«…πουθενά στον κόσμο η Αριστερά, η κομμουνιστική Αριστερά, […] δεν έχει ταιριάξει με τη δημοκρατία. […] Στην Ελλάδα όμως, κυρίως λόγω του Εμφυλίου και μετά λόγω της χούντας, δημιουργήθηκε αυτό που ονομάζουμε ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Αν πας στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία, στη Λετονία, στην Εσθονία, στην Τσεχία, στην Ουγγαρία, στην Πολωνία και πεις είμαι κομμουνιστής, σε βάζουν φυλακή. […] Στην Ελλάδα μόνο αν είσαι αριστερός είσαι καλός». Η προ διμήνου αναφορά του αντιπροέδρου της ΝΔ κ. Αδωνη Γεωργιάδη μετεωρίστηκε στην πολιτική αντιπαράθεση ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων από τα άλλα κόμματα (πλην Χρυσής Αυγής) και προκαλώντας εσωκομματικούς «πονοκεφάλους».
Ο Εμφύλιος ρίχνει ακόμη και σήμερα τη σκιά του. Εκλεισαν 70 χρόνια από την επίσημη έναρξη της ένοπλης σύγκρουσης, του πιο αιματηρού πολέμου στον οποίο ενεπλάκησαν ελληνικές δυνάμεις στον 20ό αιώνα· μια ολόκληρη γενιά. Η ρητορική που παραπέμπει σε αυτόν, δεξιά ή αριστερή, έχει επιβιώσει και μάλιστα γίνεται αποδεκτή άλλοτε εκκωφαντικά, άλλοτε «υπόκωφα». Από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, άλλωστε, ο διχασμός, τα δίπολα στην πολιτική –απόρροια κοινωνικών ανακατατάξεων –έχουν την τιμητική τους ως σήμερα. Πώς όμως η κοινωνία επουλώνει ή ρίχνει αλάτι στις πληγές;
Αν και για πολλούς παραμένει «ταμπού», εν τούτοις η ιστοριογραφική παραγωγή για όλη τη δεκαετία του 1940 είναι αξιόλογη τα τελευταία χρόνια. Οι ερευνητές αναδεικνύουν πτυχές του παρελθόντος, θέτουν προτάγματα, αρχίζουν να απομακρύνονται από εξιδανικεύσεις, ηρωισμούς, απλουστεύσεις και εύκολες απαντήσεις. Η καρδιά του ερευνητή ανήκει σίγουρα κάπου, η πρόσκληση ωστόσο είναι να αποδώσει το κλίμα και τα γεγονότα χωρίς «βολικές» αποσιωπήσεις. Σε αυτό, στην ανάπτυξη διαλόγου ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα αλλά και ανάμεσα στους ιστορικούς και στην κοινωνία, συμβάλλουν τα συνέδρια που διοργανώνονται τέτοια εποχή, όπως από τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας και το Μεταπτυχιακό του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Με διαδρομή και καταγραφή γεγονότων σχεδόν ενός αιώνα στην Ελλάδα, «Το Βήμα» φιλοξενεί τον διάλογο στην επιστημονική κοινότητα και τον ανοίγει στο αναγνωστικό κοινό καταθέτοντας ερμηνείες και προβληματισμούς για τη σκοτεινή εποχή του Εμφυλίου, αλλά και πριν και μετά από αυτόν.
Διαβάστε:
Στο επίκεντρο της δημόσιας ιστορίας
Το διεθνές σκηνικό μετά το 1945
Ηταν μονόδρομος το κάλεσμα στα όπλα;
Από τη διαίρεση στη συμφιλίωση
Ανδρέας Εμπειρίκος: πορεία προς τα (αιώνια) Κρώρα
Τα άγνωστα χρονογραφήματα του Μ. Καραγάτση
Το εθνικόφρον καλό εναντίον του «ερυθρού» κακού
Αμφισβήτηση, αποσιώπηση και αμηχανία στα σχολικά βιβλία
Η σύγκρουση δεν τελείωσε για το Διαδίκτυο
Ξεπεσμός και ατιμωρησία στα πανεπιστήμια
Βοήθεια διά… ροπάλου από τον «ηγέτη του Ελεύθερου Κόσμου»
Ο μονομερής Εμφύλιος με τα μάτια των βρετανών Εργατικών Μνήμη και πολιτική στην «Πηγάδα» Μελιγαλά Δαμασκηνός, Αρχιεπίσκοπος, αντιβασιλέας και πρωθυπουργός Το φάντασμα της κοινωνικής κατακραυγής
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
