και μια Μαρία. Υπάρχει κάποιο σχόλιο πίσω από αυτό;
«Αυτό εγώ δεν το είχα συνειδητοποιήσει και μου το είπε κάποια στιγμή ο Βασίλης. Υπάρχει ένα κάτω σχόλιο, το οποίο όμως δεν έχει να πει κάτι συγκεκριμένο. Είναι μια σειρά που έχει πάρα πολλές αναφορές και μαζί έχει κι αυτή. Νομίζω όμως πως είναι συμβολικό, δεν θέλει κάτι να πει, δεν έχει να κάνει με την χριστιανική ιστορία όπως την ξέρουμε. Αλλά ναι, είναι μια Μαρία και ένας Ιωσήφ. Και η Μαρία είναι έγκυος, όμως δεν θέλει να το κρατήσει. Η Μαρία είναι ένα μαγικό πλάσμα που ονειρεύεται να πάει στο διάστημα. Νομίζω, λοιπόν, ότι αυτό το σχόλιο έχει να κάνει με το δικαίωμα στην άμβλωση, με τη χειραφέτηση, με τη γυναίκα, καθώς και με τις διάφορες αντιλήψεις πάνω σε αυτά τα θέματα που υιοθετούμε δίχως να τις φιλτράρουμε. Ενστερνιζόμαστε αντιλήψεις, που μπορεί για παράδειγμα να προέρχονται από την Εκκλησία, η οποία δεν δέχεται τις αμβλώσεις, αλλά τις θεωρεί αμάρτημα. Πράγμα αστείο να λέγεται το 2023».
«Είναι πράγμα αστείο εν έτει 2023 η άμβλωση να θεωρείται αμάρτημα»
Πώς ήταν η όλη εμπειρία των γυρισμάτων;
«Πρωτόγνωρη. Βασικά, για ’μένα ήταν σαν σχολή. Εκείνον τον χρόνο δεν έπρεπε να κάνω τίποτα άλλο ταυτόχρονα, γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί να άλλαζε το πρόγραμμα των γυρισμάτων και να είχα ξαφνικά γύρισμα αύριο. Μου άρεσε πολύ όμως το γεγονός ότι είχα την ευκαιρία να κάνω ένα μόνο πράγμα και αφοσιωθώ σε αυτό. Πρώτη φορά είχα έναν τόσο μεγάλο ρόλο να τον σκέφτομαι καθημερινά, να τον έχω συντροφιά μου, να τον ζω. Επιπλέον, τα γυρίσματα σαν διαδικασία εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ, περνάω τέλεια. Ειδικά αν και το team είναι πολύ καλό, πολύ συντονισμένο. Οπότε, ναι, πέρασα τέλεια. Κάναμε πολλά ταξίδια, επισκέφθηκα μέρη που δεν είχα ξαναπάει, συνεργάστηκα με πάρα πολλούς ανθρώπους, γνώρισα πάρα πολλούς ηθοποιούς… Φυσικά, είχε και τις δυσκολίες του».
Δηλαδή;
«Ο Βασίλης ήθελε να κάνει κάτι το οποίο από άποψη χρόνου δεν ήταν εύκολο να γίνει. Έπρεπε να το στρετσάρει το όλο πράγμα για να βγάλει το αποτέλεσμα που κατάφερε να βγάλει. Έπρεπε όλοι να είμαστε πολύ συντονισμένοι συνέχεια. Το σίγουρο είναι ότι η όλη εμπειρία με έχει αλλάξει πάρα πολύ, με έκανε καλύτερο ηθοποιό, με “έψησε” – όπως λέμε – επαγγελματικά. Γιατί μπήκα σε διαδικασία να κάνω πράγματα που δεν είχα ξανακάνει, είχα μια πρώτη επαφή με πάρα πολλά πράγματα υποκριτικά. Και τώρα νιώθω ακόμα πιο έτοιμος να μπω σε καινούργια project και να αναλάβω νέους ρόλους».
Φωτ.: Νίκος Κόκκας
Υπήρξε κάτι που να σε δυσκόλεψε εσένα προσωπικά ιδιαίτερα, κάποια σκηνή;
«Με δυσκόλεψαν πολύ οι σκηνές που έτρωγα ξύλο. Έχω πολύ θέμα με τη σωματική βία. Εννοώ τη βία που σου ασκεί κάποιος για να σπάσει πλάκα, για να σου κάνει bullying ή απλώς επειδή υπερέχει σωματικά. Αυτή η ματσίλα, αυτό το τραβολόγημα με ισοπεδώνει. Και μικρότερος δεν μπορούσα να αμυνθώ, κοκκάλωνα όταν κάποιος ερχόταν κατά πάνω μου να με χτυπήσει. Ήμουν τελείως κότα πάντα σε αυτό. Και έτσι, οι δύο σκηνές στις οποίες τις τρώω ήταν λίγο triggering για ’μένα. Κι ας ήξερα πως ήταν όλο χορογραφημένο. Παρόλο που γινόταν επαγγελματικά και προσεκτικά, μετά από πολλές επαναλήψεις και μια ξώφαλτση που ξέφυγε του συμπαίκτη μου, έσπασα. Ήταν η μονή φορά που κάτι μου συνέβη στα γυρίσματα και δεν μπόρεσα να το ελέγξω. Ένιωθα πάρα πολύ αμήχανα που μου συμβαίνει και προσπαθούσα να το συγκρατήσω για να συνεχίσω τη δουλειά μου, αλλά κάπως με ξεπερνούσε. Εκείνη τη στιγμή ήταν κάτι δικό μου, προσωπικό δηλαδή όλο αυτό».
