Ελευθερία Αρβανιτάκη: «9 + 1 Ιστορίες» δικές της αλλά και δικές μας

«(…) Ξεκίνησε (σ. σ το άλμπουμ) μαζί με την κρίση στη ζωή και στην καθημερινότητα όλων μας. Φιλίες χάλασαν και φιλίες δημιουργήθηκαν. Αγάπες χάθηκαν και αγάπες δυνάμωσαν. Κοινά μονοπάτια έγιναν μοναχικά και μοναχικοί δρόμοι γέμισαν με φως και παρέες. Τελειώνει με την ελπίδα του αύριο πιο ζωντανή και πιο αναγκαία ποτέ…»

Με αυτά τα λόγια (συν κάποια ακόμα) η Ελευθερία Αρβανιτάκη «προλογίζει» το νέο της άλμπουμ με τίτλο «9 + 1 Ιστορίες», η ακρόαση του οποίου έγινε σε ένα νεοκλασικό στην περιοχή του Αγ. Παύλου. Από τις πλέον τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρημένες γειτονιές του κέντρου της Αθήνας. Δεν είναι ένα τυχαίο νεοκλασικό χαμένο και χωμένο σε παλιές πολυκατοικίες. Εκεί από τα μέσα της δεκαετίας του ΄50, και συγκεκριμένα από το 1955, ήταν το εργοστάσιο της Φίνος Φιλμ (σ.σ σήμερα στεγάζονται τα στούντιο της ANTART Production). Εκεί που γίνονταν, το μοντάζ, το edit εκεί που η ταινία ολοκληρώνονταν πριν πάρει τον δρόμο για τις αίθουσες. Εκεί επίσης ηχογραφήθηκαν η «Οδός Ονείρων», «Ο Ζόρμπας» εκεί ηχογραφήθηκε το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» από τον Μίμη Πλέσσα, όταν κάποτε ο Φίνος, τον φώναξε από το παράθυρο της εταιρείας να γυρίσει πίσω για να συμπληρώσει ένα τραγούδι. Έτσι, στα γρήγορα…

Οι «9 + 1 Ιστορίες» δεν έγιναν στα γρήγορα. Περί τα τέσσερα χρόνια χρειάστηκε να συνεργαστούν οι Ελευθερία Αρβανιτάκη, Νίκος Πορτοκάλογλου, Θέμης Καραμουρατίδης, Λήδα Ρουμάνη, Νίκος Μωραΐτης, Στάθης Δρογώσης, Χρήστος Δεληγιάννης και Sumka. Όλοι αυτοί έβαλαν το χεράκι τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο για να βγει μια ενδιαφέρουσα σειρά τραγουδιών, που μάς θυμίζει σε άλλα κομμάτια την Ελευθερία της δεκαετίας του ΄90, από την άλλη η συνεργασία της με τους Θέμη Καραμουρατίδη και Sumka την κάνουν να φωνάζει παρούσα και σε ένα κοινό νεότερο που προσεγγίζει τη μουσική και το τραγούδι με διαφορετικούς τρόπους.

Το άλμπουμ ανοίγει με την μπαλάντα «Κρατήσου από μένα» (ντουέτο με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου που δίνει την ροκ ερμηνευτική αισθητική), προχωρά στη «Συνήθεια» φρέσκο και δυνατό κομμάτι θα μπορούσε να ήταν το πρώτο σινγκλ ενώ στο «Τι να σου γράψω» η ανατολή συναντά τη Δύση. Η μουσική –ενορχήστρωση του Θέμη Καραμουρατίδη κοιτάζει δυτικά ενώ σε κάποια σημεία η ερμηνεία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη κλείνει το μάτι στην ανατολή. Ζεστό ερωτικό κομμάτι το οποίο προετοιμάζει τον ακροατή για να ένα ακόμη πιο λαϊκό κομμάτι το «Πόσα περάσαμε», το οποίο υπηρετείται από την ερμηνεία με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

«Κασταστροφή κι ελπίδα» (μουσικοί, στίχοι Νίκος Πορτοκάλογλου) το πλέον λαϊκό και όμορφο κομμάτι των «9 + 1 Ιστοριών», κομμάτι που σιγοψιθυρίζετε εύκολα στα χείλη, τραγούδι που φέρει την σφραγίδα ενός «έντεχνου» τραγουδοποιού που ξέρει καλά και το λαϊκό ή τουλάχιστον τη μίξη του. Οι Στάθης Δρογώσης και Νίκος Μωραΐτης υπογράφουν τα δύο επόμενα «Άτομα» και «Τώρα Τώρα», δύο όμορφα μελωδικά κομμάτια που αξίζει κάποιος να σταθεί και στον στίχο. Εναν στίχο που δεν γυρίζει την πλάτη του, στην τρέχουσα κοινωνική –πολιτική πραγματικότητα.

Το 8^ο κομμάτι του άλμπουμ είναι το πρώτο σινγκλ «Μη με φωνάξεις» και 9^ο το «Μακριά από την τρικυμία». Χαρούμενο κομμάτι, με πολλά όργανα, τρομπέτα, τρομπόνι κ. α. πανηγυρικό και με στόχο να αφήσει την καλύτερη διάθεση στον ακροατή. Το άλμπουμ ολοκληρώνεται με το «J. Α. C. Ε.», τραγούδι για το οποίο γράφτηκε για την ομότιτλη ταινία του Μενέλαου Καραμαγγιώλη.

Τους στίχους στα επτά από δέκα τραγούδια υπογράφει η Λήδα Ρουμάνη. Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζεται, βεβαίως, με την Ελευθερία Αρβανιτάκη και ενδεχομένως ούτε η τελευταία. Και καλά θα κάνει. Η μία γνωρίζει την άλλη πολύ καλά. Στην παρούσα εργασία υπογράφει μια σειρά ευαίσθητων ιστοριών όπου ο καθένας από τους ακροατές θα βρει εικόνες από τη ζωή του, στίχοι που εικονοποιούνται εύκολα και γίνονται προσωπικά σάουντρακ. Και όσον αφορά στον συνθέτη – ενορχηστρωτή Θέμη Καραμουρατίδη χειρίστηκε τα τραγούδια έτσι ακριβώς όπως έπρεπε. Συνδύασε μουσικά την Ελευθερία που όλοι γνωρίζουμε με μια πιο ελεύθερη και απενοχοποιημένη Αρβανιτάκη.

Το νέο άλμπουμ της Ελευθερίας Αρβανιτάκη «9 + 1 Ιστορίες» είναι καλοδουλεμένο, άρτιο στην παραγωγή και έχει την ικανότητα να μην απευθύνεται μόνο στους παλαιότερους ακροατές της αλλά και στους νεότερους της. Η ερμηνεύτρια σε ακόμη έναν δίσκο της βάζει μοναδικά την σφραγίδα της, σαγηνεύει τον ακροατής της και στον καλεί να μοιραστεί μαζί της αυτές τις δέκα ιστορίες. Οπου θα είναι πολύ δύσκολο να μην βρει κάποιος έστω και μία να ταυτιστεί μαζί της…