Από την πρώτη στιγμή κάτι πολύ βρώμικο μύριζε στην «αποκάλυψη» ότι οι τζιχαντιστές της Συρίας και του Ιράκ έβγαλαν «φετφά» προαναγγέλλοντας τον ακρωτηριασμό τεσσάρων εκατομμυρίων γυναικών δια της πανάρχαιας όσο και βάρβαρης (με τα νεότερα, ανθρωπιστικά γυαλιά μας) κλειτοριδεκτομής.
Οχι μόνο γιατί οι μυστικές υπηρεσίες τουλάχιστον δέκα κρατών είχαν λόγο και μπορούσαν να κατασκευάσουν την «είδηση» για να ρίξουν λάσπη στους ισλαμιστές αντάρτες, που βέβαια δεν είναι και οι πιο ταγμένοι φεμινιστές στον κόσμο, ούτε οι μεγαλύτεροι πασιφιστές.
Οχι μόνο γιατί την «είδηση» πρωτοκυκλοφόρησε στη μιντιακή πιάτσα μία αξιωματούχος του ΟΗΕ, η Βρετανίδα Τζακλίν Μπάντκοκ, συντονίστρια των υπηρεσιών ανθρωπιστικής βοήθειας του οργανισμού στην πόλη Αρμπίλ του βόρειου Ιράκ, επικαλούμενη ως «πηγή» της «φήμες που κυκλοφορούν», λέει, «μεταξύ των αρχηγών των φυλών στην περιοχή». Περιοχή όπου δεν μπορεί να πατήσει το πόδι της η ίδια, ενώ όταν την ρώτησαν τί είδους επαφές έχει με τους τζιχαντιστές απάντησε «μηδενικές».
Οχι μόνο γιατί το έγγραφο που παρουσιάστηκε ως «φετφάς» φέρει σημάδια πλαστογραφίας, γλωσσικά λάθη και μία υπογραφή που πλέον δεν υπάρχει («Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Λεβάντε», ενώ οι τζιχαντιστές αποκαλούν τον τελευταίο καιρό την εξουσία τους απλά «Ισλαμικό Κράτος»).
Οχι μόνο γιατί δημοσιογράφοι που εργάζονται χρόνια στο Ιράκ βγαίνουν τώρα ο ένας μετά τον άλλο και γράφουν ότι καμία πηγή τους δεν επιβεβαιώνει το παραμικρό, όσο κι αν ψάχνουν το θέμα.
Πολύ περισσότερο από όλα αυτά – που βγάζουν μάτι -, η ιστορία βρώμαγε γιατί το Ιράκ δεν είναι Σομαλία. Δεν είναι Ερυθραία, Αίγυπτος, Μάλι ή Σιέρρα Λεόνε. Μ’ άλλα λόγια, γιατί η εξουσιαστική, σεξιστική και ταπεινωτική (με τα δικά μας δυτικά γυαλιά, ξαναλέω) πρακτική είναι πολύ λίγο διαδεδομένη στην συγκεκριμένη περιοχή του κόσμου.
Και πολιτικά να το εξετάσει κανείς, οι τζιχαντιστές είχαν την εξυπνάδα να διορίσουν στην κατεχόμενη Μοσούλη ως διοικητές όχι τίποτα τρελαμένους θρησκόληπτους σφαγείς, αλλά παλαιά στελέχη του τοπικού κόμματος Μπάαθ του μακαρίτη δικτάτορα Σαντάμ Χουσείν. Λέτε να είχαν όρεξη να έρθουν σε σύγκρουση με την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας των εδαφών που κατέλαβαν, βάζοντας τέσσερα εκατομμύρια κορίτσια, γυναίκες και γριές να περάσουν από το ψαλίδι ;
Αν ένας τέτοιος «φετφάς» εκδιδόταν από ένοπλους ισλαμιστές στην υποσαχάρια Αφρική, η κεκτημένη ταχύτητα αιώνων πιθανώς θα οδηγούσε σε εκτεταμένη εφαρμογή.
Αλλά σε τούτη την πάμπλουτη σε πετρέλαιο, ξεθεμελιωμένη και ξεζουμισμένη απ’ τους νεοαποικιοκράτες χώρα, οι ίδιοι οι Ιρακινοί θα αντιδρούσαν – γιατί η συγκεκριμένη πρακτική δεν εντάσσεται στις διαδεδομένες παραδόσεις τους. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της UNICEF ( δες https://www.bbc.com/news/world-middle-east-28466434 ) την υφίσταται ποσοστό μικρότερο του 10% των γυναικών ηλικίας 15 έως 49 ετών.
Κλειτοριδεκτομή στο Ιράκ ; «Δράκοι» (και μάλιστα πλαστικοί, μιας χρήσεως) για άσχετους δυτικούς.
