Φέτος στο νησί τον Αύγουστο οι επισκέπτες ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Και τον Σεπτέμβριο οι κρατήσεις είναι ικανοποιητικές. Θες γιατί τα κρούσματα είναι μηδενικά μέχρι στιγμής. Θες γιατί το νησί είναι προορισμός «νοικοκυραίων» και νεαρών ζευγαριών με μικρά παιδάκια, θες γιατί δεν υπάρχουν πολλά μπαράκια, οι επισκέπτες προτίμησαν να οχυρωθούν από τον ιό σε έναν συντηρητικό τόπο.

Από την άλλη, η μεγάλη «τουριστική» περίοδος των Ελλήνων της Αυστραλίας, με τα αυστηρά μέτρα απαγόρευσης της δεύτερης πατρίδας τους, άφησαν σημαντικό οικονομικό κενό. Ενας φίλος με τον οποίο συναντιόμαστε κάθε χρονιά κατάφερε και ήρθε με το τελευταίο αεροπλάνο που έφτασε στην Ελλάδα και δεν μπορεί να επιστρέψει μέχρι τα Χριστούγεννα.

Επίσης, φέτος είχε τη μεγαλύτερη προσέλευση ιδιωτικών ή νοικιασμένων κότερων και θαλαμηγών. Ολος ο ορίζοντας ήταν καλυμμένος από σκάφη κάθε είδους και μεγέθους. Θύμιζε την ξεχασμένη εποχή της αστακομακαρονάδας.

Το πρόβλημα με την εξαφάνιση των ντόπιων αστακών λόγω υπεραλίευσης και της αδιανόητης επιμήκυνσης του χρόνου αλιείας των συμπαθών οστρακόδερμων όλον τον Αύγουστο λύθηκε με την υπερπροσφορά ενός είδους αστακοειδούς που λέγονται κωλοχτύπες. Πεντανόστιμες και αναπαραγόμενες εύκολα, συνόδευσαν το καλοκαίρι μας.

Τώρα πώς όλα αυτά δένονται με το εμπόριο, διαβάστε την ιστορία που ακολουθεί.

Την ώρα που η Μ. Βρετανία αδυνατεί να σταυρώσει έστω και μία Συμφωνία της προκοπής, ξαφνικά και με αναδρομική ισχύ από 1ης Αυγούστου έκλεισε συμφωνία ΕΕ – ΗΠΑ. Οχι τίποτε σπουδαίο. Αφορά μηδενισμό των δασμών για την εισαγωγή αστακών από τις ΗΠΑ ύψους 110 εκατομμυρίων δολαρίων και αντίστοιχα μείωση των δασμών κατά 50% για εξαγωγές ευρωπαϊκών προϊόντων ύψους 160 εκατ. Στα προϊόντα περιλαμβάνεται η δική μας φέτα και κάτι αναπτήρες.

Ο δικός μας επίτροπος εμπορίου Ιρλανδός κ. Hogan και ο συνάδελφός του κ. Leithinger με κοινή τους δήλωση έκαναν γνωστή τη συμφωνία. Ειδικά για τον δεύτερο πρέπει να πούμε ότι είναι ο σκληρός διαπραγματευτής που έχει επιφορτιστεί από τον πρόεδρο Τραμπ για να εφαρμόσει την πολιτική εμπορικού πολέμου με Ευρώπη και Κίνα και την εξουδετέρωση του Διεθνούς Οργανισμού Εμπορίου.

Πρέπει να προσθέσουμε ότι ο αρμόδιος υπουργός Εμπορίου και δισεκατομμυριούχος κ. Ρος έχει εκχωρήσει σε σοβαρή και επιτυχημένη δική μας ναυτιλιακή εταιρεία τη διαχείριση του στόλου του.

Η συμφωνία της «φέτας» μας λοιπόν είναι στην πραγματικότητα ένα προεκλογικό δωράκι στον κ. Τραμπ. Δηλαδή δεν ανοίγει τον δρόμο για μια συνολική διευθέτηση του διμερούς εμπορίου που έχει στο στόχαστρο τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες και τα γαλλικά κρασιά, αλλά δίνει προοπτική για τη διατήρηση της έδρας της Πολιτείας του Main, που απειλείται να χαθεί στις επερχόμενες εκλογές για το Κογκρέσο. Η εν λόγω Πολιτεία είναι αυτή που εκτρέφει και εξάγει τους αμερικανικούς αστακούς. Φυσικά, ο απερχόμενος πρόεδρος με θριαμβευτικούς τόνους επαίνεσε τον εαυτό του για την επιτυχία απευθυνόμενος στο εκλογικό σώμα της Πολιτείας.

Ποιος είπε λοιπόν ότι το πελατειακό κράτος βλάπτει το ελεύθερο εμπόριο και την παγκοσμιοποίηση; Και όλοι είμαστε ευχαριστημένοι. Εκτός από τους αστακούς. Και τον κ. Τζόνσον.

*Ο κ. Αντώνης Τριφύλλης είναι μέλος της διαΝΕΟσις και του ΕΛΙΑΜΕΠ.