«Πρέπει να έχουμε άποψη. Δεν μπορούμε να ζούμε τις ζωές μας με βάση την άποψη των άλλων για εμάς. Και η ελληνική κοινωνία έχει άποψη για τα πάντα»
Τι σου έχει αφήσει σαν επίγευση το Milky Way;
«Μου έχει αφήσει κάτι πάρα πολύ γλυκό το Milky Way γενικά γιατί είναι μια πολύ ευαίσθητη και όμορφη δουλειά. Σεναριακά, εκείνο που περισσότερο μου έχει μείνει και με εμπνέει στη ζωή μου είναι αυτό που λέει ξανά και ξανά στη Μαρία ο Τζο: “Ποια είναι η δική σου άποψη πάνω στα πράγματα;”. Πρέπει να έχουμε άποψη. Δεν μπορούμε να ζούμε τις ζωές μας με βάση την άποψη των άλλων για εμάς. Οφείλουμε στους ίδιους μας τους εαυτούς να αφουγκραστούμε τα θέλω μας και να πάμε προς αυτά. Αυτό έχει γίνει πια το μότο της ζωής μου. Γιατί καθημερινά ακούμε διάφορες “Σειρήνες”, είτε είναι η οικογένεια, οι φίλοι ή ακόμα και οι δικές μας λάθος επιλογές, και κάπως μπερδευόμαστε στο δρόμο».
«Πάντα οι θηλυκότητες την πληρώνουν σε έναν πλανήτη ως επί το πλείστον πατριαρχικό»
Θεωρείς ότι είναι παρεμβατική η ελληνική κοινωνία;
«Η ελληνική κοινωνία έχει άποψη για τα πάντα. Στον δρόμο άμα βγεις, θα έχουν άποψη για το τι φοράς, πώς είναι τα μαλλιά σου, πώς είναι το δέρμα σου, δηλαδή θα σε κρίνουν μόνο και μόνο για την εξωτερική σου εμφάνιση. Πόσο μάλλον για τον τρόπο που ζεις, τα πιστεύω σου, τις αξίες σου. Υπάρχει φοβερή αδιακρισία καθημερινά. Και, δυστυχώς, οι θηλυκότητες είναι πολύ πιο έντονα αντιμέτωπες με όλο αυτό. Πάντα οι θηλυκότητες την πληρώνουν σε έναν πλανήτη ως επί το πλείστον πατριαρχικό».
Φωτ.: Νίκος Κόκκας
Θα έβλεπες τον εαυτό σου σε άλλες τηλεοπτικές παραγωγές μετά το Milky Way;
«Έλα ντε… Σίγουρα δεν με βλέπω εύκολα σε μια σειρά εποχής που διαδραματίζεται στην Κρήτη και αφορά ας πούμε παλικάρια που σφάζονται γιατί τους έβρισαν τη μάνα. Δεν με βλέπω, η αλήθεια, είναι με τίποτα να υποδύομαι το παλικάρι. Όχι μόνο θεματολογικά ή σεναριακά, αλλά κι αυτά που ακούω να λέγονται σε τέτοιου είδους σειρές μου φαίνεται τόσο δύσκολο να τα πει ένας ηθοποιός. Εδώ είναι δύσκολο να πεις άλλα λόγια… Δεν γίνεται, πρώτα απ’ όλα θα εκτεθώ. Στις σαπουνόπερες δεν υπάρχουν δυστυχώς τα περιθώρια για να υπάρξουν κι άλλοι χαρακτήρες, δεν παρεκκλίνουν τα πράγματα πολύ εύκολα. Οπότε γι’ αυτό και μια σειρά σαν το Milky Way φαντάζει ξαφνικά όαση. Γιατί είναι σημερινή, έχει αληθινούς ανθρώπους. Βέβαια, σιγά-σιγά αρχίζουμε να βλέπουμε κι άλλες πολύ ωραίες προσπάθειες, η αλήθεια είναι. Ίσως γιατί με όλες αυτές τις πλατφόρμες, αρχίζουμε να έχουμε βλέψεις και προς το εξωτερικό, οπότε ξεφεύγουμε από τις στερεοτυπικές αφηγήσεις».
Ευχαριστούμε θερμά για τη φιλοξενία το The Clumsies στην οδό Πραξιτέλους.
To Milky Way προβάλλεται κάθε Πέμπτη στις 23:10 στο MEGA. Μετά το τέλος του κάθε επεισοδίου θα είναι διαθέσιμο αποκλειστικά on demand στο Vodafone TV.
